29 сакавiка 2024, Пятніца, 4:37
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«На ШВЛ тата прабыў паўгадзіны да смерці»

3
«На ШВЛ тата прабыў паўгадзіны да смерці»
ІЛЮСТРАЦЫЙНАЕ ФОТА ТАСС

Жыхар Гомеля лячыў анкалогію і заразіўся COVID-19.

Жыхар Гомеля Яўген Якавенка планава лячыў анкалогію і заразіўся ў шпіталі COVID-19, паведамляе «Радыё Свабода». Яго пераводзілі з лякарні ў лякарню, ён трапіў у рэанімацыю, распавёў сын загінулага Яўген Якавенка (малодшы). «Тата толькі паўгадзіны прабыў на апараце штучнай вентыляцыі лёгкіх - і яго не стала. Калі б не каранавірус, ён бы жыў».

Яўгену Якавенку (старэйшаму) было 68 гадоў. Ён памёр 23 траўня. Пахаванне прайшло 26 траўня.

Анкалогію знайшлі яшчэ 15 гадоў таму

«Тую пухліну на лёгкім у таты выдалілі, і ён спакойна жыў усе гэтыя гады. У лютым гэтага года пухліна вылезла на другім лёгкім, лекары параілі прайсці курс хіміятэрапіі. 14 красавіка яго паклалі ў анкалогію. Там ён паспеў прайсці палову прызначанага апраменьвання і дзве «хіміі».

Пасля другой «хіміі», даслоўна ў той жа дзень - 7 траўня, у палаце, дзе ляжаў мой бацька, быў знойдзены пацыент з каранавірусам. Ва ўсіх шасцярых з палаты ўзялі тэсты. Ва ўсіх - пазітыўныя. Іх тэрмінова развезлі па розных лякарнях»

Памяняў тры лякарні, шэсць аддзяленняў

«Мой тата быў дастаўлены ў першую гарадскую лякарню. Спачатку ён ляжаў у рэўматалогіі - гэта аддзяленне было пераабсталяванае пад COVID-19. Калі тату стала горш, перавялі на тэрапію, потым - у рэанімацыю. Праз некалькі дзён ён быў пераведзены ў лякарню хуткай дапамогі, зноў у тэрапію, сцвярджаючы, што ён быў «самым лёгкім з усіх у рэанімацыі». Мы нават трохі пацешыліся, што не ўсё так дрэнна.

Перавод з лякарні №1 у лякарню хуткай дапамогі нам быў патлумачаны тым, што месцы вызваляюць альбо для больш цяжкіх, альбо таму, што лякарня №1 абсталяваная пад прыём новых пацыентаў... У лякарні хуткай дапамогі яму амаль адразу стала горш, і яго перавялі ў рэанімацыю. Ён памёр праз некалькі дзён. Ён паўгадзіны прабыў на апараце ШВЛ»

Настойліва прапаноўвалі не рабіць ускрыцця

«Начмед настойліва прапаноўваў не рабіць ускрыцця. Казаў «што «ў ягоным выпадку гэта не абавязкова». Мабыць, для ўсіх відавочна - чалавек памёр ад анкалогіі. Але з анкалогіяй ён жыў бы гады, можа, месяцы, але не тры тыдні! Каранавірус яго дабіў. У даведцы напісалі прычыну смерці - утварэнні ў лёгкіх. На другой старонцы пасведчання, сярод іншых абставінаў смерці, не звязаных з прычынай смерці, напісана COVID-19. Там такая птушка ставіцца. Сярод іншых варыянтаў ёсць «алкагольнае ап'яненне». То бок, гэта такія спадарожныя абставіны, якія не ўваходзяць у прычыну смерці. Я быў абураны.

Лекары патлумачылі мне: каб дакладна сказаць, што лёгкія былі пашкоджаныя каранавірусам, трэба правесці дадатковыя аналізы, некаторыя з іх праводзяцца ў Менску, гэта займае 2-3 тыдні. То бок, сапраўдную канчатковую прычыну смерці я даведваюся толькі праз некаторы час. Адзінае, што мне ўдалося «выбіць», - каб даведка была «папярэдняя», а не «канчатковая»: я павінен быў яе забраць, каб пахаваць бацьку.

Як атрымаць інфармацыю аб стане блізкіх

«З пытаннямі аб стане сваіх блізкіх людзі вымушаныя звяртацца да галоўнага лекара. Лекары адказваюць на пытанні аб стане здароўя вельмі неахвотна, без падрабязнасцяў, толькі «яму лепш», «яму горш». На справе атрымліваецца, што трэба ісці на прыём да аднаго з галоўных. Бо патрапіць да лекара нерэальна. Яны занятыя, і на карантыне - туды ж нікога не пускаюць. Праз тэлефон лекары патлумачылі, што не могуць даваць падрабязную інфармацыю.

Я пайшоў проста да галоўнага лекара. Хтосьці з лекараў, асабліва ў пачатку, нешта яшчэ тлумачыў. Былі нават падрабязныя размовы, калі тэлефанавалі спецыяльна пасля таго, як я падняў шум. Але ў такой сітуацыі інфармацыя патрэбна кожны дзень. На выхадных трапіць на прыём нерэальна. На выходных лекараў чамусьці становіцца нашмат менш, толькі «дзяжурныя».

Да галоўнага лекара я хадзіў у тым ліку таму, каб атрымаць адэкватныя заўвагі да чалавека пасля «хіміі», бо спачатку мне заявілі, што яны лечаць у першую чаргу каранавірус, а іншыя хваробы іх як бы не цікавяць. Я не хачу паглыбляцца ў прорву гэтага бязладдзя і смецця, з якімі мы сутыкнуліся.

Толькі адзін святар пагадзіўся пахаваць нябожчыка

«Не ўсе цэрквы пагадзіліся пахаваць памерлага з каранавірусам. Пахаваннем займалася пахавальная служба, яны тэлефанавалі ў цэрквы, але не ўсе хацелі адпяваць каранавірусных. Знайшлі толькі аднаго святара. Ён пагадзіўся. Труна была закрытай. Хавалі вельмі хутка. Проста таму, што ў іх шмат працы. Не было ніякіх абмежаванняў у колькасці людзей на пахаванні, але і мы не запрашалі шмат людзей.

Я так зразумеў, што памерлых ад COVID-19 ускрываюць групамі, каб не дэзінфікаваць памяшканні некалькі разоў на дзень. У выпадку з маім бацькам было двое такіх мёртвых. Мы чакалі нейкі час, каб сумясціць іх».

Яўген раіць сваякам тых, хто сутыкнуўся з COVID-19

Вы нікому не патрэбныя, акрамя вашых блізкіх. Калі ў ваш дом прыходзяць непрыемнасці - не дазваляйце дактарам спаць, не шкадуйце іх, гэта іх праца, мы давяраем ім сваё жыццё.

У выхадныя дні патрабуецца адмысловая пільнасць. Колькасць лекараў тут скарачаецца ў некалькі разоў, і на 600 ложкаў могуць прыпадаць 1-2 дзяжурныя лекары і 20 медсясцёр.

Пытайцеся пра сатурацыю, тэмпературу, лейкацыты, ціск. Гэтыя лічбы дапамогуць вам зарыентавацца ў тым, што адбываецца.

Інфармацыю аб стане здароўя цяжка атрымаць праз тэлефон. Лекары сцвярджаюць, што не могуць паведаміць гэта чалавеку, якога не бачаць. Немагчыма прыйсці і пагаварыць асабіста праз карантын. Запішыцеся на прыём да галоўнага лекара - толькі тады вам нешта скажуць.

На этапе рэанімацыі з хворым можа абарвацца сувязь. Тэлефон могуць забраць. Будзьце гатовыя да таго, што размовы з лекарамі могуць быць скарочаныя да хвіліны, бо яны могуць размаўляць «у скафандрах».

Чым цяжэйшы стан чалавека, тым менш інфармацыі вы атрымаеце і тым менш ён будзе з вамі размаўляць. «У іх шмат пацыентаў - ім трэба працаваць».

У цяжкім стане чалавек ледзь можа гаварыць, але можа ўзяць слухаўку. Патэлефануйце яму, проста каб расказаць пра ягоны стан, падтрымаць. Папярэдзьце - хай ён проста паслухае.

Можа здарыцца так, што падчас аднаго са званкоў у лякарню вам скажуць: «Зараз вам патэлефануюць», і потым вы даведаецеся, што вашага чалавека больш няма. То бок, «у іх шмат працы», і паведаміць аб смерці ў іх можа «не быць часу».

У выпадку смерці «начмед» прапануе падпісаць адмову ад ускрыцця. Не згаджайцеся, калі хочаце мець магчымасць даведацца праўду. Чарга да начмеда можа быць з такіх, як вы, калі вы прыйшлі на ўгаворы аб адмове ад ускрыцця. Мы «такія» былі не адны. Перад намі былі людзі. З такой жа, упэўнены, гісторыяй. Гэта значыць, у той дзень было як мінімум дзве смерці ў адной лякарні.

Насіце маскі, трымайце дыстанцыю і турбуйцеся аб сваіх блізкіх.

Напісаць каментар 3

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках