Навукоўцы распавялі, што дапамагае ў вывучэнні танальных моў

Не толькі музыка.

Існуе меркаванне, што людзі, у якіх развіты музычны слых, прасцей распазнаюць і вучацца танальным мовам. Кітайскую, японскую або карэйскую цяжка вывучаць людзям, якія не прывыклі да адрозненняў тонаў. Навукоўцы кажуць, што ўлоўліваць адрозненні ў словах нам дапамагае не толькі музычная адукацыя, але і гены, піша «Популярная механика».

Кагнітыўныя нейрабіёлагі з Кітайскага ўніверсітэта Ганконга даведаліся, што носьбіты кантонскай мовы маюць асаблівае развіццё гена ASPM, і яны лепш успрымаюць лексічныя тоны - тонкія змены ўзроўню тону, якія вызначаюць значэнне слова.

Яны вырашылі вывучыць ASPM, таму што раней ён быў ідэнтыфікаваны як ген, які паказвае прыкметныя адрозненні паміж папуляцыямі, што гавораць на танальнай мове, і тымі, хто гэтага не робіць. Аднак адной гэтай карэляцыі было недастаткова, каб пацвердзіць, ці сапраўды гэтыя гены ўплываюць на тое, як нехта будзе ўспрымаць і апрацоўваць мову.

Каманда навукоўцаў, жадаючы ўбачыць доказы таго, што гэтыя генетычныя варыянты былі наўпрост уцягнутыя ў танальную апрацоўку мовы, запрасілі 400 носьбітаў кантонскай мовы прыняць удзел у дэталёвым даследаванні.

Яны папрасілі ўдзельнікаў эксперыменту вызначыць адрозненні ў лексічных і музычных тонах у серыі тэстаў. Таксама даследнікі ўзялі ўзоры ДНК, каб высветліць, ці было нешта ўнікальнае ў іх генетычным профілі. Менавіта так яны вызначылі адно асаблівае месца ў гене ASPM, якое паказвае на адрозненне паміж людзьмі, якія добра ўспрымаюць лексічныя тоны, і тымі, хто робіць гэта дрэнна.

Аднак, нягледзячы на тое, што група выявіла, гэты асаблівы варыянт гена, гэта толькі частка дакладнасці тэорыі. Каб убачыць поўную карціну, навукоўцы павінны былі выключыць іншыя фактары, якія маглі б растлумачыць, чаму хтосьці добра чуе тонкія змены тону. Адным з галоўных фактараў заключаўся ў тым, ці наведвалі людзі музычную школу.

І тут даследчыкі сутыкнуліся з цікавымі вынікамі! Навучанне музыцы людзей без асаблівай варыяцыі ASPM, цалкам ліквідавала іх розніцу ў здольнасці да вывучэння танальных моў.

Навукоўцы кажуць, што нават нягледзячы на тое, што генетычны эфект невялікі, ён цікавы, таму што падтрымлівае тэорыю пра тое, што эвалюцыя мовы магла адбыцца нароўні з генетычнай.