Што адбываецца ў пасёлку Камунар, дзе шпіталізавалі 39 дзяцей

Вуліцы ў пасёлку апусцелі.

Асцярожнасць прыходзіць толькі пасля навін аб тым, што вірус пабываў у суседнім двары. Гэты псіхалагічны эфект паўтарыўся ў пасёлку Камунар Буда-Кашалёўскага раёна. Паклапаціўшыся пра ўласную бяспеку, карэспандэнты Belsat.eu наведалі мясцовых жыхароў.

2 красавіка пасёлак Камунар Гомельскай вобласці ўскалыхнула трывожная навіна - адтуль у інфекцыйную бальніцу Буда-Кашалёва забралі 39 навучэнцаў 2-га і 3-га класаў мясцовай школы разам з іх бацькамі, настаўнікамі і галоўным лекарам мясцовай амбулаторыі. Усе яны - кантакты першага ўзроўню з двума трэнерамі СДЮШАР №4, у якіх станоўчыя вынікі тэстаў на SARS/2019-nCoV.

Вуліцы ў пасёлку апусцелі. Школа, садок, бар і амбулаторыя зачыненыя. У бібліятэцы скасаваныя гурткі. На вялікім стадыёне на ўездзе ў Камунар у футбол гуляюць два вучні 11 класа, утрымаць якіх дома бацькам удалося.

«Колькі ж можна сядзець дома? - наракае 16-гадовы Антон. - Я не хачу каранціну, хачу хадзіць у школу, дома няма чаго рабіць. Два дні праседзеў, надакучыла, бацькі ненадоўга пусцілі пагуляць на стадыён».

Нягледзячы на сонечнае надвор'е, на вуліцах пасёлка амаль не відаць людзей. Тыя, хто выходзіць, робяць гэта праз неабходнасць - у прадуктовыя крамы.

62-гадовая пенсіянерка Наталля радасна паведамляе, што ў бальніцы ў Буда-Кашалёве засталося толькі 10 чалавек, астатніх 29 адпусцілі дадому. На пытанне, чаго яна без маскі, адказвае:

«Не было на што набыць маску раней. Пенсію атрымала толькі сёння, цяпер куплю ў аптэцы. У мяне пад вокнамі стадыён, дык хоць голы бегай, ніхто не ўбачыць, таму што няма людзей. Раней на вуліцах было поўна дзяцей, а цяпер амаль няма. Беражонага Бог беражэ».

«У мяне дома дзіця, - распавядае маладая прадавачка Ганна, - я за яго баюся, і за бацькоў сваіх таксама. Мы да іх прадукты завозім, пакідаем каля дзвярэй і з'яжджаем».

У краме раскупілі лімоны, але больш скаргаў - няма на дэфіцыт, а на недахоп інфармацыі: «Я быў у Чарнобылі ў 1986-м, - кажа мужчына і просіць не фатаграфаваць, - такая ж сітуацыя, такі ж бардак».

56-гадовая пенсіянерка Галіна разам з мужам наважылі пераседзець нейкі час дома. У іх ёсць хранічныя хваробы (дыябет і хворае сэрца), яны інваліды 2 і 3 групы, і вельмі турбуюцца за сваё здароўе. Выходзяць на вуліцу ненадоўга, каб падыхаць свежым паветрам.

«Дзеці забаранілі выходзіць на вуліцу. Яны нам прыносяць ежу, праўда, у кватэру заходзяць у масках, распавядаюць апошнія навіны. Мы стараемся берагчы нервы і моцна ў гэта ўсё не ўнікаць. Калі шчыра, вельмі страшна, не думалі, што каранавірус і тут з'явіцца. Пасля Звеставання пойдзем на свае соткі, як бы ні было. Бо, як кажуць, вясновы дзень год корміць».

У двара з двухпавярховіка стаіць будынак амбулаторыі. На ім надпісы «Уваход зачынены. Каранцін», «Уваход для хворых з падазрэннем або ўздымам тэмпературы!!!»

Мясцовыя кажуць, што галоўнага лекара адпусцілі дадому, таму прыём хворых у амбулаторным пункце адновіцца. Старшакласнік Стас у будаўнічай масцы і пальчатках сцвярджае, што тых дзяцей, якіх адпусцілі дадому з лякарні ў Буда-Кашалёве, зноў вярнулі ў бальніцу. Кажа ўпэўнена, таму што сярод іх яго сваячка.