Кітайскія «сябры» пакінулі рэжым Лукашэнкі?

Пекін пастанавіў не рызыкаваць.

«Вялікі камень» папрасіў у Франсабанка 2,5 млн даляраў. Крэдыт спатрэбіўся «для рэфінансавання сродкаў, затрачаных супольнай кампаніяй на будаўніцтва тыпавых вытворчых карпусоў».

Пры гэтым паводле звестак Белстата аб працы рэзідэнтаў індустрыяльнага парку ў студзені-верасні 2020 года іх сукупная чыстая страта павялічылася да 45,6 мільёнаў рублёў.

Узнікае пытанне: чаму гэты «мегапраект» ніяк не стане паспяховым?

Доктар эканамічных навук Барыс Жаліба ў каментары udf.by адзначыў, што адсутнасць станоўчых фінансавых паказчыкаў у «Вялікім камені» яго ў нейкай меры здзіўляе.

«Калі закладвалі «Вялікі камень», было сказана шмат слоў, што ў ім будзе шмат не тое што кітайскіх прадпрыемстваў, а перадавых кітайскіх прадпрыемстваў. Бо з часам высветлілася, што кітайцы не заўсёды дзеляцца сучаснымі тэхналогіямі. Дастаткова ўспомніць мадэрнізацыю цэментных заводаў, якія ніяк не могуць выйсці на прыбытковую працу, і крэдыты за іх вяртае бюджэт», - сказаў Жаліба.

Але ў яго ёсць версія чаму праца рэзідэнтаў у «Вялікім парку» пакуль не ўражвае.

«Пры стварэнні новых прадпрыемстваў трэба час, каб іх «раскруціць», каб выйсці пасля высокіх адміністрацыйных выдаткаў на пункт бясстратнасці, аб'ёмы вытворчасці, калі сабекошт прадукцыі зніжаецца. Можа быць, рэзідэнтам яшчэ патрэбны час, каб нарасціць выпуск сваёй прадукцыі», - сказаў Жаліба.

Чаму Пекін у адрозненне ад Масквы не дапамагае афіцыйнаму Менску крэдытамі пры складанай эканамічнай і палітычнай сітуацыі?

«Тут больш зразумела. Расея зыходзіць не толькі з эканамічных меркаванняў, але і палітычных. А Кітай найперш кіруецца эканамічнымі меркаваннямі. Калі б у Пекіне бачылі, што абстаноўка нармалізуецца, яны маглі б даць крэдыт, а так пакуль аддаюць перавагу сачыць за сітуацыяй і не рызыкаваць. Вельмі асцярожныя ў гэтым плане і ў іншых краінах», - адзначыў Жаліба.