Аляксандра Раманоўская пра ліст праўладных спартоўцаў: Хто ўсе гэтыя людзі?

Таксама знакамітая фрыстайлістка распавяла, як беларусы падтрымліваюць спартоўцаў, што выступілі за перамены.

На мінулым тыдні нацыянальная каманда Беларусі ў фрыстайле чарговым разам давяла, што з'яўляецца сапраўднай камандай. Галоўнага трэнера Мікалая Казеку не пусцілі з калектывам на збор у Фінляндыю, дзе 4 снежня стартуе Кубак свету. У адказ на гэта ўсе 11 спартоўцаў існага складу, у тым ліку Ала Цупер, Аляксандра Раманоўская, Ганна Гуськова, падпісалі адкрыты ліст у падтрымку Мікалая Іванавіча. Усё гэта адбылося на фоне таго, што былы чалец беларускай нацыянальнай каманды ў фрыстайле, алімпійскі чэмпіён Антон Кушнір, які цяпер трэніруе каманду Казахстана, паставіў свой подпіс пад праўладным лістом, паведамляе «Трибуна».

Ужо два тыдні беларусы знаходзяцца на зборах у Фінляндыі і працуюць пад кіраўніцтвам трэнера Дзмітрыя Дашчынскага. За падрыхтоўку юніёраў адказвае Міхаіл Курловіч. «Трибуна» паспрабавала пагаварыць з адным са спартоўцаў, якія рыхтуюцца да Кубка свету, аднак атрымала адмову: «Мы падпісалі дадатковае пагадненне, якое не дазваляе мець стасункаўз прэсай без дазволу Мінспорту». Затое свайго подпісу пад дадатковым пагадненнем не ставіла чэмпіёнка свету і найлепшая спартоўка Беларусі-2019 Аляксандра Раманоўская. Яна з радасцю распавяла пра тое, якім чынам нарадзіўся ліст фрыстайлістаў, змянілася жыццё каманды пасля гучных падзей і быў успрыняты ўчынак Антона Кушніра.

- Ваша прозвішча стаіць пад лістом у падтрымку Мікалая Казекі. Раскажыце, як наогул з'явіўся гэты ліст.

- Праз тое, што ў мяне свой рэжым працы, я не зусім часта бачуся з хлопцамі з каманды. Можна сказаць, што часцей сустракаюся акурат з Мікалаем Іванавічам. Калі трэнеру прыйшлі лісты і загады аб тым, што ён павінен вярнуць частку прэзідэнцкай стыпендыі, натуральна, усіх хлопцаў гэта вельмі абурыла. А ўжо перад самімі зборамі мы даведаліся, што Казеку не пускаюць у Фінляндыю. Я даведалася пра гэта непасрэдна ад Мікалая Іванавіча, і, напэўна, крыху пазней, чым астатнія хлопцы.

- Як Казека паднёс вам гэтую інфармацыю?

- Не ведаю, як ён пра гэта распавядаў на агульнакамандным сходзе, бо мяне там не было, але мне ён пра ўсё распавёў даволі спакойна, без якіх-небудзь эмоцый. Ён у нас чалавек мудры і, як я разумею, да ўсяго быў гатовы. Таму адэкватна ўспрыняў тое, што яго не пусцілі на збор. Плюс яму трэба развязваць свае пытанні з усімі лістамі, што яму дасылаюць чыноўнікі. Так што ён у Менску і заняты сваімі справамі.

- А калі вы даведаліся пра тое, што ў падтрымку трэнера складаецца ліст?

- Калі прыходзіла ў Цэнтр фрыстайла. Мы з Казекам абмяркоўваем апошнія навіны, даведаемся пра змены ў жыцці адзін аднаго. І падчас адной з такіх сустрэч Мікалай Іванавіч сказаў, што хлопцы склалі пісьмо, спытаўся, ці хачу я паставіць пад ім подпіс. Натуральна, я адразу ж пагадзілася. Гэта нават не абмяркоўвалася.

- Хто ініцыятар ліста?

- Калі шчыра, не ў курсе. У кожным выпадку, я была рада, што з'явілася такая ідэя і ўсё было ажыццёўлена. З'яўляюся паўнавартасным чальцом калектыву і рада была ўзяць у гэтым удзел.

Калі прачытала тэкст ліста, адразу падумала, што ўсё сапраўды па справе, усё актуальна, ніякіх пытанняў быць не павінна. Груба кажучы, у гэтым лісце выкладзенае тое, што думае кожны з нас, з нацыянальнай каманды ў фрыстайле. Не ведаю, хто складаў тэкст, можа, калектыўна. Ліст некалькі дзён таму быў адпраўлена ў Мінспорту, але, наколькі ведаю, адказу ніякага дагэтуль не паступіла. Аднак, спадзяюся, што ўсё гэта не дарма.

- Як Казека адрэагаваў на такую ініцыятыву каманды?

- Вядома, ён вельмі ўдзячны, ён шануе падтрымку каманды. Мне здаецца, тое, што мы разам, што мы адзін за аднаго, нам дапамагае. Усе ў калектыве ўпэўненыя: што б ні адбывалася, ніхто не застанецца адзін. Гэта разумее і Мікалай Іванавіч. Ён будзе адчуваць сябе больш абароненым, усведамляючы, што з ім уся каманда, ніхто не кіне яго. Груба кажучы, ліст - гэта акт салідарнасці і пацвярджэнне таго, што мы вялікая сям'я.

- Мінспорту нядаўна выпусціла заяву, зняпраўджваючы інфармацыю, што вы звольненыя з нацыянальнай каманды. Чыноўнікі кажуць, што вы з'яўляецеся працаўніком РЦАП і атрымліваеце адпаведныя выплаты.

- Усё гэта выглядае вельмі смешна. Цяперашняй восенню я асабіста падпісвала загад аб сваім звальненні за «прагулы». Загад аб звальненні з РЦАП, бо з нацыянальнай каманды мяне можа выгнаць толькі трэнер. Ён павінен быў набыць моц 16 кастрычніка, але потым я праз тое, што трапіла ў лякарню на аперацыю, сышла на бальнічны, а паводле заканадаўства падчас бальнічнага мяне ніхто не мае права звольніць. Як я разумею, пакуль той загад, які павінен быў набыць моц з 16 кастрычніка, не дзейнічае. Мне наверсе патлумачылі, што ў апошні дзень бальнічнага мяне афіцыйна звольняць. Калі гэта будзе, сказаць складана, улічваючы мой стан і рэабілітацыю.

Дэ-юрэ Мінспорту мае рацыю: у складзе РЦАП, знаходзячыся на бальнічным, атрымліваю адпаведную выплату. Але я цяпер падчас размовы з вамі трымаю ў руках копію свайго загаду аб звальненні - спецыяльна ўзяла яе, каб з мяне не рабілі дурніцу. І ў дакуменце выразна напісана, што 16 кастрычніка - мой апошні працоўны дзень. А чыноўнікі паднеслі інфармацыю так, што ніхто мяне ніадкуль не звальняў і наогул не збіраецца гэта рабіць. Атрымліваецца, звольнілі, а потым робяць з мяне падманшчыцу і ідыётку.

- Што скажаце пра праўладны ліст прадстаўнікоў спорту?

- Нават не ведаю, як гэта пракаментаваць. Такія цікавыя крокі: вы ліст нам - мы ліст вам. Трохі здзіўленая, што гэты ліст так доўга нараджаўся, якая выношваўся. Мне здаецца, раз спатрэбілася столькі часу, каб скласці ліст, маглі б прыдумаць нешта цікавейшае. Але ўжо як ёсць, фармулёўку ўжо ўсе абмеркавалі.

Для мяне гэта ўсё дзіўна і незразумела. Калі шчыра, нават не сачу за спісам падпісантаў, бо мне гэта проста не цікава і не патрэбна. Так, бачу, што свае подпісы ставяць нейкія вядомыя асобы, але агулам гэта ўсё смешна.

- Намеснік міністра спорту Аляксандр Баравуля заявіў, што ліст падпісалі ўжо 2,5 тысячы спартоўцаў.

- А спіс усіх дзвюх з паловай тысяч ёсць? Няма? Вось і мне цікава, хто ўсе гэтыя людзі. А сказаць усё, што заўгодна, магу і я. А нават калі ёсць гэтыя 2,5 тысячы подпісаў - мы выдатна разумеем, якімі спосабамі яны здабываюцца. Мне здаецца, тут колькасць подпісаў не надта ўплывае, калі гэта зроблена не на сваю ініцыятыву. А то, прабачце, падпісваюцца і сваякі, і мамы, і таты, і работнікі, наогул не датычныя да спартовых каманд. Бачыла ў сетках, што ледзь не ва ўсіх работнікаў якога-небудзь спарткомплексу, аж да прыбіральшчыц і вахцёраў, патрабуюць падпісваць. У такім выпадку гэтая колькасць - 2,5 тысячы - мяне не здзіўляе. Пытанне ў тым, якая колькасць падпісантаў рэальна з'яўляецца дзейнымі спартоўцамі. І пытанне, хто з іх сапраўды са сваёй ініцыятывы, свядома падпісаўся.

Асноўны пасыл, на думку падпісантаў, гэта тое, што яны нібыта могуць пазбавіцца Алімпіяды, калі не пакінуць свайго подпісу. Але гэты момант ужо даўно ўсе абмеркавалі. Ніхто нікога не збіраецца пазбаўляць Гульняў. Ды і мне здаецца, што ставіць свой асабісты ўдзел у Алімпіядзе вышэй за падзеі, якія адбываюцца ў Беларусі - гэта вельмі плоскі і вельмі вузкі погляд на сітуацыю і на свет агулам. Мне шкада тых людзей, у якіх галоўная мэта ў жыцці - гэта паездка на АГ, а не праява моцных чалавечых якасцяў у сітуацыі, калі гэта сапраўды неабходна.

- Сярод падпісантаў праўладнага ліста ёсць алімпійскі чэмпіён у фрыстайле Антон Кушнір.

- Гэта, напэўна, адзінае прозвішча, якое мяне вельмі здзівіла. На жаль, не магу яго неяк судзіць. Антон для мяне заўсёды быў вельмі добрым, добрым чалавекам, ледзь не настаўнікам у нейкія моманты. Таму яго з'яўленне сярод падпісантаў нейкае дзіўнае. Тым больш улічваючы, што Кушнір не дзейсны спартовец, яго ўдзел у Алімпіядзе не павінен неяк турбаваць. Сапраўды, не ведаю, чым аргументаваны ягоны крок і як там усё адбывалася.

- У канцы давайце абмяркуем прыемную для вас навіну. Ваш залаты медаль Універсіяды-2019 на дабрачынным аўкцыёне быў прададзеная за 15 тысяч даляраў. Чакалі, што ён будзе настолькі каштоўным?

- Калі шчыра, калі выстаўляла ўзнагароду на аўкцыён, пра нейкую суму наогул не думала. Для мяне было важна зрабіць нейкі жэст у падтрымку Фонду спартовай салідарнасці. Вельмі рада, што мая пастанова прынесла такі плён. З лёгкім сэрцам расставалася з медалём, разумеючы, куды пойдуць атрыманыя сродкі.

- А такая сума здзівіла?

- Была вельмі прыемна здзіўленая. Выдатна, што людзі гатовыя такім чынам падтрымліваць спартоўцаў. Калі даведалася пра выніковую суму, адчула і радасць, і здзіўленне, і падзяку адначасова.