Як беларускія лекары пасля ІЧУ захварэлі на каранавірус

Людзей наўмысна заражаюць COVID-19?

Беларускія лекары - рэнтгенолаг Ігар Гоцін і анкалагічны ўролаг Аляксандр Мініч - у лістападзе 2020 года прайшлі праз ізалятары: адбывалі там адміністрацыйныя арышты - «содні», паведамляе «Настоящее время».

Яны распавялі, як выявілі ў сябе і сукамернікаў сімптомы каранавіруса і што было далей.

- Аляксандр, як вы патрапілі ў ізалятар разам з Ігарам і як заразіліся там?

- Мы былі затрыманыя 7-га дня каля 1-й бальніцы і дастаўленыя ў РУУС на Акрэсьціна, дзе мы з Ігарам правялі некалькі дзён разам.

- Затрыманыя за што?

- Затрыманыя мы былі на сведчанні супрацоўніка Ленінскага РАУС нібыта за ўдзел у несанкцыянаваным масавым мерапрыемстве. Знаходзіліся мы там не больш за тры хвіліны, таму большасць паказанняў былі ілжывымі. Але ў наш час гэта цалкам нармальна і натуральна.

У далейшым мой шлях з Акрэсціна быў у Жодзіна, а затым у Магілёў. У Ігара, я так разумею, праз Жодзіна ў Баранавічы.

- Як вы захварэлі, разумееце?

- Я магу выказаць здагадку, што альбо ў Жодзіна, альбо ў Магілёве, бо ў камеры былі людзі з сімптомамі. Між іншым, у Магілёве было чатыры чалавекі са стратай нюху.

Таму ад каго-небудзь з сукамернікаў, бо доўгае знаходжанне ў адным памяшканні, дзе практычна няма вентыляцыі, непазбежна вядзе да таго, што ты захварэеш.

- Ігар, а вы як заразіліся?

- Мінуў час, я разумею, як я заразіўся, таму што першыя сімптомы ў мяне з'явіліся блізу 10 дзён таму - гэта было ўжо ў Баранавічах, куды нас прывезлі з Акрэсціна.

У мяне на працягу двух дзён былі дрыжыкі. Ведаючы свой арганізм, я разумеў, што гэта падвышаная тэмпература, хоць праз адсутнасць тэрмометра яе не было магчыма вымераць.

Але я разумею, што заразіўся, хутчэй за ўсё, у той момант, калі ў сартавальнай камеры тры на чатыры метры, гэта значыць 12 квадратных метраў, нас знаходзілася 80 чалавек, якіх прывезлі з Акрэсціна ў Баранавічы на дзевяці аўтазаках. Мы ўсе знаходзіліся ў адной камеры, і, хутчэй за ўсё, там здарыўся кантакт з заражаным COVID-19.

- Вы сімптомы там ужо адчувалі?

- На Акрэсціна я сімптомаў не адчуваў, але праз тры дні знаходжання ў Баранавічах у мяне пачаліся дрыжыкі, пачаліся нейкія з'явы рэдкага сухога кашлю.

У маіх сукамернікаў пачыналіся таксама прыкметы падвышанай тэмпературы, кашаль, насмарк, страта нюху ў некаторых. І мы, у прынцыпе, разумелі, што праблема COVID-19 не абмінула і нашу камеру бокам.

- Пра нейкія тэсты ішла гаворка, Аляксандр, у вашым выпадку? Вам не прапаноўвалі лекары ізалятара зрабіць тэст, напрыклад?

- Дзеля справядлівасці, у нас двойчы на дзень у Магілёве быў абход супрацоўнікаў турмы, якія пыталіся ў асноўным пра бытавыя моманты, задавалі пытанні. Але паколькі мы разумелі, што чакаць нейкіх дзеянняў з іх боку малаверагодна, напэўна, мы нават не агучвалі свае скаргі, калі яны ў кагосьці былі.

Між іншым, у мяне тэмпература пачалася за тры дні да вызвалення. Мне былі перададзеныя гарачкапаніжальныя лекі, якія я самастойна прымаў.

- Гэта значыць ні пра якую самаізаляцыю размова не ішла?

- Я думаю, што няма магчымасці ізаляваць людзей, паколькі нас у камеры было пяць чалавек з сімптомамі. І калі б была гаворка пра самаізаляцыю, то трэба было б вылучаць асобныя камеры, якіх, хутчэй за ўсё, там [не было].

- Ігар, як у вашым выпадку рэагавала адміністрацыя ізалятара, калі вы паведамлялі пра сімптомы? Ці прасілі вы дапамогі, тэстаў?

- У нашым выпадку ў той камеры, дзе я знаходзіўся, дзе нас было 10 чалавек, адзіным сродкам медыцынскай дапамогі з'яўлялася тэрмаметрыя. Па факце выкліку лекара ў камеру праводзілася тэрмаметрыя бескантактавым тэрмометрам.

Так атрымалася, што з усёй нашай камеры толькі ў аднаго чалавека была падвышаная тэмпература - прыкладна 37,5 градуса Цэльсія, - і гэтаму чалавеку быў прызначаны пасцельны рэжым, які выконваўся дзесьці прыкладна на працягу двух дзён. Яму былі прызначаныя самыя простыя антыбіётыкі - гэта амаксіцылін. Яму былі выдадзеныя лекі тыпу АЦЦ - гэта лекі, разрэджваюць макроту. І, у прынцыпе, усё.

Тыя людзі, якія адчувалі, што ў іх ёсць тэмпература, але ў якіх яна не была вымераная бескантактавым тэрмометрам, ніякай дапамогі ад медыцынскага персаналу ізалятара не атрымлівалі.

- Цяпер можна наогул гаварыць пра ўсплеск COVID-19 у ізалятарах і ў турмах?

- Безумоўна, можна казаць пра ўсплёск, таму што нават калі ўзяць за прыклад супрацоўнікаў установы аховы здароўя, у якім я працую, з нас пяць чалавек знаходзіліся на «соднях» у розных ізалятарах нашай краіны. У пяцёх з пяці па выхадзе з месцаў пазбаўлення волі быў дыягнаставаны станоўчы тэст на COVID-19. Гэта сто адсоткаў.

- Аляксандр, разумею, што каранавірус- не ваш профіль, але ўсё ж. Як бы вы апісалі сітуацыю з пандэміяй у Беларусі?

- Вы правільна сказалі, што гэта не мой профіль. Я не магу сказаць, што манітору сітуацыю. Але ў цэлым разумею, што нават цяпер, калі лічбы сталі больш праўдзівыя, я больш чым упэўнены, што яны і заніжаюцца. З якой мэтай гэта робіцца [невядома].

Мы, як савецкія людзі, не давяраем афіцыйнай статыстыцы, ведаючы, што яна, як правіла, не адпавядае рэчаіснасці. Я ведаю, што ідзе рост, што шмат людзей захворваюць у параўнанні з першай хваляй.

Проста ў агляднай прасторы сярод знаёмых і калегаў нашмат больш тых, хто захварэў, проста больш глабальна, чым у першую хвалю.

- З нагоды адмаўлення Аляксандрам Лукашэнкам COVID, не ўвядзення нейкіх абмежавальных мер, калі ўсе суседзі ўжо гэта рабілі. Гэта ўвогуле пазіцыя Міністэрства аховы здароўя або яго асабістая? Ігар, як вам здаецца?

- Я, калі шчыра, не ведаю. Пазіцыя нелегітымнай улады ў прынцыпе падобная з пазіцыяй дзейнага кіраўніцтва Міністэрства аховы здароўя. Яны адзін ад аднаго ніякім чынам не адрозніваюцца. Маё меркаванне менавіта такое.

Калі я знаходзіўся ў Баранавічах, мне ў адным з лістоў, якія да мяне дайшлі, прыводзілі статыстыку, што за апошнія дні ў Беларусі дыягнаставана 1315, калі не памыляюся, выпадкаў каранавіруса.

Я вельмі здзівіўся, таму што для мяне было вельмі дзіўна пачуць лік, які перавышае 1000: усе крывыя COVID-19, якія былі ў нашай краіне [дагэтуль] апублікаваныя, там значэнні хворых за дзень не перавышалі 1000. А калі я ўбачыў 1315, я , калі шчыра, быў вельмі здзіўлены.

Але я падкрэслю, што той лік 1315, мне здаецца, не адлюстроўвае рэчаіснасць ніякім чынам. Са мной звязваліся мае сябры, знаёмыя, блізкія, у якіх былі сімптомы COVID-19, але якія праз недасканаласць нашай сістэмы аховы здароўя проста не звярталіся па дапамогу, таму што разумелі, што гэта бескарысна і што праўды дамагчыся немагчыма