«Датычным да смерці Рамана Бандарэнкі лепш пачаць супрацоўнічаць са следствам»

Бессэнсоўна адмаўляць, калі ёсць бясспрэчныя факты.

Інфармацыя, на падставе якой праведзеная папярэдняя праверка BYPOL аб факце смерці Рамана Бандарэнкі, пададзеная прафесіяналамі, якія маюць непасрэднае дачыненне да гэтай справы, упэўнены кіраўнік праваабарончага цэнтра «Прававая дапамога насельніцтву» Алег Волчак.

- Відавочна, што факты пададзеныя не выпадковымі асобамі, а непасрэдна следчымі і пракурорскімі работнікамі, якія расследуюць або наглядаюць за гэтым следствам, — агучыў «Салідарнасці» былы следчы. - Усё вывучанае старанна, да дробязяў, з правядзеннем адпаведных экспэртыз і аператыўных дзеянняў. Дапусцім, проста так не атрымаецца атрымаць звестак аб білінгу тэлефонаў асоб, сярод якіх нямала тых, да каго наогул цяжка падабрацца.

На думку суразмоўцы, не выключана, што справай Бандарэнкі займаюцца некалькі спецслужбаў. Алег Волчак таксама распавёў пра галоўныя высновы, якія зрабіў, вывучыўшы матэрыялы BYPOL.

— Мы ўбачылі, наколькі вялікае выяўленае кола ўдзельнікаў. Дакладна даведаліся, што цялесныя пашкоджанні былі прычыненыя не ў РУУС, а на адным з этапаў — да таго, як Раман быў туды дастаўлены ва ўжо бездапаможным стане.

Расследаванне зняпраўдзіла галоўную версію ўладаў аб алкагольным ап'яненні загінулага, хоць, паўтаруся, і там таксама пазначана, што наяўнасць алкаголю ў крыві ніяк не ўплывае на кваліфікацыю злачынства.

Агулам, пададзена дастаткова довадаў для таго, каб распачаць крымінальную справу і затрымаць падазраваных. Гэта значыць, аператыўным органам ёсць магчымасць заняцца рэальным злачынствам, а не бегаць за дэманстрантамі і бабулямі — адзначыў прававед.

З ягоных слоў, высветліць непасрэдна ролю кожнага з устаноўленых асоб прафесіяналам не складзе працы.

- Паводле закона, калі ўстаноўленае кола падазраваных, усе яны трапляюць у аператыўную распрацоўку, КДБ, вышук МУС ці іншых службаў. У кожнага неабходна ўзяць тлумачэнні і, я не выключаю, што яны ўжо ўзятыя, і следчым ужо ўсё вядома.

Як відаць, усплылі новыя асобы, напрыклад, сястра мужа Наталлі Эйсмант. Дарэчы, білінг, каб там яна не казала, - адзін з сур'ёзных довадаў, дзякуючы якому раскрываецца мноства злачынстваў. І калі чалавек кажа, што яго не было ў тым месцы ў той час або што проста аддаў тэлефон, адразу павінен быць устаноўлены той, каму тэлефон перадалі.

Не можа проста так выехаць службовы аўтобус САХР. На яго выпісваецца паліва, адзнакі выезду ёсць у часопісах, а ад'езд фіксуецца на камеры. І нават калі знішчыць усе гэтыя дакументы, застанецца яшчэ 20-40 ускосных сведак, якія ўсё адно ўсё пацвердзяць.

Памыляюцца тыя, хто думае, што злачынства можна ўтаіць, проста пакінуўшы месца, дзе яно было ўчыненае, і потым сказаць «мяне там не было».

Трэба разумець, што гэта забойства, учыненае групай асоб з асаблівай жорсткасцю, з прычыненнем цяжкіх множных цялесных пашкоджанняў на глебе ідэалагічнай варожасці. Караецца аж да смяротнага пакарання. Для такіх злачынстваў не існуе тэрмінаў даўніны. Не змогуць жа яны ўсё жыццё бегаць, спрабуючы ўцячы, - разважае юрыст.

Ён раіць людзям, якія трапілі ў кола падазраваных, не спрабаваць адмаўляць бясспрэчныя факты, а, наадварот, усяляк супрацоўнічаць са следствам.

- Заўважце, ніхто з іх не падаў пазовы аб паклёпе, не звярнуўся па абарону да генпракурора, не папрасіў распачаць справу супраць тых, хто стаіць за гэтымі нібыта «фэйкамі», не папрасіў прыцягнуць іх да адказнасці, абвясціць у Інтэрпол.

Таму што бессэнсоўна адмаўляць, калі ёсць бясспрэчныя факты. Цяпер гэтым людзям трэба як мага хутчэй пісаць прыход з павіннай і ісці на супрацоўніцтва, каб паспрабаваць паменшыць сабе тэрміны. Яны будуць залежаць ад непасрэднай ролі кожнага: хто наносіў пабоі, хто арганізатар, хто прыкрываў, хто ўтойваў сляды, хто быў сведкам і ўтаіў злачынствы, хто быў памагатым і т. д.

Наколькі мне вядома, у спартоўцаў ёсць фактар, які абцяжарвае віну: ім нельга па-за рынгам ужываць баявыя прыёмы. Гэты факт можа зацікавіць і міжнародныя спартовыя федэрацыі. Гэта даволі сур'ёзнае парушэнне.

Паверце, ступень віны кожнага ўстанавіць будзе нескладана падчас следства. Калі чалавек разумее, што яму пагражае ад 25 гадоў або вышка, альбо 5 гадоў, ён адразу ўзгадвае, хто і што канкрэтна рабіў, — кажа Волчак.

Аб тым, што ўсе матэрыялы сапраўды сабраныя, на ягоную думку, сведчыць і гатоўнасць уладаў даць іх Міжнароднай федэрацыі хакея.

- Нельга выключыць і той факт, што ўсе асобы, якія трапілі ў аператыўную распрацоўку ў сувязі з гэтай справай, патрапілі і ў пэўную залежнасць. І ніхто не ведае, што будзе з імі далей. Дапусцім, іх могуць шантажаваць, прымушаючы да ўчынення іншых злачынстваў. Таму цяпер усім ім я б параіў неадкладна пракансультавацца з адвакатамі, - намагае прававед.

Ён упэўнены, што аб'ём і якасць матэрыялаў, сабраных паводле справы Рамана Бандарэнкі, паказваюць на наяўнасць матэрыялаў паводле іншых злачынстваў, якія ўлады спрабуюць замаўчаць.

- Безумоўна, гэта прафесійны «зліў» інфармацыі. Ён сведчыць аб тым, што і справа Бандарэнкі, і справы Тарайкоўскага, Шутава і астатніх забітых, напэўна, ужо раскрытыя і падазраваныя вядомыя. Гэта можна расцэньваць як сігнал для грамадства знутры пракурорскай сістэмы аб тым, што яны ўсё зафіксавалі.

Гэта таксама кажа аб тым, што сабраныя матэрыялы і паводле іншых цяжкіх злачынстваў пра катаванні, здзекі. Не абавязкова, што гэтую працу праводзілі толькі супрацоўнікі, якія звольніліся.

Улада недаацэньвае следчых, іх персанальныя якасці і навыкі. Следчы нашмат вастрэй адчувае сітуацыю, гэта прафесіянал, ён не хоча застацца крайнім, і ў яго ўсе магчымасці. Ён будзе ксеракапіяваць, збіраць, дакументаваць — запісваць відэа і аўдыё, - усё, што зможа, каб засцерагчы сябе. Так, ён панясе адказнасць, але тут жа пакажа рэзалюцыю начальніка Следчага камітэта або пракурора.

Таму я не сумняваюся, што матэрыялы збіраліся і збіраюцца і што яны будуць стала ўсплываць — перакананы суразмоўца.