«З чыстым здымкам на самаізаляцыю, а пасля дадатнага COVID на працу»

Як у Віцебску «лечаць» ад пнеўманіі і каранавіруса.

Не так даўно «Віцебскі кур'ер» распавядаў гісторыю сям'і з Віцебска, якая захварэла на каранавірус.

Нагадаем, мама Вольга знаходзіцца ў дэкрэтным адпачынку з малой Верай, старэйшы сын Мікола вучыцца ў пачатковай школе, а тата Уладзімір (імёны ўсіх герояў на іх просьбу змененыя) працуе. Магчыма, менавіта на прадпрыемстве, дзе ўжо былі выпадкі захворвання сярод супрацоўнікаў, мужчына і падчапіў вірус.

Уладзімір захварэў першым - яму адкрылі лісток непрацаздольнасці. Праз некалькі дзён такія ж сімптомы (тэмпература, слабасць, боль у цягліцах, адсутнасць нюху і смаку) з'явіліся ў Вольгі.

Мужчыну зрабілі тэст на каранавірус, а пакуль чакалі выніку, лячылі дома антыбіётыкамі. У гэты час адчуў сябе дрэнна сын пары, але педыятр паразмаўляла з Воляй праз тэлефон і адмовілася прыходзіць на выклік дадому, прапанаваўшы ім самім запісацца на прыём.

Днямі журналісты звязаліся з сям'ёй, каб даведацца, як яны адчуваюць сябе сёння.

Высветлілася, калі Валодзя чарговы раз пайшоў да лекара і яму ўжо хацелі закрываць лісток непрацаздольнасці, мужчыну на ўсялякі выпадак зрабілі кампутарную тамаграфію. Даследаванне паказала, штова Уладзіміра ёсць пнеўманія. Яго экстранна адправілі ў лякарню. Тэрапеўт нават хацела выклікаць «хуткую» проста да паліклінікі, але мужчына адпрасіўся дадому сабраць рэчы.

У шпіталі лекар здзівіўся, што з такой даволі лёгкай формай пнеўманіі пацыента адправілі на шпіталізацыю. Мужчыну прызначылі кропельніцы і сказалі, што яго галоўнае лячэнне - ляжаць на жываце. Але праз некалькі дзён, нарэшце, быў гатовы вынік тэсту на каранавірус. Ён быў станоўчым.

«Адразу пасля гэтага да нас дадому прыйшлі лабаранты ў поўным абмундзіраванні, каб узяць тэсты ў мяне і ў дзяцей, - успомніла Вольга. - Але, што цікава, калі мне гэтыя «палачкі» засоўвалі вельмі глыбока, каб узяць мазок, то сыну і дачцэ ледзь пацерлі пад носам. Які вынік могуць паказаць такія аналізы?»

Жанчына прызналася, што вельмі баялася, што яе таксама могуць пакласці ў шпіталь. З кім тады застануцца дзеці? Але здымак у Вольгі быў «чыстым», а вынік мазка на каранавірус - адмоўным.

«Як такое можа быць, калі мы пражываем з мужам у адной кватэры, а ён знаходзіўся больш за два тыдні на лістку непрацаздольнасці дома? Сімптомы ў нас практычна ідэнтычныя, хіба што ў Вовы больш высокая тэмпература», - распавяла Вольга.

Праз тэлефоне з Вольгай увесь час звязвалася ейны ўчастковы тэрапеўт і казала, што калі жанчыне не становіцца горш, то гэта вельмі добра. Што да педыятра, то яна зноў не адважылася прыйсці на выклік, але прапанавала прынесці дзіцяці антыбіётык пад дзверы кватэры! Праўда, зрабіць гэта не змагла - на наступны дзень яе саму адправілі на карантын. А Вольга з хлопчыкам пайшлі ў кабінет ізаляцыі на прыём да іншага лекара: педыятр агледзела дзіця і антыбіётык пастанавіла не прызначаць.

«Што цікава: нягледзячы на тое, што мазок на каранавірус у мяне быў адмоўным, кроў на антыцелы двойчы паказала станоўчы вынік. Але медыкі мне сказалі, што больш давяраюць мазкам», - распавяла Вольга.

Са слоў жанчыны, калі яе аналіз крыві на антыцелы другі раз быў дадатным, да яе дадому з паліклінікі, нават без выкліку, прыйшлі лекары ў ахоўных касцюмах. Яны падрабязна распыталі хворую пра адчуванне, зрабілі ЭКГ, узялі кроў з вены, памералі ўзровень кіслароду.

Мужа выпісалі з лякарні праз тыдзень, пасля таго, як яго паўторны мазок быў адмоўным, а флюараграфія «чыстая». І гэта нягледзячы на тое, што да гэтага мазок быў дадатны, а аналіз крыві на антыцелы паказаў сумнеўны вынік.

«Выпісалі яго ў пятніцу, а ў панядзелак на прыёме тэрапеўт сказала, што ён ужо занадта даўно на лістку непрацаздольнасці. Таму яна дае яму час далячыцца да канца тыдня, а потым вымушаная будзе закрыць бюлетэнь і адправіць яго на працу. І гэта ў той час, калі я сядзела на ізаляцыі!», - распавяла Вольга.

Са слоў Вольгі, лекарка абяцала паспрабаваць «выбіць» накіраванне Уладзіміру на рэабілітацыю ў «Жалязняк». Але загадчыца ёй адмовіла, спаслаўшыся на тое, што ў мужчыны была лёгкая форма пнеўманіі. Адзінае, што тэрапеўт змагла прапанаваць, - рэабілітацыйны цэнтр у самой паліклініцы. Гэта - дыхальная гімнастыка і баракамера. Праўда, на працэдуру трэба ехаць у іншую медыцынскую ўстанову, а найбліжэйшы запіс - 6 ліпеня.

«Яшчэ мужу прызначылі прыём у псіхолага, але ён да гэтага спецыяліста так і не трапіў - вялікія чэргі. Але рэч нават не ў гэтым. Мне нельга хадзіць нават у паліклініку, бо я падпісала паперу, што знаходжуся на ізаляцыі, а Вову можна адпраўляцца на працу. Мы хварэлі з ім аднолькава, але яму ні разу не сказалі выконваць карантын.

Думаю, гэта звязана з тым, што калі працоўны чалавек будзе знаходзіцца на ізаляцыі, яму трэба аплачваць лісток. А я ў дэкрэце, мяне можна трымаць дома без страты для дзяржбюджэту», - распавяла Вольга.

Вользе так і не ўдалося дамагчыся адназначнага адказу, як доўга ёй трэба выконваць ізаляцыю. Сказалі, што 14 дзён пасля кантакту. Але калі ён адбыўся? У канцы красавіка, калі захварэў муж? У выніку лекары прыйшлі да меркавання, што кантакт трэба лічыць з таго дня, калі ў Уладзіміра пацвердзіўся каранавірус, гэта значыць з сярэдзіны траўня. Ад гэтай даты і сказалі браць 21 дзень, хоць у паперах, якія падпісала Оля, было паказана 14.

Сёння Вольга пачуваецца даволі нядрэнна, хіба што не да канца аднавіўся нюх. Рэзкія пахі - духі, бэз, воцат - калі паднесці блізка да носа, то можа трохі разабраць. А, да прыкладу, водар смажанай курыцы з часнаком - не. Зрэшты, са слоў жанчыны, яна ўжо да гэтага звыкла. Што да Уладзіміра, то ён усё яшчэ таксама адчувае слабасць, хутка стамляецца, але ходзіць на працу. Рэабілітацыя пачнецца ў мужчыны толькі ў ліпені.