28 сакавiка 2024, Чацвер, 22:16
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Паўзаробку сыходзіць у першы дзень»

2
«Паўзаробку сыходзіць у першы дзень»

Цырульніца шчыра распавяла пра свае даходы і выдаткі.

Жыхарка Баранавічаў, якая працуе мужчынскім майстрам-цырульніцай у адным з салонаў горада, распавяла intex-press.by, колькі зарабляе, якім чынам эканоміць на дэкаратыўнай касметыцы, як аддае перавагу адпачываць і хто купляе ёй адзенне:

- Я нарадзілася і вырасла ў Ганцавічах. Важдацца з валасамі, рабіць прычоскі мне падабалася з самага дзяцінства, таму пасля школы я наважыла паступаць у Баранавіцкі каледж сферы абслугоўвання на спецыяльнасць «цырульнік-універсал». Спачатку я была ўпэўненая, што пачну працаваць як універсальны майстар. Але ўжо ў працэсе навучання стала ясна, што душа больш ляжыць менавіта да мужчынскіх стрыжак.

Скончыўшы навучанне, я вярнулася ў родны горад, выйшла замуж, нарадзіла дачку. Пасля дэкрэта пачала працаваць паводле спецыяльнасці. Аднак неўзабаве мы з мужам зразумелі, што трэба пераязджаць у Баранавічы. Я думаю: чым большы горад - тым больш перспектыў. Баранавічы - не Нью-Ёрк, вядома, але інфраструктура тут лепшая, чым у Ганцавічах.

«Месца з нармальным заробкам знайшлося не адразу»

Пасля пераезду я пачала шукаць месца працы. Да гэтага моманту я паспела набыць досвед: у мяне былі сталыя кліенты, а мае працы хвалілі дасведчаныя майстры. Але месца з нармальным заробкам знайшлося не адразу.

На сумоўі ў адным з салонаў мне паабяцалі плаціць блізу 400 рублёў у месяц. На першы час я была згодная і на гэта. Прапрацаваўшы месяц, я была «прыемна» здзіўленая заробкам у 200 рублёў. Гэта паўтарылася праз месяц, два. На ўсе мае пытанні працадаўца паўтараў, што ў мяне мала кліентаў. Хоць наведвальнікаў напраўду было дастаткова. І я наважыла сыходзіць.

Шукаць новае месца доўга не давялося, убачыла абвестку. Прыйшла ў салон, дзе працую цяпер. Атрымліваю, як мне і абяцалі, 500 рублёў. Плюс гасцінцы - часам у месяц выходзіць да 50 рублёў. Дарэчы, мужчыны, у адрозненні ад жанчын, пакідаюць больш гасцінцаў. А пастаянныя кліенты перыядычна радуюць то шакаладкай, то цукеркамі. Ужо эканомія на салодкім да гарбаты. Ну, а на абед - ссабойка з хаты.

На некалькі вячэраў і куплю паўфабрыкатаў

У першы ж дзень свайго заробку я адразу разлічваюся за камуналку - на гэта сыходзіць 150 рублёў. У гэтую графу ўваходзяць не толькі аплата за святло і газ, але і выдаткі за мабільную сувязь і інтэрнэт, а таксама пакет паслуг Zala.

Затым аплачваю растэрміноўку за тэлефоны мужа і дачкі - гэта яшчэ 100 рублёў. А потым купляю праязны - на працу я дабіраюся на грамадскім транспарце.

Пасля аплаты ўсіх абавязковых выдаткаў на куплю прадуктаў у мяне застаецца 100 рублёў. Гэтых грошай стае на тое, каб некалькі дзён, вяртаючыся з працы дадому, купляць прадукты для гатавання вячэры, закупку такіх-сякіх паўфабрыкатаў, каб была магчымасць прыгатаваць нешта па-хуткаму, калі прыходжу позна, і на тое, каб некалькі разоў купіць дзіцяці садавіны і прысмакаў.

Блізу 20 рублёў ідзе на куплю бытавой хіміі, шампуню, гелю для душа.

Валасы фарбуюць калегі

Жанчына павінна выглядаць прыгожа і дагледжана. І на доглед за сабой у месяц я выдаткоўваю 95 рублёў. Сюды ўваходзіць аплата паслуг майстра манікюра, якога я наведваю два разы на месяц (плачу яму па 20 рублёў), і купля фарбы для валасоў за 20 рублёў. На паслугі цырульніка выдаткоўвацца не даводзіцца, бо фарбуюць мяне мае калегі.

Мінімум раз на месяц я наведваю касметолага. Гэта яшчэ плюс 35 рублёў. Цяпер я праходжу курс лячэння скуры твару, падчас якога карыстацца дэкаратыўнай касметыкай забаронена, таму выходзіць эканомія. Таксама эканоміць на касметыцы дапамагае перманентны макіяж броваў і павек, які я зрабіла некалькі гадоў таму. Раз у некалькі месяцаў купляю толькі танальнік і туш.

Вячоркі з сяброўкамі радзей

З забавак я аддаю перавагу сустрэчы з сяброўкамі. Раней мы збіраліся кожны тыдзень, а то і часцей, цяпер, падчас пандэміі каранавіруса, сустракаемся радзей.

Кожная сустрэча абыходзіцца ў 20 рублёў. Раней мы ладзілі вячоркі ў кавярні, цяпер купляем ролы і іншыя прысмакі і збіраемся ў каго-небудзь дома.

На адзенне і абутак вылучыць нейкую суму з майго заробку не атрымліваецца. Таму абноўкі мне і дачцэ аплачвае муж. Зрэшты, купляць нешта з рэчаў я імкнуся па неабходнасці. Часцей за ўсё я заказваю неабходны тавар у інтэрнэце - на некаторых сэрвісах у мяне ўжо назапашаныя бонусы на зніжкі.

Усе астатнія выдаткі кладуцца на плечы мужа. Невялікую суму, неабходную на рамонт, таксама адкладаем з яго заробку.

Напісаць каментар 2

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках