Пралятаючы над гняздом зязюлі

Рэжым запозненага вертыкальшчыка ўступае ў стадыю неўтаймоўнай агоніі.

Ён яшчэ тапырыцца, спрабуючы ўтрымацца на плыву. Адчайна хапаецца за крамлёўскую саломінку. Але там свае разлікі. Ставяць умовы, жорсткія і хамскія. І ніхто на дапамогу не спяшаецца. Справа безнадзейная. Адыходзячы і пакрыўджаны нікому не цікавы. Аднак ён яшчэ спадзяецца на цуд. Шукае шчыліны. Прыдумляе мудрагелістыя трукі. Складае пустыя абяцанні. Выкрыквае нешта недарэчнае, з аўтаматам у руках, пралятаючы над гняздом зязюлі.

Але ўсё гэта - убогія спробы зачапіцца, узяць рэванш. Наіўныя і смешныя. Няма ніякай магчымасці павярнуць час назад. На выбарах саступіў. І нават мудрагелістая псеўдаінаўгурацыя не толькі надзей не апраўдала, але толькі пагоршыла і без таго цяжкую сітуацыю. Аднак той, хто саступіў, сутаргава шукае выхад.

А таму ў інфармацыйную прастору ў спешным парадку закінуты куртаты і амаль жартоўны ролік, які прадаўжае лінію быццам бы раптоўных яго хадоў, распачатую ўбогім трукам з засакрэчанай інаўгурацыяй. Набліжаныя ўзрадаваліся: які непрадказальны палітык! Гэта ж трэба - адважыцца на перамовы з апанентамі проста ў турме! А дзе ж яшчэ, калі менавіта там цяпер сабраныя тыя, хто патрабаваў дыялогу апазіцыі з гэтай дзіўнай уладай? Радуйцеся, прыдатны стол для перамоваў ужо знойдзены. І месца адпаведнае - вядомая даўно і ўсім «амерыканка». Зараз канвой даставіць арыштантаў. І можна пачынаць.

Вельмі падобна, што ўсё і ладзілася дзеля той адзінай фразы, якую ініцыятар гэтага фарсу паспрабаваў закінуць у падсвядомасць незадаволеных і абураных: «Канстытуцыю на вуліцы не напішаш». Гэта ж трэба, якая страшэнная думка! Проста ў мішэнь. Для такога натхнёнага парыву да ўрачыстасці рэжымнай законнасці лепш за ўсё падыходзяць «амерыканка» або засценак на Акрэсціна. Тым больш, што самыя адпетыя выдумшчыкі Асноўнага закона ў цяперашніх варунках - гэта людзі ў чорных мяшках на галовах. Гэта ў мінулым стагоддзі блукалі па Еўропе чарнакашульнікі. А вось у нас - чарнамяшочнікі. Але манеры тыя ж. А таму кожны радок гэтага рэжыму пішацца не гусіным пяром ці іншым стылем, а імпартнай паліцэйскай дубінкай па спінах схопленых за тры праклятыя дні мінулага жніўня.

Было ж сказана раней: давайце перавернем гэтую старонку. Ды толькі вось бяда – не перагортваецца ніяк. Непад'ёмнай выявілася старонка. А тут яшчэ ў дзейным кодэксе, які нават тыя, хто па абавязку службы абавязаны, чытаць не любяць, выявілася артыкул на гэты выпадак. Аб захопе і незаконным утрыманні ўлады. Ці не з гэтай прычыны так заспяшаліся раптам тыя, што саступілі ў выбарчай кампаніі, што нават з палітвязнямі паспрабавалі завязаць размову.

Толькі гэта пустыя клопаты. Дурная задума. Доўгая гутарка з палітвязнямі чаканых дывідэндаў яе ініцыятару не прынесла. А мог бы атрымаць з гэтага візіту хоць нейкую карысць для сябе. Калі ўжо занесла ў засценкі КДБ, то чаму б не пацікавіцца хаця б унутраным распарадкам і ўмовамі ўтрымання. Даведаўся б, у якія дні прымаюць перадачы. Удакладніў бы, ці могуць у парадку выключэння асабліва «заслужаныя» ў прасоўванні ў краіне гэбізму савецкага ўзору атрымліваць з волі дранікі з хрустам, прыгатаваныя персанальным поварам на спецзаказ. Досвед вялікіх правадыроў і іншай кіроўнай шушамеці сведчыць, што такія веды могуць спатрэбіцца.

Дзіўныя адбываюцца вакол змены. Насоўваюцца ўпэўнена, няўхільна. Дзеянні ў адказ улады мітуслівыя і хаатычныя. Тэктанічныя працэсы ў краіне ўжо не спыніць. Спроба ўсырычыць беларусам у якасці асноўнага дасягнення стабільнасць турэмнага тыпу з трэскам правалілася. Рэжым запозненага вертыкальшчыка ўступае ў стадыю неўтаймоўнай агоніі. Хто б падумаць мог, што нават нядзелю, дзень татальнага расслаблення і сузірання запасаў назапашанага непасільнай працай, стане раптам для гэтага самаўпэўненага рэжыму самым страшным днём.

Рэжымная стабільнасць здабыла пахабны выгляд. Ужо з раніцы цягнуцца ў цэнтр калоны бронетэхнікі. Вайсковыя грузавікі звозяць скруткі калючага дроту. Крытыя грузавікі і аўтобусы дастаўляюць узброеных жаўнераў і амапаўцаў. Выпаўзла ў выніку ўся іх наяўная сіла. Тэлевізія настойліва тарахцела, што ўсё пад кантролем. Аднак у прызначаны час на вуліцы і плошчы сталіцы і іншых гарадоў немаведама адкуль лінуў зноў людскі акіян.

Трэці месяц доўжыцца ўпартае супрацьстаянне рэжыму. Здавалася б, восень абавязкова возьме сваё. І мінулая нядзеля выдалася непагоднай – вецер і дождж. А тут яшчэ ў дадатак рэжымныя водныя гарматы. Турэмная тэхніка запоўніла горад. Улада сустрэла пратэстоўцаў ва ўсёй красе - з расейскім матам, з дубінкай у руках і ў чорным мяшку на бязмозглай галаве. Яна была проста ўпэўненая, што гэты золкі дзень стане эфектным канцом пратэстаў.

А ў выніку – поўны аблом. Дэманстрацыя нябачанай моцы азвярэлага рэжыму не ўдалася. Краіна ўбачыла азлобленыя натоўпы наймітаў лузера, які праматаўся. На вуліцах Менска і іншых гарадоў іх сустрэлі не нясмелыя ланцужкі азяблых і запалоханых мінакоў, якіх карнікі без працы мелі намер спыніць, запалохаць і рассеяць. Там іх сустрэў народ.

І калі бамбізам у чорным і ўдавалася дзесьці выцесніць людзей з вуліц, яны з'яўляліся зноў - ужо на іншых скрыжаваннях. Не толькі ў цэнтры, але па ўсёй сталіцы прайшоў гэты неадольны марш. Такія пратэсты, крэатыўныя і бязмежныя, ужо ніякай сілай не душацца. Патугі карнікаў мітуслівыя і бескарысныя. Застойная цішыня больш не прадбачыцца. Беларусь рашуча выйшла на Плошчу. І нікому і ніколі не будзе дазволена здзекавацца з народа.

Гэта ўжо не пратэсты. Гэта - Супраціў.

Уладзімір Халіп, спецыяльна для сайта Сharter97.org

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com