Сяргей Пархоменка: Пуцін схільны да таннага шаманства

Ідэю з канстытуцыйным пераваротам кіраўніку Крамля мог нашаптаць які-небудзь старац-манах.

Тры дні таму, ад гарачага ўражання ад канстытуцыйных фантазій прэзідэнта Расеі, я напісаў тэкст для блога на сайце Інстытута Кенана, піша расейскі журналіст Сяргей Пархоменка на сваёй старонцы ў "Фэйсбуку". Паколькі я пісаў па-расейску, а блог традыцыйна англамоўны, тэкст сышоў у пераклад і пакуль не выкладзены для публікі. Вось-вось чакаем.

Цяпер я вывучыў унесены Пуціным законапраект канстытуцыйнай рэформы, для распрацоўкі якога выявілася дастаткова трох дзён, і застаўся ім, калі можна так выказацца, зусім задаволены: ён цалкам адпавядае маёй ацэнцы таго, што адбываецца, выкладзенай тры дні таму, і не патрабуе ніякай істотнай перапрацоўкі майго ранейшага тэксту.

Ну так, фараон так і не вызначыў пакуль, пад якой менавіта падставай ён застанецца сядзець на сваім залатым троне. Усе шляхі па-ранейшаму адкрытыя:

1. Калі саспее, напрыклад, расейска-беларускі саюз у той ці іншай форме - вось, калі ласка, ёсць артыкул аб удзеле Расеі ў міждзяржаўных аб'яднаннях...

2. Калі захочацца перасесці ў крэсла старшыні Дзяржсавета - калі ласка, вось артыкул пра Дзяржсавет з нявызначанымі паўнамоцтвамі, якія можна як заўгодна апісаць і замацаваць у спецыяльным (у будучыні) законе...

3. Калі давядзецца застацца прэзідэнтам (пакуль самы імаверны сцэнар, на мой погляд) - то вось дрэсіраваны маленькі канстытуцыйны суд, які жыве ў кішэні ў Пуціна, які за пяць хвілін давядзе, што Расея з выпраўленай канстытуцыяй - гэта зусiм новая Расея, у якой усё жыццё пачалася спачатку і ўсе працэсы адлічваюцца зноў з нуля, і вуаля - чаму б Пуціну не абрацца яшчэ на два тэрміны ці на колькі там тэрмінаў яму хочацца...

Ну і гонка, вядома, - таму што гэта канстытуцыйны пераварот, і як усе іншыя перавароты яго трэба рабіць хутка, пакуль ніхто не апамятаўся. З Крымам таксама страшна спяшаліся. І з вайной у Грузіі. І з папраўкамі аб падаўжэнні тэрмінаў прэзідэнцкага мандату ў 2008 годзе. Галоўнае, каб ніхто нічога не паспеў зразумець. Так і цяпер: усе прадаўжаюць абмяркоўваць, як прэзідэнт шчодра дзеліцца сваімі паўнамоцтвамі з парламентам, і ніхто не паспявае сцяміць, што паўнамоцтваў у яго становіцца, наадварот, толькі больш.

Хоць, вядома, застаецца незразумелым пытанне - чаму ўсё гэта выбухнула менавіта сёння. Ні месяцам раней, ні месяцам пазней...

Спешка, паніка, бязладная мітусня - традыцыйны прыём для махляроў і кішэнных злодзеяў. Але на гэты раз усё развіваецца ўсё ж ужо вельмі порстка: канстытуцыя, урад, пракуратура...

Нешта адбываецца ўнутры. Можа быць, штосьці фізіялагічнае ці нават медыцынскае, пра што мы не ведаем.

Але асабіста я б схіляўся да тлумачэння нейкімі містычнымі матывамі. Пуцін усё ж такі рэлігійны фанатык, прычым вельмі вульгарнага, павярхоўнага тыпу, поўны забабонаў, схільнасцей да рытуалаў і ўсялякага таннага шаманства.

Не здзіўлюся, калі апынецца, што які-небудзь старац-манах яму нашаптаў, што вось цяпер акурат самы час. Ці ён раптам убачыў нечы вобраз у дрыготкім полымі свечкі...