Маленькімі крокамі да вялікай перамогі

Знайдзіце час для маленькай размовы.

«У Савецкім Саюзе пік велічы прапагандысцкай машыны быў адзначаны культам асобы, - піша чытачка тэлеграм-канала «Баста!». - Мільёны людзей свята верылі ў веліч дзеянняў і намераў правадыра, з захопленымі вачамі ішлі на смерць, укладвалі душу ў пакланенне, шчыра.

Велічыня сілы ўздзеяння на свядомасць была гэткая вялікая, а інфармацыйная павестка такая ізаляваная і адфільтраваная, што толькі ў момант расстрэлу ўласных дзяцей або бацькоў да людзей даходзіла сутнасць сістэмы, усведамленне ўбогасці і недасканаласці улады, адчуванне здрады ўсяго на чым трымалася жыццё.

Сучасныя спосабы перадачы інфармацыі сталі ўсюдыіснымі, любы чалавек мае да яе доступ.

Вядома, старэйшаму пакаленню больш складана. Іх прыходзіцца вучыць, купляць тэлефоны, наладжваць старонкі. Але яны вельмі хутка вынырваюць з парадку сістэмы і пачынаюць глядзець на тое, што адбываецца вакол іншымі вачыма.

Фактычна, у нашым грамадстве засталіся толькі дзве групы людзей, якія праз няведанне або дзякуючы замкнёнасці сістэмы яшчэ знаходзяцца пад уплывам культу асобы. Гэта слаба адукаваныя пажылыя людзі і сілавыя структуры.

Але ж базавыя прынцыпы пабудовы сям'і, успрыманне роднага чалавека не памянялася з цягам часу.

І цяпер усе сем'і нашых аблудных суайчыннікаў павінны прыняць на сябе вялікую місію. Данесці да іх усю праўду таго беззаконня, таго болю, які яны робяць свята верачы ў свае добрыя намеры.

Так, частка з іх адфільтраваныя «вяршкі грамадства», якія дзеля нажывы і садысцкіх схільнасцяў мучаць наш народ. Але ж частка з іх шчыра памыляюцца, задаючы затрыманым пытанні:

«Мы робім тое ж самае, што і раней, чаму вы ненавідзіце міліцыю?»

«Што вам не падабалася ў краіне да 9 жніўня?»

«Калі вы ўжо скончыце свае паходы на вуліцу, мы стаміліся, навошта гэта ўсё?»

Сям'я, сваякі, сябры.

Вы адзіныя, хто можа данесці да іх наш боль аб тым, што адбываецца ў краіне.

Так, магчыма, вы думаеце, што яны ўсё ведаюць, але менавіта ваша эмацыйная афарбоўка падзей, якія адбываюцца, прымусіць іх глядзець на працэс па-іншаму, як на асабістую справу.

І ўсё зменіцца да лепшага. Знайдзіце час на гэту маленькую размову.

Маленькімі крокамі да вялікай перамогі.

Жыве Беларусь!»