Інфекцыяніст апісаў сімптомы і рызыкі пры спалучэнні COVID-19 і грыпу

Што будзе, калі захварэць адначасова і на грып, і на каранавірус?

Пра сімптомы, дыягностыку і рызыку такога спалучэння распавёў tut.by дацэнт кафедры інфекцыйных хвароб БДМУ Мікіта Салавей.

Якімі будуць сімптомы, калі захварэць і на грып, і на COVID-19?

- COVID-19 з'яўляецца грыпападобным, то бок падобнай па плыні на грып, інфекцыяй і гэтак жа, як і грып, суправаджаецца наступнымі сімптомамі:

высокай ліхаманкай,

выяўленым інтаксікацыйным сіндромам (слабасць, патлівасць, галаўны боль, болі ў цягліцах, суставах і т. д.),

сухім кашлем.

Таму іх спалучэнне па сімптомах можа не адрознівацца ад любой з гэтых інфекцый паасобку.

У даследаваннях, якія параўноўвалі клініку грыпу і COVID-19 паміж сабой, паказана, што парушэнне ўспрымання пахаў і смаку, дыярэя, боль у лобнай вобласці часцей сустракаліся пры COVID-19, у той час як пры грыпе часцей адзначаліся болі ў горле, пачырваненне вачэй, слёзацячэнне, насмарк, кашаль з макротай, пачуццё абцяжаранага ўдыху.

Ці небяспечна гэта?

- Так, небяспечна, бо фактар рызыкі, што вядуць да цяжкай і ўскладненай плыні гэтых інфекцый, практычна адны і тыя ж. Між іншым, гэта

лішак масы цела (асабліва паталагічнае атлусценне);

пажылы ўзрост;

хранічныя спадарожныя захворванні бронха-лёгачнай, сардэчна-сасудзістай сістэмы, нырак, печані;

анкапаталогіі і іншыя.

Напластаванне грыпу на COVID-19 і наадварот істотна ўскладняе лячэнне пацыента (узнікае неабходнасць ужывання адразу шматлікіх лекавых сродкаў, кожны з якіх мае свае пабочныя эфекты), можа пагаршаць цяжар яго стану, часцей суправаджацца напластаваннем бактэрыяльнай інфекцыі, з большай імавернасцю прыводзіць да інваліднасці або смяротнага зыходу, што ўжо ўказана ў шэрагу даследаванняў.

Ці часта такое бывае?

- Імаверасць сустрэць спалучэнне грыпу і COVID-19 можа вар'іравацца ў залежнасці ад наступных фактараў:

вакцынальны статус пацыента (ці вакцынаваўся ён ад грыпу ў гэтым сезоне);

рэгіёну (у частцы рэгіёнаў назіраецца круглагадовая цыркуляцыя грыпу, Беларусь, на шчасце, да іх не належыць);

сезону (ці ёсць эпідэмічны ўздым захворвання на грып).

Паводле звестак ужо апублікаваных даследаванняў частата захворвання на грып у пацыентаў з COVID-19 можа вар'іравацца ад 2-3% усіх выпадкаў (еўрапейскі рэгіён і ЗША) да 20-57% (Кітайская Народная Рэспубліка, Іран). Аднак варта разумець, што ў краінах Еўропы і Паўночнай Амерыкі на момант правядзення апублікаваных даследаванняў захворванне на грып было мінімальным праз з'яўленне COVID-19 на фоне знікнення цыркуляцыі грыпу, таму, імаверна, спалучэнне COVID-19 і грыпу ў будучыні можа рэгістравацца значна часцей.

Як выяўляецца спалучэнне грыпу і COVID-19?

- Выяўленне спалучэння грыпу і COVID-19 заснавана на атрыманні вынікаў спецыяльных лабараторных тэстаў.

Між іншым, для дыягностыкі грыпу выкарыстоўваюць выяўленне антыгена або генетычнага матэрыялу ўзбуджальніка (метадам ПЦР) у пробах з насаглоткі і ротаглоткі пацыента.

Для дыягностыкі COVID-19 цяпер пераважна выкарыстоўваецца ПЦР рэспіраторных проб, аднак ужо таксама з'яўляюцца і метады дэтэкцыі антыгена віруса.

Акрамя таго, абедзве інфекцыі могуць дыягнаставаць і сералагічна: выяўленнем спецыфічных для іх антыцелаў класа M і G у крыві чалавека. Але трэба памятаць, што антыцелы не з'яўляюцца хутка, часам трэба 7-10 дзён ад першых сімптомаў хваробы, каб іх выявіць.

Як на COVID-19 уплывае вакцынацыя ад грыпу?

На рэсурсах у інтэрнэце, прызначаных для ранняй публікацыі значных навуковых даследаванняў, з'явіліся дзве працы, якія паказваюць на патэнцыйнае зніжэнне цяжару COVID-19 у пацыентаў, вакцынаваных ад грыпу.

Між іншым, аналіз больш як 92 тысяч пацверджаных выпадкаў COVID-19 у Бразіліі з улікам наяўнасці або адсутнасці вакцынацыі гэтых пацыентаў супраць грыпу паказаў, што ў вакцынаваных асоб шанцы шпіталізацыі ў рэанімацыйнае аддзялення зніжаліся на 8%, патрэба ў штучнай вентыляцыі лёгкіх - на 18%. Акрамя таго, на 17% радзей рэгістраваліся выпадкі неспрыяльнага зыходу захворвання.

Узаемасувязь паміж супрацьгрыпознай вакцынацыяй і цяжарам плыні каранавіруснай інфекцыі прааналізавана і ў розных рэгіёнах ЗША сярод асоб 65 гадоў і старэй. Вынікі былі такімі ж: процігрыпозная вакцынацыя памяншае смяротнасць ад COVID-19.

Безумоўна, гэта пытанне мае патрэбу ў дадатковым вывучэнні. Аднак ужо сёння можна сказаць, што процігрыпозная вакцынацыя ў перыяд пандэміі COVID-19 абсалютна паказаная і можа абараніць пацыентаў ад мноства дадатковых праблем.