NATO і Кітай заняліся разглядам «расейскага пытання»

Пекін прапанаваў Альянсу дыялог дзеля глабальнага міру і бяспекі.

Ключавы міжнародны альянс e сферы бяспекі заняўся мадэляваннем і ацэнкай пагроз найбліжэйшай будучыні. 1-2 снежня праходзіла сустрэча міністраў замежных спраў NATO, лейтматывам якой стала патрэба ў рэфармаванні глабальнага абароннага блока.

Хоць большасць пастаноў сустрэчы знаходзіцца пад грыфамі сакрэтнасці, усё ж можна зрабіць некалькі цікавых высноў аб аператыўных планах на базе экспэртнага дакладу «NATO-2030: Адзінства ў новай эры», піша Telegram-канал «Сіта Сакрата».

Галоўная думка, без сумневу, круціцца вакол прыходу ў Белы дом новай адміністрацыі на чале з дэмакратам Джо Байдэнам у студзені 2021, і ягоным удзелу ў саміце ў Брусэлі. Дакладнай даты падзеі яшчэ няма, але ў Вашынгтон ужо адпраўлена запрашэнне.

Чакаецца, што генеральны сакратар NATO Енс Столтэнбэрг прадставіць пакет прапаноў для ўзмацненні палітычнага і абароннага патэнцыялу блока, т.зв. праект «NATO 2030». Альянс павінен застацца моцным саюзам моцных у вайсковым плане дзяржаў з абноўленай канцэпцыяй. Ёсць звесткі, што для гэтага распрацавана 138 прапаноў, якія тычацца абмежавання магчымасць для блакавання пастаноў альянсу з боку асобных чальцоў, распрацоўка новых пратаколаў узаемадзеяння, забарона на палітычна матываванае блакаванне пастаноў NATO.

Прапануецца таксама паралельная актывізацыя трансатлантычнага дыялогу і ўзмацненне еўрапейскіх удзельнікаў блока. Нельга выключаць такі момант: адбудзецца пашырэнне ўдзельнікаў, і да існых 30 чальцоў дададуцца Боснія і Герцагавіна, Грузія і Украіна. Таксама чакаецца нарошчванне вагі NATO ў шэрагу рэгіёнаў свету, асабліва гэта тычыцца Прычарнамор'я і АТР.

Такая перспектыва мае сваіх ворагаў і апанентаў, і акурат цяпер лідары, чыноўнікі і экспэрты NATO прапрацоўваюць «рамачныя ўмовы» адказаў на такія пагрозы, да ліку якіх, перш за ўсё, належыць Расея і, магчыма, Кітай.

Ва ўжо згаданым Дакладзе адзначаецца: Расея нарошчвае сваю вайсковую моц, асабліва ў ядзерным патэнцыяле, і размяшчае новыя ракеты ад Запаляр'я да Сірыі і Лібіі. Трэба і далей стрымліваць Расею, якая ўмешваецца ў справы суседніх краін, у тым ліку ў беларускі крызіс, а таксама ў вайну ў Нагорным Карабаху.

На парадку дня тэма захавання міжнародных механізмаў кантролю над узбраеннямі, асабліва ў святле заканчэння тэрмінаў дзеяння расейска-амерыканскай Дамовы аб мерах у далейшым скарачэнні і абмежаванні стратэгічных наступальных узбраенняў. Тэрмін дзеяння дакумента заканчваецца ў лютым 2021 і Расея можа скарыстацца нявызначанасцю ў сваіх інтарэсах.

Асобная гісторыя гэта «ўздым Кітая» і спароджаны зрух у глабальным сілавым балансе. NATO будзе ўзмацняць кааперацыю з Японіяй, Рэспублікай Карэя, Аўстраліяй, Новай Зеландыяй, для іх кітайскі кірунак найбольш важны. КНР не разглядаецца ў Брусэлі, як апанент, у адрозненне ад Расеі, але тактыка запалохвання і шантажу суседзяў, мадэрнізацыя войска і інвестыцыі ў новыя тыпы зброі, невыкананне правоў чалавека выклікае прыроднае хваляванне, бо кітайцы, рэалізуючы свой праект «Адзін пояс, адзін шлях» ствараюць вайсковыя аб'екты на перыферыі NATO.

Мэта: кантроль над стратэгічнымі рэсурсамі і камунікацыямі. Вайсковая кітайская праблема проста на твар. Але тут важна памятаць, што ў Пекіне з вялікай цікавасцю назіраюць за палітычнымі працэсамі ў Расеі, дзе працягваецца ўнутраная эрозія рэжыму Пуціна. У гэтым плане ў NATO і КНР ёсць пункты перасячэння, і нельга выключаць, што па аналогіі з ідэяй: вораг майго ворага, не мой - мой сябар, могуць адбыцца цікавыя сітуацыйныя камбінацыі двух глабальных сіл для сяброўскага развязання «расейскага пытання».

Тым больш, што Пекін ужо прапанаваў NATO дыялог дзеля глабальнага міру і бяспекі, а не дзеля пагрозы і ціску. Якога «паўночнага суседа» кітайскія таварышы прапануюць прынесці ў ахвяру ў імя гарманізацыі стасункаў з Альянсам, ужо не мае вялікай таямніцы, але інтрыга ўсё яшчэ захоўваецца.