«Мужыкі, вы дзе?»

Удзельнік мітынгу ў Менску ў падтрымку Святланы Ціханоўскай звярнуўся да беларускіх мужчынаў.

Удзельнік мітынгу ў падтрымку кандыдаткі ў прэзідэнты Беларусі Святланы Ціханоўскай, які прайшоў 30 ліпеня ў Менску, звярнуўся да беларускіх мужчынаў. Тэкст звароту прыводзіць прэс-служба грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь»:

- Я нарадзіўся і жыву ў Беларусі, мне 53 гады. Заўсёды з 1994 года галасаваў супраць Лукашэнкі.

30 ліпеня наведаў мітынг у Менску ў падтрымку Святланы Ціханоўскай. Я быў моцна ўзрушаны ўбачаным, гэта і прымусіла мяне напісаць зварот да беларускіх мужчынаў.

На мітынгу сабралася вельмі шмат людзей, я такое бачыў толькі ў 1991 годзе. Быў уражаны тым, што большасць тых, хто прыйшоў, былі беларускія жанчыны. Былі зусім юныя дзяўчынкі, ледзь старэйшыя і нават бабулі. Не, вядома, і мужчын было дастаткова, але ў асноўным маладых, а майго ўзросту зусім няшмат.

Дзе ж вы?! Што адбылося, з вамі, мужыкі? Вамі, простымі рабочымі, будаўнікамі, з усімі людзьмі, хто не каля карыта?

Вас усё задавальняе? У вас што, годныя заробкі? Аб вас што, не выціраюць ногі, вас не зневажаюць, на вас не плююць? Ці вы за 26 гадоў праўленне лукі ператварыліся ў рабоў?

Дык паглядзіце на беларускіх жанчын! На мітынгу каля мяне стаялі дзве далікатныя дзяўчынкі. Адна ўвесь час азіралася. Я з імі разгаварыўся, спытаў, можа што турбуе? Яны мне распавялі, што працуюць у IT-кампаніі, нядрэнна зарабляюць, у прынцыпе, усё нармальна. Я тады спытаў, чаму яны сюды прыйшлі? А яны сказалі, што хочуць жыць у цывілізаванай краіне, каб працаваў закон, каб не прыніжалі простых людзей. І каб у Беларусі было не страшна жыць. Яны распавялі, што ім было вельмі страшна ісці на мітынг, але яны кволыя, юныя дзяўчаты пераадолелі свой страх і прыйшлі. Прыйшлі за сябе і за вас!

А вы, дарослыя мужыкі, якія ляжаць на канапе, чаго баіцеся? Трэба ўставаць з канапаў і нешта мяняць у нашай краіне. Годзе баяцца. Вы дарослыя людзі. Жыццё пражылі, амаль усе служылі ў войску. Страшна ў маладосці, я ведаю.

Мне споўнілася 18 гадоў, а праз месяц мяне забралі ў войска, у ВДВ. Яшчэ праз паўгода ў Афганістан. Ніколі не забуду свой першы бой. Было вельмі страшна. Але нічога, я выжыў. А як ваявалі ў Афганістане беларускія хлопцы! Смела, мужна, не баяліся нікога. І гэта надавала адвагі. Тады я ганарыўся беларускімі мужчынамі.

Што ж адбылося цяпер? Няўжо за 26 гадоў вас ператварылі ў быдла? Няўжо вам не хочацца добра жыць? Нармальна зарабляць? Каб вы, вашы дзеці і ўнукі добра жылі і былі шчаслівыя? Каб вашы дзеці і ўнукі нікуды не з'язджалі, а жылі ў квітнеючай краіне?

Калі вы ўважаеце сябе за мужчын, то ўстаньце з канапы і 9 жніўня схадзіце і прагаласуйце за Святлану Ціханоўскую, а потым абараніце свой голас на плошчы вашага горада. Аддайце свой голас за нармальнае жыццё ў нашай краіне, за сваіх дзяцей і ўнукаў.

Звяртаюся да моладзі! Дапамажыце данесці гэты зварот да сваіх бацькоў, дзядоў, да ўсіх мужчынаў Беларусі. Хто, калі не мы?!