Лекары высветлілі, як хутчэй аднавіцца пасля COVID-19

Названая працягласць шпацыраў, якая дапаможа арганізму прыйсці ў норму.

Шпацыры на свежым паветры - гэта аснова рэабілітацыі пацыентаў, якія перанеслі COVID-19. Свабодна выходзіць на шпацыр можна пасля зняцця абмежаванняў у самаізаляцыі, нагадвае лекар-тэрапеўт Арцём Коткін.

- Дзякуючы шпацырам паляпшаецца праца сэрцава-судзіннай і дыхальнай сістэм, мікрацыркуляцыя тканак, тонус цягліц, аднаўляецца функцыя лёгкіх за кошт аэробнай нагрузкі. Таксама шпацыры дабратворна ўплываюць на нервовую сістэму: паступова вяртаецца працаздольнасць і жыццёвая энэргія, памяншаецца стомленасць, нармалізуецца сон. Штодзённыя шпацыры дакладна пойдуць на карысць, калі рабіць гэта мінімум 30 хвілін на дзень, асабліва перад сном. Зімой у добрае надвор'е шпацыраваць можна 1-2 гадзіны. Калі на вуліцы мяцеліца, моцны мароз ці ападкі, то гэты час рэкамендуецца скараціць да 30 хвілін.

Пры гэтым важна памятаць, што калі ў вас ёсць падвышаная тэмпература цела (вышэй за 37,5 градуса), выяўленая дыхавіца, агульная слабасць, моцнае галавакружэнне, пачуццё перабояў у працы сэрца і іншыя трывожныя сімптомы, то са шпацырамі варта пачакаць або здзяйсняць іх дазавана і ў кампаніі блізкіх людзей.

Лекар дае некалькі простых парад, якія дапамогуць камфортней адчуваць сябе на свежым паветры зімой.

Апранайцеся ў адпаведнасці з умовамі надвор'я. На вас павінна быць зручнае цёплае адзенне і абутак, шапка, шалік і пальчаткі.

Трэба наносіць колд-крэм на адкрытыя ўчасткі цела для аховы скуры ад уздзеяння холаду. Лепш гэта рабіць за 20-30 хвілін да выхаду на вуліцу, каб на скуры ўтварылася ахоўная плёнка.

Пачынаць гуляць пасля перанесенай інфекцыі неабходна паступова. Пачніце з 30 хвілін на дзень у спакойным тэмпе, паступова павялічвайце час, дыстанцыю і тэмп.

Звярніце ўвагу на дыханне. Падчас шпацыру ўдыхайце паветра праз нос, а выдыхайце - праз рот. Рэкамендуецца дыхаць на лік тры: павольны глыбокі ўдых на лік тры (ён спрыяе працы лёгкіх і выпінанню жывата) і такі ж павольны выдых - таксама на лік тры.

Бярыце з сабой на шпацыр блізкіх (пажадана тых, з кім разам жывяце), асабліва калі ў вас захоўваецца посткавідны сіндром.