Хардзі Мантанез бачыў у р. Свіслач адлюстраванне Сонца і лета, а цяпер сумуе па Мінску...паверу, так бывае, можа і любоў сустрэў, а не сяброўку на Зымбіцкай... Думаю нават у большай ступені, чым лірыка, яго заклапаціў падобны лёс нашых краін-Каталоніі і Беларусі. Яна падобная. Ёсць і там і ў нас старэйшыя вяршыцелі лёсаў нашых краін. Але ці надоўга? Будзем чакаць, ці як у Каталоніі выйдзем шчыльнымі радамі? Верым - можам - пераможам!

Адказаць

– +1 +

St. Litvin, 20:56, 10.02

Вельмі спадабалася мне гэтая кампазіцыя. Сучасная, лёгкая, паветраная - змычку чароўнаму падобная... "Мой горад, мой горад, мой горад герой патрыёт..."А гэта словы з песні пра Мінск у выглядзе марша, музыка У. Алоўнікава. Зусім з іншай, савецкай эпохі. Патрыятычна. Але гэта зусім іншая бок медалі. Патрыятызм разглядаецца толькі ў падпольшчыках Мінска. А не ў страты архітэктуры горада і самога горада. Таму як не немцы разграмілі Мінск. А пачвара Сталін у 1944 годзе. Вось такія думкі ўспаміны, слухаючы гэтую выдатную кампазіцыю.

Адказаць

– -3 +

127, 22:07, 10.02

Пес'ня, рытм класныя, дзіўна, што супалі са Сталінскім ампірам, пэўна кахан'не хлопца натхніла...

Адказаць

– 0 +

Дядя Виця, 6:12, 11.02

Видео на каталонском.... где испанский про который говорится в посте?

Адказаць

– 0 +

ABC, 12:18, 11.02

Пры перакладзе Google тэксту пес'ні на Гішпаску'ю - пераклаліся толькі некалькі радкоў///
На Каталянскае мове - пераклаўся ўвесь тэкст...