Новы год без кантрактаў на нафту: Крэмль прыціснуў Лукашэнку не жартам

Дыктатар упершыню не «даў рады» з гарачымі пытаннямі нават пад ялінкай.

Пад заслону 2019 года Лукашэнка даручыў забяспечыць ужо ў найбліжэйшыя дні пастаўку нафты з альтэрнатыўных крыніцаў, піша ў артыкуле для naviny.by палітолаг Аляксандр Класкоўскі.

Лукашэнка двойчы – 30 і 31 снежня – размаўляў праз тэлефон з Уладзімірам Пуціным, але два кіраўнікі, мяркуючы з усяго, зноў не сышліся.

Ужо пасля гэтай гутаркі Лукашэнка правёў з кіраўніцтвам нафтахіму нараду, на якой і прагучала тэма альтэрнатыўных паставак. Акрамя таго, ён пагутарыў праз тэлефон з прэм'ер-міністрам Расеі Дзмітрыем Мядзведзевым і міністрам энэргетыкі гэтай краіны Аляксандрам Новакам.

Гэта значыць, падобна на тое, што Пуцін паслаў беларускага дыктатара да чыноў ніжэйшых (стэлефаноўвацца з міністрам іншай дзяржавы – у прынцыпе не царская справа).

Хоць адным рухам брыва гаспадар Крамля мог бы пазбавіць калегу ад гэтай зневажальнай мітусні. Але, падобна, пастанавіў падаць урок.

Якім будзе каштарыс?

Карацей, перадсвяточны дзень у беларускага кіраўніка выдаўся яшчэ той. І пасля Новага года палягчэння не прадбачыцца, хворыя праблемы застануцца вісець у паветры. Расея цяпер будзе дэкаду гуляць. Наступныя перамовы паміж кіраўнікамі пра нафту і газ пры неабходнасці могуць адбыцца, паводле звестак прэс-службы Лукашэнкі, толькі «пасля калядных святаў у сярэдзіне студзеня».

Як бачым, запэўніванні беларускага дыктатара пасля перамоваў у Санкт-Пецярбургу 20 снежня, што пра нафту і газ бакі нібыта «канцэптуальна дамовіліся» – апынуліся толькі спробай зрабіць добрую міну пры дрэннай гульні.

Крэмль упёрся ўсур'ёз. У інтэрв'ю Венедыктаву Лукашэнка прагаварыўся, што Масква хоча прадаваць газ за 152 даляры за тысячу кубаметраў. У 2019-м Беларусь атрымлівала яго за 127 даляраў, настойвала ж (маўляў, у саюзных дамоўленасцях прапісаныя роўныя ўмовы гаспадарання) на кошце Смаленскай вобласці – блізу 70. Як бачым, расейскае кіраўніцтва не толькі не ідзе насустрач, але і задзірае цэтлік.

З нафтай увогуле ўсё ў змроку. Відавочна толькі тое, што Масква не збіраецца даваць кампенсацыю за свой падатковы манеўр, пакуль не будзе адзінага падатковага кодэксу (а гэта доўгая песня, і не факт, што яна ў прынцыпе будзе даспяваць да канца). Мабыць, не ладзіцца і з нейкай «асаблівай формулай коштаўтварэння» на нафту для нашых НПЗ, пра якую пасля снежаньскіх перамоваў у Сочы з надзеяй згадваў амбасадар Беларусі ў Расеі Уладзімір Сямашка.

«Тады станьце як Смаленск»

Цікава, што амбасадар Расеі ў Беларусі Дзмітрый Мезенцаў 17 снежня заявіў: вызначэнне кошту на газ для Менска на 2020 год не звязанае з падрыхтоўкай дарожных картаў інтэграцыі. Фармальна, верагодна, так. Але якое ж вялікае падазрэнне, што Масква, падвешваючы гарачыя кантракты, карае ўпартага хаўрусніка менавіта за непадатлівасць на перамовах пра «паглыбленне інтэграцыі».

Пуцін на прэс-канферэнцыі 19 снежня якраз у кантэксце разваг пра кошт газу нагадаў Менску, што саюзная дамова 1999 гады на 90% не выкананая, у тым ліку і ў частцы адзінай валюты, стварэння наднацыянальных органаў.

А 23 снежня ўжо Мядзведзеў ашаламіў сенсацыйнымі адкрыццямі: маўляў, застаецца няўзгодненай апошняя, 31-я дарожная карта далейшай інтэграцыі, якая прадугледжвае стварэнне наднацыянальных органаў, адзіную валюту і адзіны эмісійны цэнтр.

І яшчэ на гэтую ж тэму. «Яны хочуць газ з коштам Смаленска. Тады станьце як Смаленск, але не адной маленькай вобласцю, а шасцю абласцямі, гэта можа быць федэральная акруга – Заходняя федэральная акруга», – заявіў на днях у інтэрв'ю тэлеканалу «Расея 24» лідар Ліберальна-дэмакратычнай партыі Расеі Уладзімір Жырыноўскі.

Цалкам магчыма, што гэты эксцэнтрычны палітык проста артыкуляваў адкрытым тэкстам тое, чаго не могуць сказаць публічна Пуцін ці Мядзведзеў. Непублічна ж яны цалкам маглі ставіць пытанне перад Лукашэнкам менавіта так – без хітрыкаў і дыпламатыі. Ці не адгэтуль ягоны рэфрэн пры выкліканне падначаленых: маўляў, будзеце дрэнна працаваць – страцім краіну.

Між тым кіраўнік напэўна ўжо ўсвядоміў, што ў стасунках з Масквой вяртання да ранейшага стану не будзе. Мяшок пернікаў дадуць толькі за ціхую капітуляцыю, згоду на паўзучую анэксію.

Так што добрых варыянтаў у беларускага кіраўніцтва не засталося.