«Што робіць наша краіна?»: Сын памерлага ад COVID-19 фельчара «хуткай» рэзка адказаў Караніку

Данііл Ліпілін заявіў, што не будзе маўчаць.

Усе рытуальныя службы і залы ў Барысаве адмаўляліся правесці цырымонію развітання, калі даведаліся, што ў памерлага быў каранавірус. Толькі адзін святар пагадзіўся адпець 50-гадовага фельчара «хуткай дапамогі» Васіля Ліпіліна.

«Навошта прыніжаць гэтую статыстыку, чаго яны хочуць дамагчыся?»

«Мне 20 гадоў, я адзіны сын Васіля Георгіевіча», - сказаў Данііл Ліпілін у інтэрв'ю «Радыё Свабода».

17 красавіка на прэс-канферэнцыі міністр аховы здароўя Уладзімір Каранік заявіў, што смерць фельчара «хуткай дапамогі» не можа быць звязаная з каранавірусам.

Данііл Ліпілін мяркуе, што міністр мае на ўвазе смерць ягонага бацькі.

«Увесь горад ведае пра гэта, ён чалавек вельмі вядомы ў горадзе, усе ведалі прычыну смерці. І сёння мне скідаюць гэты артыкул, я чытаю, мне сапраўды вельмі балюча гэта чытаць. Што робіць наша краіна? Я адзіны сын, які застаўся ў Васіля Георгіевіча, у мяне даведка на руках, што гэта быў COVID-19. Навошта прыніжаць гэтую статыстыку, чаго яны хочуць дамагчыся? Я, шчыра кажучы, не разумею», - кажа Данііл Ліпілін пра гісторыю хваробы і смерці свайго бацькі.

«Ён захварэў дзесьці 26 сакавіка. Ён адчуваў сябе дрэнна - тэмпература, усе сімптомы, якія сёння ўсё людзі ўжо ведаюць», - Данііл распавядае, што ў першыя дні хваробы ягоны бацька спрабаваў лячыць сябе і прасіў сваіх калегаў памяняцца зменамі.

«Але ягоны стан не змяніўся, ён пайшоў у паліклініку, яму адкрылі бальнічны, але адправілі дадому, прапісалі антыбіётыкі, - прадаўжае хлопец. - Ён зрабіў усё, як яны сказалі, але не стала лепш, тэмпература была 39,5 без зменаў. Наша паліклініка №2 сказала: «Заставайцеся дома, лечыцеся». Ніхто не прапанаваў яму легчы ў лякарню».

4 красавіка, як распавёў Данііл, ягоны бацька больш не мог гаварыць, ягоны стан рэзка пагоршыўся. Яму выклікалі «хуткую дапамогу» і даставілі ў шпіталь.

«Там паклалі ў рэанімацыю пры высокай тэмпературы. Яму станавілася ўсё горш, таму яго змясцілі на штучную вентыляцыю лёгкіх, - кажа Данііл. - Сам рэаніматолаг даў зразумець, што шанцы невялікія».

«Ён не думаў, што памрэ»

Першы тэст на каранавірус, які 5 красавіка зрабіў Васіль Ліпілін, са слоў сына, быў адмоўным. Другі тэст 7 красавіка быў ужо станоўчым. Сын распавёў, што калі мой бацька быў на апараце ШВЛ, ягоны стан ненадоўга палепшыўся.

«У нас адразу з'явіліся іншыя думкі, мы пачалі спадзявацца на лепшае. Але сэрца бацькі не вытрымала. 8 красавіка яны патэлефанавалі і сказалі: «Твой бацька памёр», - кажа Данііл.

Данііл распавядае, што ягоны бацька ніколі не скардзіўся на хваробы і ніколі не звяртаўся па лячэнне. У машыне «хуткай дапамогі» ён працаваў у псіхіятрычнай брыгадзе.

«Ён напісаў сваёй сястры: «Я думаю, што ў мяне ёсць «гэта», бо ёсць падобныя сімптомы, - кажа сын. - Апошняя размова была звычайнай, нічога асаблівага. Ён не думаў, што памрэ. І мы не думалі, пакуль не стала сапраўды дрэнна».

«Развітацца не дазволілі, на могілках было чатыры чалавекі»

Цела Васіля Ліпіліна было адпраўленае ў Менск для ўскрыцця.

«Я забраў цела з Менска, пагаварыў з патолагаанатамам, які выдаў даведку. У ёй выразна гаворыцца: каранавірус і двухбаковая пнеўманія. Усёй краіне сказалі, што барысаўскі фельчар памёр ад каранавірусу», - кажа Данііл.

Сын кажа, што Васіль Ліпілін быў пахаваны ў закрытай труне, цела было ў шчыльным поліэтыленавым пакеце.

«Мы хацелі арганізаваць развітанне, бо бацька быў не апошнім чалавекам у горадзе, многія ведалі яго, усе хацелі развітацца па-чалавечы. Але ніхто гэтага не дазволіў. Проста з морга праз Барысаў паехала аўтакалона на могілкі. На могілках было 4 чалавекі. Што гэта? - сын абураны гэтай сітуацыяй. - Чалавек працаваў 27 гадоў у «хуткай дапамозе», а яго пахавалі чатыры чалавекі. Што адбываецца, я не разумею, мне проста сорамна».

Данііл кажа, што, каб развітацца з бацькам, сям'я хацела арандаваць рытуальную залу.

«Але ўсе рытуальныя залы горада проста адмовіліся, калі даведаліся, што бацька быў хворы на каранавірус», - кажа хлопец. - Ніводзін клуб, ніводзін штаб афіцэраў і іншыя арганізацыі не пагадзіліся - усе адмовіліся. Мы хацелі развітацца каля станцыі хуткай дапамогі, але нам там таксама забаранілі».

«Яны разбегліся, - кажа Данііл, - нават святары. Адзіны, хто пагадзіўся, айцец Андрэй. Вялікі яму дзякуй за гэта».

«Я не збіраюся маўчаць. Я не баюся»

Сын тлумачыць, што ён і ягоны бацька жылі асобна і не сустракаліся асабіста падчас ягонай хваробы. Тэст на каранавірус у Данііла не быў узяты.

«Жанчына, з якой ён жыў, прайшла тэст, наколькі я ведаю, ён адмоўны. Яго каманда ў машыне «хуткай дапамогі», я ведаю, таксама прайшла, як быццам былі станоўчыя вынікі. Але я не ведаю дакладна. Яны ўсё яшчэ на бальнічным», - кажа Данііл.

«Я прачнуўся гэтай раніцай і прачытаў, што міністр аховы здароўя Каранік, які ў першыя дні прызнаў, што медыцынскі работнік захварэў на каранавірус і памёр, цяпер кажа інакш. Я не збіраюся маўчаць. Я не баюся, - кажа Данііл. - Я гатовы давесці да канца гэтую справу. Калі гэта каранавірус, як напісана ў даведцы, то навошта гэта ўтойваць?»

«Радыё Свабода» звязалася з прэс-службай Міністэрства аховы здароўя з просьбай растлумачыць словы міністра Уладзіміра Караніка. Журналісты не атрымалі адказ на момант публікацыі.