28 сакавiка 2024, Чацвер, 12:25
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Прывітанне, сусед!

19
Прывітанне, сусед!
ІРЫНА ХАЛІП

Хочаш убачыць чалавека года - паглядзі ў люстэрка.

Калегі рассылаюць лісты: «паўдзельнічаюць у выбары чалавека года ў Беларусі». Ды калі ласка, паўдзельнічаю. Тым больш што ніколі яшчэ выбар чалавека года не быў такім простым і відавочным.

Мы ж не будзем выбіраць паміж Паўлам Севярынцам і Міколам Статкевічам. Паміж Віктарам Бабарыка і Сяргеем Ціханоўскім. Паміж Наталляй Хершэ і Кацярынай Андрэевай. Паміж Паўлам Аракелянам і Вольгай Хіжынковай. Мы не будзем высвятляць, хто з іх больш «гераічны герой», таму што героі - усе. Мы не будзем падлічваць колькасць дзён, праведзеных імі ў турме, і ўзважваць цяжар выстаўленых ім абвінавачванняў. Гераізм не вымяраецца ні ў кілаграмах, ні ў сантыметрах, ні ў амперах, яго не знойдзеш ні ў СІ, ні ў СГС - гэта не фізічная велічыня. Так што і нагоды кагосьці з кімсьці параўноўваць няма.

Я ні за што не буду выбіраць паміж сваёй сяброўкай Настай з Лебядзінага, якая, нягледзячы на наяўнасць траіх дзяцей, не прапусціла ніводнага маршу (акрамя двух тыдняў каранавіруса) і суседам Сяргеем з вуліцы Пуліхава, які амаль паўгода носіцца па горадзе, дапамагаючы затрыманым з нашага раёна, а ў кароткіх прамежках яшчэ і ратуе, лечыць і ўладкоўвае знойдзеных бяздомных котак. Не буду выбіраць паміж лекарам Арцёмам Сарокіным, які распавёў пра нуль праміле, каб абараніць добрае імя загінулага Рамана Бандарэнкі, і журналісткай Кацярынай Барысевіч, якая першай пра гэтыя нулі напісала. Паміж хлопцамі-блогерамі, якія сядзяць з лета, і хлопцамі, якія напісалі «не забудзем, не даруем» на месцы гібелі Аляксандра Тарайкоўскага. І ўжо тым больш не буду выбіраць паміж Раманам Бандарэнкам і Аляксандрам Тарайкоўскім, якія застануцца героямі Беларусі і людзьмі года (як і ўсе нашы загінулыя падчас рэвалюцыі) да таго часу, пакуль наогул існуе Беларусь, - гэта значыць вечна.

А як абраць сярод дзясяткаў тысяч людзей, якія прайшлі Акрэсціна і катаванні, сярод сотняў тых, што сядзяць паводле крымінальных спраў, сярод дзясяткаў ужо асуджаных на калоніі? А сярод іх блізкіх, якія днямі стаялі каля турмаў, каб высветліць, куды павезлі іх сваякоў? А сярод тых, хто ўжо амаль паўгода дзяжурыць пад сценамі ізалятараў, каб проста сустрэць людзей, якія выходзяць пасля адміністрацыйных арыштаў, напаіць іх гарачай гарбатай і адвезці дадому? Гэта ўсё адно, што спрабаваць выбраць паміж МДЛУ і БДУІР, пенсіянерскімі маршамі і жаночымі дэмаршамі, Лошыцай і Серабранкай, Лебядзіным і Новай Баравой, Жабінкай і Жодзіна.

Гэты тэкст можна было б працягваць да бясконцасці. Герояў і іх подзвігаў за пяць няпоўных месяцаў у нас з'явілася столькі, што адзінай высновай застаецца адная, самая простая. Чалавек года ў Беларусі - гэта яе грамадзянін. Гэта ты, чытач. Гэта твая сястра. Гэта твой сусед, з якім ты, магчыма, і знаёмы раней не быў. Гэта кіроўца таксоўкі, які звёз цябе ад амапаўскага палявання. Гэта медсястра, якая, адпрацаваўшы дзяжурства ў лякарні, паехала на барыкады дапамагаць параненым абаронцам свабоды. Гэта настаўнік, які адмовіўся хлусіць сваім вучням. Гэта студэнтка, якая на апошнія грошы сабрала перадачу затрыманым аднакурснікам. Гэта пенсіянерка, якая шые сцягі. Гэта прадпрымальнік, які купляе навагоднія падарункі дзецям палітвязняў. Гэта кожны, хто дазваляе нам адчуваць сябе ў счэпцы. Кожны з нас.

Так што ніякіх праблем з выбарам чалавека года ў гэтым сезоне няма. Хочаш убачыць чалавека года - проста паглядзі ў люстэрка. Зыч таму, каго там убачыш, перамогі. І абавязкова скажы «Жыве Беларусь!». Не сумняваюся, што з суседняга балкона або са двара ў адказ данясецца: «Жыве вечна!» Гэта адгукнецца такі ж чалавек года.

Ірына Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Напісаць каментар 19

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках