Больш за 50 аніматараў з 19 краін стварылі ролік пра падзеі ў Беларусі

Відэафакт.

Працу Юліі Рудзіцкай бачыла большасць беларусаў, што паважаюць сябе - менавіта яна з'яўлялася рэжысёркай і мастачкай знакамітага анімацыйнага фільма «Будзьма беларусамі», у якім гісторыя нашай краіны распавядалася за пяць хвілін. Цяпер Юлія жыве ў ЗША, працягвае займацца анімацыяй. Прэзентуе прэм'еру яе новага праекта - Animators For Belarus/«Аніматары - Беларусі».

Са слоў Рудзіцкай, і яна, і яе калегі ва ўсім свеце перажываюць за падзеі ў Беларусі. Таму ў яе нарадзілася ідэя зрабіць праект-калабарацыю і выказаць мовай анімацыі падтрымку беларусам, паведамляе tut.by.

Юлія напісала пра праект на сваёй старонцы ў фэйсбуку, размясціла абвестку ў прафесійных групах аніматараў у сацыяльных сетках, а некаторым знаёмым напісала адрасна.

- Адгукнулася больш за 50 аніматараў з 19 краін на чатырох кантынентах (Еўразія, Паўночная Амерыка, Афрыка і Аўстралія). Усе працавалі на валанцёрскіх пачатках, на кліч сэрца і душы. Самаму юнаму аніматараў, які ўдзельнічаў у праекце, усяго 12 гадоў.

Са слоў Юліі, многія яе калегі дэталёва ведалі пра падзеі ў Беларусі, некаторыя - менш, хтосьці - у агульных рысах, але ўсе глыбока суперажывалі беларусам.

- Я прапанавала агульную канцэпцыю. Мы ўзялі за кампазіцыйную аснову гістарычны сцяг незалежнай Беларусі, у ім ёсць белая, чырвоная і белая паласа. Гэта аб'ядноўвае структуру, якая дазволіла зрабіць пераходы і камбінаваць сцэны розных мастакоў адзін з адным у адзіны твор. Самі аніматары маглі інтэрпрэтаваць гэтыя колеры як ім заўгодна: як у кантэксце сучасных беларускіх падзей, так і як нешта абстрактнае. Я нікому нічога не навязвала. Але мне здаецца, што ўсе аўтары вельмі дакладна адчулі тое, што адбываецца ў Беларусі. Таму ўсе сцэны атрымаліся вельмі выразнымі і абсалютна ў кантэксце.

На працу пайшло менш за месяц. Усе працавалі ў адзіным парыве. Як кажа Рудзіцкая, кожны аўтар анімаваў у сваёй тэхніцы.

- Гэта была і 3D-анімацыя, і класічнае маляванне на паперы, і кампутарная перакладка, і жывапіс па шкле, лялечная анімацыя з пластыліну, стоп-моўшан з выкарыстаннем арыгамі, садавіны, анімацыя іголкай на плёнцы і вельмі цікавая тэхніка піксіляцыі, сумешчаная з бодзі-артам. У аніматараў была поўная творчая свабода. І, магчыма, за кошт гэтага атрымаўся цікавы вынік.

Сама Юлія выступіла адным з аўтараў, а таксама мантавала фрагменты ў агульнае цэлае.

- Мне было цікава назіраць, наколькі перагукаюцца тэмы, як людзі з розных краін выбіраюць сугучныя моманты і інтанацыі, метафары. Гэта дапамагло аб'яднаць зусім эклектычныя, на першы погляд, рэчы. Таму фільм атрымаўся цэльным творам.

Пра што распавядаецца ў фільме?

- Гэты фільм не толькі пра бел-чырвона-белы сцяг, гэта яшчэ і аповед пра ўсіх нас. Мы праходзім гэтыя складаныя, драматычныя моманты гісторыі. Мы адраджаемся і рухаемся наперад.