«Працую і атрымліваю пенсію, але стае толькі на ежу і лекі»

Рэпартаж з Наваградка.

У рамках праекта «Прыземленае жыццё беларусаў: від зверху» «Салідарнасць» пабывала ў Наваградку. Каб даведацца, чым жывуць і дыхаюць мясцовыя жыхары.

- Тут усё, як і ў іншых гарадах. У Менску ці Гародні, зразумела, будзе прасцей працу знайсці. А ў нас увесь час баішся страціць месца, бо потым будзе складана ўладкавацца. Заробку ўвесь час не стае, кошты пруць уверх, - навагрудцы не вельмі ахвотна дзеляцца набалелым.

Як правіла, апавяданні зводзяцца да маленькіх заробкаў і складанасцяў з пошукам працы.

- Якія тут заробкі. Вазьміце нашу швейную фабрыку. У іх ужо электрычнасць, кажуць, у некаторых памяшканнях адключаюць за пазыкі. Дырэктар ездзіць на сваім аўто, службовае даўно няма чым запраўляць, - яшчэ адна гісторыя, пачутая ў Наваградку.

Людміла (імя зменена на просьбу апавядальніцы - «Салідарнасць») - працоўная пенсіянерка. Кажа, што калі б не падпрацоўка, проста не ўяўляе, як сточвала б канцы з канцамі:

- Заробкі ў нас тут нізкія. Што на іх купіш? А пенсіі яшчэ ніжэйшыя. Прадукты купіш, лекі мне ў маім узросце - і ўсё. А я, напрыклад, хацела б новае паліто, боты, але не магу сабе гэта дазволіць. Я працую і атрымліваю пенсію, але не магу паехаць на адпачынак у Егіпет. Ці нават у Польшчу, проста пашпацыраваць.

Са слоў жанчыны, яе знаёмым даводзіцца яшчэ цяжэй: многія выжываюць на адну пенсію. Акрамя таго, вельмі прыкметным стала расслаенне на багатых і бедных. І апошніх становіцца ўсё больш: «Хтосьці на новым «Мэрсэдэсе» ездзіць, а каму і на хлеб не стае».

- Многія едуць за мяжу працаваць. Ведаеце, раней у асноўным туды ехалі людзі без адукацыі. Ва ўсякім выпадку, без вышэйшай. Цяпер едуць выпускнікі інстытутаў і ўніверсітэтаў, пры гэтым бяруцца за ўсякую працу, часцей за ўсё, якая не патрабуе кваліфікацыі. У Польшчу едуць, у Літву.

Канстанцін жыве за некалькі кіламетраў ад Навагрудка. За апошнія гады ён змяніў некалькі работ у горадзе.

- З завода газавай апаратуры звольніўся праз пару месяцаў, - да гэтага ён прапрацаваў не адзін год у Польшчы і проста не змог прывыкнуць да парадкаў на дзяржпрадпрыемстве.

Некаторы час выконваў прыватныя заказы, але гэтая была асабліва сезонная праца.

Будаўніцтва будучай кавярні-бара з гатэльнымі нумарамі. Яго павінны былі закончыць у жніўні мінулага года, але працы доўжацца дагэтуль.

- Цяпер працую дальнабойшчыкам у лідскай кампаніі. Але ўжо маю задумку знайсці сабе такую працу ў Польшчы - там заробак будзе ў разы больш.

Паводле ягоных слоў, у Наваградку сёння досыць складана з працай. Многія вымушаны працаваць за зарплату да 500 рублёў. Былыя калісьці гарадскімі флагманамі прадпрыемствы перажываюць не найлепшыя часы, сёй-той знаходзіцца на мяжы закрыцця:

- Мясцовая ПМК лічы ўжо зачыніліся. Кажуць, што завод металавырабаў на чарзе.

Амаль тысячу зарабляюць кіроўцы-дальнабойшчыкі, будаўнікі, плітачнікі, кажа Канстанцін. Надзею на даволі нядрэнныя заробкі даюць прыватныя кампаніі.

Адзін з сайтаў вакансій, які змяшчае больш за 1600 прапаноў у Навагрудку і раёне, паказвае сярэдні заробак - 636 рублёў. У вакансіях часта сустракаюцца прапановы выдаленай працы праз інтэрнэт, у тым ліку і для мам у дэкрэце. Заробкі - ад 300 да 800 рублёў.

1 000 рублёў прапануе СВК «Свіцязь» трактарысту-машыністу. Заробкі каля тысячы і вышэй абяцае вытворца кансерваў «Леор Пластык». Да 3 000 рублёў можа зарабіць прадавец ветэрынарнай прадукцыі.