Крамлёўскі Скрудж

Скупы плаціць двойчы.

Пуцін верны сабе.

Ён нічога нікому не тлумачыць. Ні перад кім не даваў справаздачу.

Чаму дагэтуль у аптэках няма масак, пальчатак, антысептыкаў і г.д., калі яны будуць? Чаму іх, чорт узяў, не раздаюць бясплатна, гэта ж капейкавая для бюджэту рэч... Калі, нарэшце, зможа прайсці тэст кожны ахвочы? Колькі ў нас лекараў, занятых барацьбой з каранавірусам, які ложкавы фонд? Колькі даследчыкаў-вірусолагаў і лабараторый развязваюць праблему, і якія вынікі іх працы?

Сур'ёзныя агульныя захады для падтрымкі насельніцтва і бізнэсу зноў не выкарыстоўваюцца і замяняюцца кропкавымі з многімі ўмовамі. Лекары, сем'і з дзецьмі, афіцыйныя новыя беспрацоўныя - усё гэта выдатна і збольшага моцна запознена. Але як жыць астатнім людзям? Пенсіянерам? Самазанятасць? 15-20 мільёнам, занятым у нефармальным сектары эканомікі? Ім - ніякай дапамогі? Яны - людзі другога гатунку?

Калі валанцёры замест агітацыі за Канстытуцыю прыйдуць да старых, якім выходзіць з дому больш небяспечна для жыцця, чым іншым людзям? Дадуць ім сродкі гігіены, на якія ў тых няма грошай?

У нас ёсць, кажа прэзідэнт, "годная "падушка бяспекі" ў выглядзе назапашаных за папярэднія гады рэзерваў". Колькі з гэтых грошай будзе выкарыстана і на якія мэты?

Якога яшчэ "чорнага" дня, "чарнейшага" за сённяшні, чакае прэзідэнт і чаму не выкарыстоўвае ўсе даступныя спосабы дапамогі людзям і бізнэсу? Бо, мяркуючы з ягоных слоў, менавіта цяпер - найбліжэйшыя 2-3 тыдні - будзе пік эпідэміі.

Але зноў - ніякага вызвалення бізнэсу ад падаткаў, арэнды, кампенсацыі заробку, які выплачваецца людзям, хто сядзіць дома (паводле пастановы Пуціна). Нічога. Усё толькі ў пазыку, усё толькі за свой кошт. А ўрад яшчэ падварушыўся і будзе патрабаваць пад гэтыя пазыкі (звыш 6 мес.) забеспячэння нерухомасцю або банкаўскімі гарантыямі... Адчуванне, што замест дапамогі бізнэс адкрыта рабуюць.

Мы разумеем усю ступень абыякавасці дэманстраваную расейскай элітай і ўладай да свайго народу. Мы ўжо нават не заклікаем да сумлення ці міласэрнасці... Дарэмна.

Але, давайце хоць бы падумаем чыста рацыянальна.

Даходы большасці людзей значна ўпалі, а выдаткі, магчыма, выраслі (лекі, сродкі гігіены і г.д.) Тое ж тычыцца і бізнэсу, малога і сярэдняга - бо ён не атрымлівае жывыя грошы ў дапамогу, а, наадварот, заганяецца ў пазыковую кабалу на гады наперад. Які попыт у эканоміцы будзе пры такіх умовах? Вы не разумееце, што яна цяпер штопарам, у вольным падзенні, ляціць уніз, а аднаўляцца ёй не будзе за што - ні ў каго няма грошай.

Сённяшняй прагнасцю ўлада выракае краіну на доўгія гады цяжкага і вельмі павольнага аднаўлення. З улікам і так ужо страчаных 10-і гадоў (калі эканоміка расла чыста сімвалічна, з тэмпам менш за 1% на год) - гэта будуць страчаныя для краіны дзесяцігоддзі. Скупы плаціць двойчы...

Дылема, якую бачаць сёння многія, - як выканаць карантын і не даць эканоміцы моцна ўпасці. Але гэта - фальшывая дылема. Напраўду можна выканаць карантынныя захады і падтрымаць эканоміку, гэта не супярэчыць адно другому. І так робяць амаль усе развітыя краіны. Трэба толькі ўлада-заможным прыдушыць ў сабе гідкую прагнасць, звычку не даваць грошай, калі хтосьці ні прыставіў да горла нож, перастаць глядзець на людзей як на дармаедаў і марадзёраў...

Вось што трэба зрабіць: трэба загаціць эканоміку грашыма. Тады людзі і бізнэс перажывуць карантын з мінімальнымі стратамі, і эканоміка імкліва адновіцца.

Галоўная перашкода ў барацьбе з вірусам - нават не глупства або непрадбачлівасць.

Галоўны грэх уладаў у сённяшняй сітуацыі - прагнасць. Ва ўлады ў запасе сёння амаль 18 трлн рублёў у бюджэтных рэзервах. Не жадаеце дапамагаць людзям з пагарды і жалю - дык дапамажыце хоць бы з голага і цынічнага разліку.

Тэлеграм-канал «СерпомПо»