Можа хоць ў гэты дзень беларусы паразмаўляюць і падрукуюць на роднай мове ?
Няўжо мала прыклада Данбаса і Крыма, каб уразумець важлівасць мовы, як зброі для захісту ад Рашастана ?
Не смотрю обычно тв, но сегодня утром на онт даже не заметил что они на мове вещают))) реально, где-то на генетическом уровне мова прошита.)
Понимаю, что для белорусов переход на мову не проблема вообще.
Единственно, что скажу, что на онт получше бы вкуса в интерьере, одежде и шуткам. И правильно бы утренние эти передачи на мове всегда вести и музыки в мире полно хорошей ... развивайтесь!!!
Дзе мой край? Там, дзе вечную песьню пяе Белавежа,
Там, дзе Нёман на захадзе помніць варожую кроў,
Дзе на ўзвышшах Наваградскіх дрэмлюць суровыя вежы
І вішнёвыя хаты глядзяцца ў шырокі Дняпро.
Ты ляжыш там, дзе сіняя Прыпяць ласкава віецца,
Дзе Сафія плыве над Дзьвіною, нібы карабель...
Там, дзе сэрца маё зь першым крокам, як молат, заб'ецца,
Калі б нават сьляпым і глухім я прыйшоў да цябе.
Што сьляпым? Нават мёртвым успомню высокія зоры,
Над ракою чырвонай і цьмянай палёт кажаноў,
Белы ветразь на сініх, на гордых, як мора, азёрах,
І бары-акіяны, і неба - разьлівы ільноў.
Дзе мой край?
Там, дзе людзі ніколі ня будуць рабамі,
Што за поліўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме,
Дзе асілкі-хлапцы маладымі ўзрастаюць дубамі,
А мужчыны, як скалы, - ударыш, і зломіцца меч.
Дзе мой край?
Там, дзе мудрыя продкі ў хвоях паснулі,
Дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары,
А дзяўчаты, як дождж залаты. А сівыя матулі,
Як жніўё з павуціньнем і добрае сонца ўгары.
Там зьвіняць неўміручыя песьні на поўныя грудзі,
Там спрадвеку гучыць мая мова, булатны клінок.
Тая гордая мова, якую й тады не забудзем,
Калі сонца зь зямлёю ў апошні заглыбяцца змрок.
Ты - наш край.
Ты - чырвоная груша над дзедаўскім домам,
Лістападаўскіх зьнічак густых фасфарычная раць,
Ты - наш сьцяг, што нікому, нікому на сьвеце, нікому
Не дамо абсьмяяць, апаганіць, забыць ці мячом зваяваць.
Мы клянёмся табе баразной сваёй першай на полі
І апошняй ральлёй, на якую ўпадзём у журбе.
Мы клянёмся табе, што ніколі,
Ніколі,
Ніколі,
Можа хоць ў гэты дзень беларусы паразмаўляюць і падрукуюць на роднай мове ?
АдказацьНяўжо мала прыклада Данбаса і Крыма, каб уразумець важлівасць мовы, як зброі для захісту ад Рашастана ?
Цалкам падтрымлiваю вашу прапанову! Сення у гэты святочны дзень пiшам комэнты толькi на сваей роднай матчынай беларускай мове!!!
АдказацьI я далучаюся.
АдказацьНе смотрю обычно тв, но сегодня утром на онт даже не заметил что они на мове вещают))) реально, где-то на генетическом уровне мова прошита.)
АдказацьПонимаю, что для белорусов переход на мову не проблема вообще.
Единственно, что скажу, что на онт получше бы вкуса в интерьере, одежде и шуткам. И правильно бы утренние эти передачи на мове всегда вести и музыки в мире полно хорошей ... развивайтесь!!!
Брату беларусу.
АдказацьЯ цябе не разумею.
Што гаворыш і аб чым?
З цягам часу мо тупею
Не пры розуме сваім?
На якой ты кажаш мове?
Ааа, па-руску.. Так так так.
Можа там у кожным слове
Ёсць утоены прысмак?
Я яго не адчуваю.
Дзе схаваўся, дзе шукаць?
Хто ж табе таго нараіў,
Што яны найлепш гучаць?
Дзед і баба размаўлялі
На той мове, што і я.
Мама з татай ужывалі
Слоў тваіх вагон штодня.
У маленстве - Дай цукерку?
- "Падыйдзі, ідзі сюды..
Глянь які ты ў люстэрка!
Хутка бегчы да вады!
Рукі чыстыя, а тварык?
Вось цяпер і атрымай
У паперцы дзіўны шарык,
Толькі ты яе здымай."
Вокна ў фарбе, бэз духмяны.
Певень злы ганяў курэй.
Я ж такі,непаслухмяны,
Бегаў з ім усё хутчэй.
А цяпер ты ,ганарова,-
"Час настаў і тая плынь..
Ваша з дзедам, з бабай, мова
Будзе як тая латынь."
Не, мой браце, неўзабаве,
Будзе ўсё наадварот-
Будзе "Ў" у кожнай "клаве",
Ўукаць будзе кожны рот.
Кожны- той хто паважае
Наш кавалачак зямлі,
Хто клапоціцца і дбае,
Каб да росквіту прыйшлі.
Выдатна!
АдказацьБацькаўшчына
АдказацьДагарэў за брамай небакрай,
Месяц паміж воблачкаў плыве.
Выйду зноў, як у мінулы май,
Басанож прайдуся па траве.
Дымная, сцюдзёная раса,
Цёмныя ў траве ад ног сляды.
А такога рослага аўса
Я не бачыў доўгія гады.
Бач, хмызы спляліся, як павець,
Светлякі мігцяць, гараць святлей.
Перад тым як звонка ў лозах пець,
Прачышчае горла салавей.
Лашчыцца трава да босых ног.
З дальніх паплавоў плыве ракой
Ледзь прыкметны сумны халадок —
Подых юні ўходзячай маёй.
Паімчаць за ёю наўздагон? —
Хоць і схопіш — усё адно падман.
Дзе каханне тых мінулых дзён —
Весніх паркаў бэзавы туман?
Нават шкадаванне — дзе яно?
Зноў вясна, і жаль знікае зноў.
(Так губляюць пах перад вясной
Ссохлыя сцябліны палыноў.)
Ціха цмокае у сне рака.
О, як добра, як прыгожа жыць!
Раска, як русалчына луска,
На вадзе ад месяца гарыць.
А вакол травіцы роснай рай
І бярозак белая сям’я.
Мой чароўны беларускі край,
Бацькаўшчына светлая мая!
Ўладзімір Караткевіч
Прыгожы верш! Жыве Беларусь!
АдказацьВiншую са святам!
АдказацьСа святам Вас, беларусы!
АдказацьМова Родная! Жыві вечна, гучы ў кожнай беларускай хаце, на кожнай вуліцы!
АдказацьБеларуская Песьня
АдказацьДзе мой край? Там, дзе вечную песьню пяе Белавежа,
Там, дзе Нёман на захадзе помніць варожую кроў,
Дзе на ўзвышшах Наваградскіх дрэмлюць суровыя вежы
І вішнёвыя хаты глядзяцца ў шырокі Дняпро.
Ты ляжыш там, дзе сіняя Прыпяць ласкава віецца,
Дзе Сафія плыве над Дзьвіною, нібы карабель...
Там, дзе сэрца маё зь першым крокам, як молат, заб'ецца,
Калі б нават сьляпым і глухім я прыйшоў да цябе.
Што сьляпым? Нават мёртвым успомню высокія зоры,
Над ракою чырвонай і цьмянай палёт кажаноў,
Белы ветразь на сініх, на гордых, як мора, азёрах,
І бары-акіяны, і неба - разьлівы ільноў.
Дзе мой край?
Там, дзе людзі ніколі ня будуць рабамі,
Што за поліўку носяць ярмо ў безнадзейнай турме,
Дзе асілкі-хлапцы маладымі ўзрастаюць дубамі,
А мужчыны, як скалы, - ударыш, і зломіцца меч.
Дзе мой край?
Там, дзе мудрыя продкі ў хвоях паснулі,
Дзе жанчыны, як радасны сон у стагах на зары,
А дзяўчаты, як дождж залаты. А сівыя матулі,
Як жніўё з павуціньнем і добрае сонца ўгары.
Там зьвіняць неўміручыя песьні на поўныя грудзі,
АдказацьТам спрадвеку гучыць мая мова, булатны клінок.
Тая гордая мова, якую й тады не забудзем,
Калі сонца зь зямлёю ў апошні заглыбяцца змрок.
Ты - наш край.
Ты - чырвоная груша над дзедаўскім домам,
Лістападаўскіх зьнічак густых фасфарычная раць,
Ты - наш сьцяг, што нікому, нікому на сьвеце, нікому
Не дамо абсьмяяць, апаганіць, забыць ці мячом зваяваць.
Мы клянёмся табе баразной сваёй першай на полі
І апошняй ральлёй, на якую ўпадзём у журбе.
Мы клянёмся табе, што ніколі,
Ніколі,
Ніколі,
Так,
Ніколі ня кінем,
Ня кінем,
Ня кінем цябе.
- Ўладзімір Караткевіч
"Беларуская Песьня"
СА сьвятам сябры.
Адказацьтут ёсць прэтэнзія да Хартыі - чамусьці by default чытач трапляе на расейска-моўную старонку.
АдказацьМагчыма не ўсе нават ведаюць, што існуе беларуска-моўная версія сайта.
Таму трэба by default паказваць беларуска-моўную версію, кто зусім не разумее - перойдзе на расейскую.
Памятайце, "абарона "расейска-моўнага" насельніцтва" - было абгрунтаваннем Масковіі дзеля ўваходу войск на Данбас і ў Крым
(штосьці яны не ўвялі войскі ў ЗША, дзе таксама ёсць "расейска-моўнае" насельніцтва)