Лекарка са Светлагорска Наталля Кастур: У лякарні кожны дзень ад каранавірусу памірае 15–17 чалавек

Сітуацыя з COVID-19 у Беларусі пераходзіць у катастрофу.

Лекарка са Светлагорска Наталля Кастур захварэла на каранавірус. Цяпер яна знаходзіцца ў шпіталі ў Гомелі, адкуль і напісала тэлеграм-каналу "Баста" пра тое, што з ёй здарылася.

– Я хворая на Covid-19, – піша Наталля. – Зараза ў медустанове, дзе сама і працую. Пачалося ўсё з прастуды – насмарк з раздражненнем у горле. Нягледзячы на прастудныя праявы, я актыўна працавала, хадзіла ў краму, кантактавала з людзьмі. У медустанове я папярэдзіла, што прастыла і працаваць не магу, на што мне старэйшая сказала: надзень маску і працуй. І я працавала!

Колькіх я заразіла? Не ведаю. Далей усё пачало пагаршацца, горла ператварылася ў кавалак мяса за 4 дні. Мне далі бальнічны, прызначыўшы амбулаторнае лячэнне дома. Лячылі як ангіну. Горла балела, не магла глытаць, не адчувала смакаў, пахаў. Нягледзячы на маю хваробу, мне нават не быў зроблены тэст на каранавірус.

На пяты дзень паднялася тэмпература да 38.7, з'явіўся страх, цяжкое дыханне, пачалася дыхавіца, быў панічны стан. Я выклікала "хуткую", апісаўшы праз тэлефон свой стан, "хуткая" прыехала даволі хутка. Супрацоўнікі меддапамогі ў супрацьчумных касцюмах супакоілі мяне, упаролі гарачкапаніжальныя, заспакаяльныя і сказалі, што забяруць у начны час, каб не хваляваць людзей, не падымаць паніку. Ноччу прыехала карэта "хуткай" з капсулай і мяне ў панцыры забралі ў інфекцыйнае аддзяленне, там узялі ўсе аналізы зрабілі тэст на каранавірус.

Стан мой пагаршаўся, сінелі вусны, намякаючы на сэрцавую недастатковасць. Бліжэй да абеду мяне накіравалі ў Гомельскую гарадскую клінічную лякарню №2 і адразу вызначылі ў рэанімацыйнае аддзяленне, падлучыўшы да апарата ШВЛ. Сама я не магла ўжо дыхаць, страчвала прытомнасць, сінкапальны стан не пакідаў мяне, жыццё пераацанілася і падзялілася на да і пасля.

Шэсць дзён штучнага дыхання. Цяпер я ў аддзяленні інтэнсіўнай тэрапіі на кіслародных падушках ляжу і магу напісаць пра той жах, які перажыла тут.

Хачу перасцерагчы суайчыннікаў, светлагорцаў. Сядзіце дома, нікога не пускайце ў сваё жыллё, паспрабуйце не выклікаць да сябе сантэхнікаў і розныя камунальныя службы, трымайце дыстанцыю 2 метры. Не пускайце дзяцей у школы, прыслухоўвайцеся да свайго здароўя, беражыце сябе і сваіх блізкіх.

У Беларусі засмучае сітуацыя, што пераходзіць у катастрофу, хворых усё больш і больш. Шпіталь перапоўнены, я ў гэтай лякарні ўжо 13 дзён, лёгкія мае функцыянуюць на 1/3, лёгачная тканка фактычна згарэла, з'явіўся трамбоз праз нястачу кіслароду і высокую тэмпературу. Што будзе далей – не ведаю.

У лякарні кожны дзень паміраюць людзі ад каранавірусу ў сярэднім 15–17 чалавек. Медыкі працуюць на знос, медсёстры плачуць, у начны час выразна чуваць крыкі медсясцёр і санітарак. Чула размову пра тое, што калі ў найбліжэйшы час сітуацыя захавае тэндэнцыю да павелічэння хворых, то хворых з каронай пачнуць сартаваць на тых хто маладзейшы і каго можна выратаваць, і на тых, хто асуджаны. Апаратаў ШВЛ на ўсіх не хопіць.

У Беларусі афіцыйна каранавірусу няма, так выгодна меркаваць чыноўнікам. Менш асігнаванняў трэба на пераадоленне пандэміі. Няма чалавека – няма праблемаў, памятаеце? У Беларусі ўсё добра, краіна для жыцця, тут усё створана, каб жыць і радавацца, так мяркуе кіраўнік наш. Я Наталля Кастур! Я не хачу ананімнасці. Апублікуйце гэты крык душы.

Спампоўвайце і ўсталёўвайце мэсэнджар Telegram на свой смартфон або кампутар, падпісвайцеся (кнопка «Далучыцца») на канал «Баста» і стварайце гісторыю вольнай Беларусі.