Нас - мільёны, іх - дзясяткі тысяч

Што мы можам зрабіць?

Чытач Telegram-канала «Баста!» мяркуе, што прыйшоў час ультыматумаў і мірны пратэст павінен прадэманстраваць сапраўдную сілу.

- Нашы маршы паказалі ўсім, колькі нас. Нас - мільёны, а іх, з усімі прыкарытнікамі і бандытамі ў пагонах, некалькі дзясяткаў тысяч. Якія ж мы партызаны? Мы - улада! Гэта наша краіна!

Бандыты затачылі ў турму нашых герояў. Колькі ім яшчэ сядзець? Год? Два? Што з імі стане за гэты час? Бандыты прадаўжаюць саджаць ні ў чым не вінаватых беларусаў, а які наш адказ? Ладзім вечарынкі ў дварах і гераічна вывешваем сцягі на гаўбцах? Гэта ўсё, на што здольны мільён беларусаў?

Пара вызваляць з турмаў нашых таварышаў. Прыйшоў час ультыматумаў, мірны пратэст павінен прадэманстраваць сапраўдную сілу. Бо калі адзін за ўсіх і ўсе за аднаго, гэта ж не толькі лозунг?

Што мы можам зрабіць.

1. Блакада фінансавай сістэмы да выканання нашых патрабаванняў. А менавіта, мірна заблакаваць усе ўваходы ў галоўную і рэгіянальную ўправы Нацыянальнага банка і «Беларусбанка». Мы не дамо супрацоўнікам банкаў хадзіць на працу да вызвалення ўсіх палітвязняў. Параліч фінансавай сістэмы прымусіць выканаць нашы патрабаванні. Для гэтага трэба ўсяго пяць - сем тысяч чалавек; мы можам праводзіць ратацыі, каб блакада фінансавых устаноў доўжылася некалькі дзён. Ці змогуць разагнаць 7000 людзей у счэпцы? Не.

2. Блакада заводаў. На заводах, дзе страйкуюць, мірна заблакаваць усе прахадныя і не даць лукашэнкаўскаму кіраўніцтву зайсці на тэрыторыю завода да вызвалення палітвязняў. Калі яны ўсё ж пранікнуць, ветліва вывесці іх за паркан. Хай кіруюць з вуліцы. Дашлюць 50 супрацоўнікаў АМАП? І што яны зробяць з дзвюма тысячамі рабочых? Асмеляцца іх стукнуць дубінкамі? А як наконт магутнага працоўнага кулака?

Нам трэба станавіцца больш рашучымі, інакш у турмах апынецца ўвесь цвет нацыі, а цудоўная краіна Беларусь ператварыцца ў жабрацкую Паўночную Карэю.