Блогеру Ігару Лосіку ў турме ствараюць невыносныя ўмовы

Пра гэта заявіла яго жонка Дар'я.

Больш за тры месяцы таму сілавікі затрымалі адміністратара канала «Беларусь галаўнога мозгу» Ігара Лосіка. Яго жонка, Дар'я, распавяла «Радыё Свабода», у якіх нечалавечых умовах знаходзіцца яе муж і запатрабавала неадкладна выпусціць Ігара.

«Мяне клічуць Дар'я Лосік. Мой муж, Ігар Лосік, кансультант «Радыё Свабода» быў затрыманы 25 чэрвеня прама ля ўласнага дома ў Баранавічах. З таго часу ні я, ні наша дачка Паўліна, якой няма яшчэ двух гадоў, ні яго бацькі яго не бачылі.

Майго мужа абвінавачваюць паводле крымінальнай справы, па якой праходзяць Сяргей Ціханоўскі, Мікалай Статкевіч, Павел Севярынец і дзясяткі іншых людзей. Ігар ні ў чым не вінаваты. Яго вінавацяць у арганізацыі і ўдзеле ў масавых беспарадках паводле ч. 1 арт. 342 Крымінальнага кодэкса Рэспублікі Беларусь. Абсурднасць абвінавачвання зразумелая абсалютна ўсім - у той дзень Ігара нават не было ў Горадні.

Разам з тым, пасля затрымання мой муж знаходзіцца пад вартай. Спачатку - у СІЗА-1 на Валадарскага. У жніўні яго перавялі ў турму №8 у Жодзіна. Увесь гэты час Ігару свядома ствараюць нечалавечыя ўмовы, пераводзячы з камеры ў камеру, пазбаўляючы яго лістоў і прэсы. Даходзіць проста да абсурду: як толькі ў яго з'яўляецца тэлевізар, яго адмыслова пераводзяць у камеру ў падвале, каб антэна не прымала сігнал. Чалавека пазбаўляюць нават прапагандысцкай крыніцы інфармацыі, трымаючы ў інфармацыйным вакууме. Але ў апошні час здзекі дайшлі да крайняга пункту.

Выкарыстоўваючы пагрозы і запалохвання, Ігара прымушаюць агаварыць сябе і іншых людзей. Прызнацца ў тым, што выдае запалёны мозг прапагандыстаў, следчых і аператыўных супрацоўнікаў.

Пры гэтым яны самі не да канца разумеюць, у чым жа павінен прызнацца мой муж!

У нядзелю ў Ігара з'явіўся новы сукамернік. З педыкулёзам. Які не прайшоў санітарную апрацоўку. Шэсць разоў судзімы. Сёння ж майго мужа і яго сукамернікаў перавялі ў новую камеру. У паўпадвальным памяшканні.

Памер гэтага памяшкання не дазваляе зрабіць нават пару крокаў па ім. Там можна альбо сядзець, альбо стаяць. У дзённы час прылегчы забараняецца пад пагрозай карцара. Рабіць без прэсы і лістоў там можна толькі адно - глядзець у сцяну. Дзень за днём. У адну і тую ж сцяну. Замест унітаза ў гэтай камеры - каменная дзірка ў падлозе, зліў у якой практычна не працуе. Рукамыйніца няспраўная. Перагародак няма. Дзірка гэтая прама каля акна выдачы ежы і вочка, у якое зазірае падоўжны. Акно ў камеры - умоўнасць, зацягнутая лістом металу. У самой камеры жудасна холадна і мокра. Але перадаць Ігару цёплыя рэчы не дазваляецца, бо, на думку адміністрацыі, яшчэ не сезон.

Гэтыя проста жудасныя ўмовы разам з адсутнасцю прэсы, адэкватных тэрмінаў дастаўкі карэспандэнцыі, пагрозамі ў адрас самога Ігара і яго сям'і: мяне, дачкі, бацькоў - падрываюць як фізічнае, так і псіхічнае здароўе майго мужа.

Кажучы сумленна і прама - для майго мужа і бацькі нашай дачкі зладзілі катоўню, змясціўшы яго ва ўмовы, што мала адрозніваюцца ад быдлячых.

Я, Дар'я Лосік, жонка палітычнага зняволенага Ігара Лосік, адказна заяўляю: майго мужа Вам зламаць не атрымаецца. Ігар ніколі ў жыцці не прызнаецца ў тым, да чаго ён не быў датычны. Ён ніколі не пацвердзіць усе гэтыя прапагандысцкія байкі і бруд, што льюцца на яго з тэлеэкранаў і памыічных сайтаў. Ён ніколі не агаворыць ні сябе, ні іншых сумленных людзей, патрыётаў Беларусі.

Узмацняючы ціск на Ігара, вы нічога не даб’яцеся. А вось перагнуць палку можа. Я заяўляю, што ўся адказнасць за жыццё і здароўе майго мужа і бацькі нашага дзіцяці цяпер ляжыць на дзяржаве.

Канкрэтна - на кіраўніцтве Цэнтральнага апарата следчага камітэта, якое выставіла Ігару недарэчныя па сваёй абсурднасці абвінавачванні. На кіраўніцтве Генеральнай пракуратуры, якая схавала галаву ў пясок і не бачыць. На кіраўніцтве галоўнага ўпраўлення ў барацьбе з арганізаванай злачыннасцю, якое, мала таго, што па нядзелях б'е вітрыны, у працоўны час папускае ціску на ні ў чым не вінаватых людзей, у тым ліку на Ігара. На следчых, аператыўнікаў, пракурораў, якія ціснуць плячыма, раскідваючы дзе ні патрапіла фразай «вы ж усё разумееце».

Я не разумею! Я адмаўляюся разумець. Я патрабую! Я патрабую спыніць ціск на майго мужа! Я патрабую вызваліць яго з-пад варты. Я патрабую спыніць гэты здзек з яго і нашай сям'і».