Навошта вы гэта робіце?

З дапамогай Флэшмобу салідарнасці мы можам адначасова гучна сказаць дзякуй і медыкам, і ўсім палітвязням.

13 дзён таму я выйшаў на волю пасля арышту на 15 дзён. У турме на Акрэсціна была поўная інфармацыйная блакада. Але, прачытаўшы пасля выхаду навіны, я быў проста здзіўлены зменамі, якія адбыліся з нашым народам.

З'явілася велізарная вера ў свае сілы, натхненне, пачуццё братэрства. Акцыі, якія прайшлі па ўсёй краіне 18 - 20 чэрвеня проста дзівяць уяўленне. Флэшмоб салідарнасці, які праходзіць цяпер - гэта проста фантастыка, ніколі б не падумаў, што беларусы цэлымі дамамі і кварталамі будуць стукаць па посудзе, граць у вокнах на гітарах і баянах, свістаць, дудзець, біць у бубны, пляскаць у ладкі і пляскаць тапкамі.

Не прайшло і тыдня пасля яго пачатку, а ў асобных раёнах ён ужо стаў галоўнай падзеяй вечара, учора ў гэтым пераканаўся сам.

Здзівіў яшчэ адзін факт. Некаторыя беларускія «незалежныя» медыі, якія тады, у траўні дружна пісалі і пра сапраўдны рэйтынг Лукашэнкі, і пра пратэсты, і пра настроі людзей, цяпер чамусьці рэзка пераключыліся на Макея і Качанаву i распаўсюджванне страхаў пра арышты і катаванні. Паверце, пасля 15 дзён адсутнасці інфармацыі гэта імкліва кінулася ў вочы.

Чамусьці я не знаходжу інфармацыі ні пра Флэшмоб салідарнасці, ні пра стромкія велапрабегі ў падтрымку пераменаў, ні пра паспяховыя кропкавыя акцыі, калі людзі выходзяць на праспект незалежнасці з лозунгам «Стоп таракан», і іх не затрымліваюць.

Журналісты ведаюць пра гэтыя акцыі, сотні фота і відэа ёсць у сацсетках, чатах. Пра тое, што грукочуць цэлыя кварталы, напрыклад Уручча або Новая Баравая - таксама людзі пішуць і таксама выкладваюць відэа. Чаму ў большасці незалежных СМІ, замест гэтага, галоўная тэма - гэта арышты, катаванні ды іншыя дэпрэсіўныя матэрыялы?

Гэта што, мэтанакіраваная стратэгія для зліву пратэстнага патэнцыялу? Навошта вы гэта робіце?

Вы думаеце, ваша маўчанне дапаможа палітвязням? Не, ім дапамогуць паспяховыя масавыя акцыі салідарнасці - мы ў гэтым пераконваліся не адзін раз. І для мяне, і для маіх таварышаў, якія па-ранейшаму ў турмах, замоўчванне пратэстаў і запалохванне людзей - гэта нож у спіну адтуль, адкуль я яго ніяк не чакаў.

Раскажыце пра Флэшмоб салідарнасці, праявіце гэтым самым сваю салідарнасць з палітвязнямі. Гэта рух, які з кожным днём становіцца ўсё больш масавым, мірным, бяспечным і карысным. Гэта магчымасць для сотняў тысяч беларусаў уключыцца ў працэс пераменаў. Гэта адначасова гучнае дзякуй і медыкам, і ўсім палітычным зняволеным.

Звярніце ўвагу на народ, ён так старанна яго да сябе прыцягвае!

Андрэй Войніч, «Фэйсбук»