У Менску затрымалі дзвюх супрацоўніц цэнтра дзіцячай анкалогіі

Яны адбываюць 11 дзён у Жодзіне.

12 верасня, у дзень Жаночага маршу, у Менску былі затрыманыя дзве супрацоўніцы Рэспубліканскага цэнтра дзіцячай анкалогіі, гематалогіі ды імуналогіі Ангеліна Адаманіс і Валянціна Харытонава. Дзяўчатам далі па 11 дзён, пакаранне яны адбываюць ў Жодзіне. На днях у РНПЦ прыходзілі яшчэ да аднаго спецыяліста, піша tut.by.

«Яе вельмі моцна змянілі падзеі, што адбываюцца»

Ангеліна Адаманіс скончыла біяфак БДУ, адпрацавала размеркаванне ў фармакалагічнай кампаніі і больш за год таму ўладкавалася ў РНПЦ дзіцячай анкалогіі на пасаду цытагенетыка. 12 верасня дзяўчыну затрымалі на Жаночым маршы.

- Я даведаўся пра тое, што здарылася, практычна адразу: калі яе пасадзілі ў аўтазак, не адабралі тэлефон. Ангеліна напісала, што пры затрыманні нікога не білі, але было жорстка. Паспеў яе супакоіць - сам праходзіў праз аўтазак 10 жніўня. Напісаў, што цяпер усё больш спакойна і такога, што перажыў сам, з ёй быць не павінна, - распавядае брат Ангеліны Алег Адаманіс.

На судзе Алег не прысутнічаў, але яго вырак хлопца вельмі здзівіў.

- Я быў у шоку. Яшчэ добра, неяк можна зразумець, што нас затрымлівалі ўвечары 10 жніўня. Але калі ўдзень бяруць далікатных дзяўчат і даюць ім 11 дзён - гэта не ўкладаецца ў мяне ў галаве. Па жыцці Ангеліна вельмі нясмелы і сціплы чалавек, але яе моцна змянілі падзеі ў краіне і маё затрыманне ў жніўні.

Алег распавёў, што пасля выраку суда паспеў аднесці перадачу на Акрэсціна, мама Ангеліны адвезла такую ж у Жодзіна. У сям'і спадзяюцца, што ў дзяўчыны ёсць усё неабходнае.

Калегі сабралі амаль сто подпісаў у падтрымку

22-гадовая Валянціна Харытонава сёлета скончыла біяфак БДУ, на працу ў РНПЦ цытагенетыкам прыйшла ў ліпені.

- Яна вельмі адказная, заўсёды выконвае заданні, якія ёй даручаюць, - кажа сястра Валянціны Вераніка. - Пра яе затрыманне я даведалася 12 верасня. Яна напісала з аўтазака, а пазней - з актавай залы Маскоўскага РУУС. Мы з сям'ёй адправіліся яе туды чакаць. Спачатку нам сказалі, што ў РУУС нікога не дастаўлялі, а пазней пацвердзілі, што Валя там, - тлумачыць Вераніка.

На судзе Вераніка прысутнічала. Дзяўчына кажа, што працэс быў не хуткім, праходзіў больш за паўгадзіны. На ім было і хадайніцтва ад калегаў Валі (яно тычылася дзвюх супрацоўніц. - Заўвага.).

- У хадайніцтве напісалі, што яе праца звязаная з дыягностыкай дзіцячага рака, што яна - адказны спецыяліст. Да ўсяго гэтага прыклалі характарыстыку і амаль сто подпісаў працаўнікоў. Іх сабралі даслоўна за пару гадзін, бо мы толькі раніцай патэлефанавалі на працу ўсіх папярэдзіць.

- У судзе глядзелі характарыстыку?

- Глядзелі на яе, але чыталі цалкам ці не - я не ведаю.

Вераніка кажа, што падчас суду спадзявалася: сястры дадуць штраф і адпусцяць. Аднак усё здарылася інакш: перадачу для сястры давялося везці ў Жодзіна.

Што кажуць калегі

Калектыў РНПЦ даведаўся пра тое, што дзяўчаты затрыманыя раніцай 14 верасня: у цэнтр патэлефанавалі іх сваякі. У абарону спецыялістаў калегі напісалі хадайніцтва ад калектыву з просьбай аб ужыванні мінімальных санкцый.

- Але на судзе гэтыя хадайніцтвы як змякчальная акалічнасць наўрад ці былі ўлічаныя, - мяркуе супрацоўніца РНПЦ Вольга. - Яны маладыя, не так даўно прыйшлі да нас пасля ўніверсітэта. Нягледзячы на невялікі стаж, мы, калектыў, нясем за іх адказнасць і вельмі перажываем.

На гэтым хваляванні ў Рэспубліканскім цэнтры дзіцячай анкалогіі не скончыліся: 16 верасня яшчэ да адной супрацоўніцы прыйшлі з міліцыі і забралі «для правядзення размовы». Вось што жанчына (на яе просьбу мы не называем імя і прозвішча) распавяла: кантакты з сілавікамі пачаліся пасля маршу з Бараўлянаў у Новую Баравую 11 верасня.

- У панядзелак, 14-га верасня, мужу тэлефанавалі са схаваных нумароў, у аўторак да яго датэлефанаваліся і сказалі з'явіцца ў міліцыю. Ён сказаў, што можа альбо рана раніцай, альбо позна ўвечары - у яго праца. У сераду ўжо мне патэлефанаваў дырэктар нашага цэнтра, мяне чакалі супрацоўнікі міліцыі.

Супрацоўніцу адвезлі ў Бараўлянскі аддзел міліцыі, з яе слоў, прыкладна да 13.30 ужо апыталі.

- Але я прадоўжыла знаходзіцца ў міліцыі, пакуль чакалі майго мужа. Ён не хаваўся, але быў на працы - і міліцыі давялося ўзгадняць ад'езд з яго кіраўніцтвам. Калі ён прыехаў - мяне адпусцілі. Яго арыштавалі: ці выпусцяць сёння, я пакуль не ведаю. З нагоды мяне, як растлумачылі на «гутарцы», таксама будзе суд. Я папрасіла, каб разглядалі без мяне: нервы больш спакойныя будуць.