28 сакавiка 2024, Чацвер, 18:15
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Маска і страйк

10
Маска і страйк
ІРЫНА ХАЛІП

Хто без маскі - той лукашыст.

Цяпер кантралёры метро адказныя яшчэ і за нашэнне масак. Яны ідуць у рэйды, пераконваюць пасажыраў насіць маскі і захоўваць дыстанцыю. Дзяржаўныя юрысты распрацоўваюць сістэму адміністрацыйнай адказнасці за іх адсутнасць.

У гэты ж самы час з онкадыспансера выпісваюць усіх хворых, бо ўстанову аддаюць «пад Ковід». Актывістка Алена Амеліна проста з ЦІП на Акрэсціна трапляе ў рэанімацыю на ШВЛ і ўжо ніколі адтуль не вяртаецца. Бацька Паўла Севярынца, паэт і журналіст Канстанцін Севярынец, памірае ад ускладненняў каранавіруса. Кіраўнік ліквідаванай дзяржавай прадпрымальніцкай «Перспектывы» Анатоль Шумчанка другі тыдзень ляжыць у рэанімацыі пасля трох тыдняў лячэння ў «кавідным» аддзяленні. У стужках сацыяльных сетак кожны дзень - новыя віртуальныя свечкі ў памяць аб памерлых ад каранавіруса родных і сябрах.

Нават афіцыйная статыстыка дазволіла сабе пераваліць за дзве тысячы хворых на дзень (можна толькі ўявіць сабе рэальныя лічбы). Але я цяпер не пра лічбы і нават не пра хлусню ўлады, а пра яе цынізм, нахабства і подласць. Усе смерці і цяжкія выпадкі, выбітыя на многія месяцы з жыцця людзі і іх ачмурэлыя ад страху за блізкіх сваякі, стомленыя лекары і адсутнасць магчымасці лячыцца для анкалагічных хворых - вынік гэтага цынізму і подласці.

Праз паўтара года - нават больш - пасля пачатку пандэміі - улада прызнала неабходнасць насіць маскі. Прызнала, што Ковіда існуе, і нават у Беларусі, і што ад яго паміраюць. Зараз для імітацыі бурнай дзейнасці ўлада адпраўляе кантралёраў у метро пераконваць у неабходнасці насіць маску.

Зрэшты, што гэта я так сціпла і абыякава - «клада»? Гаворка пра Лукашэнку. Калі ўвесь свет вучыўся жыць ва ўмовах пандэміі, менавіта ён кляўся, што ніякай «кароны» не існуе ў прыродзе. Калі ў Еўропе людзі выходзілі хіба што на балкон, Лукашэнка запрашаў беларусаў у царкву на Вялікдзень, ды яшчэ і патэтычна сцвярджаў, што нельга закрываць чалавеку дарогу да храма. Калі ў іншых краінах пад «ковідныы» шпіталі пераабсталявалі стадыёны, ён стаяў на парадзе. Калі САЗ біла трывогу, Лукашэнка рагатаў і расказваў, што каранавірус лёгка лечыцца гарэлкай, лазняй і трактарам. Калі людзі звыкалі да таго, што без маскі цяпер нават у ліфт не ўвойдзеш, і маглі пакінуць дома што хочаш - парасон, ключы ад машыны, важныя дакументы, але толькі не маску, - на нарады да Лукашэнкі чыноўнікі ў масках наогул не дапускаліся: ахоўнікі грозна зрушвалі бровы і патрабавалі зняць неадкладна, бо ён гэтага не любіць. Калі з'явіліся весткі аб смерці ад каранавіруса ў Беларусі, Лукашэнка называў першага памерлага «бедалагай, якому не пашанцавала», а над іншым пасмяротна здзекаваўся праз лішнюю вагу (так і хочацца дадаць «хто б казаў», але не буду, гаворка не пра гэта). І з'яўленне ў канцы траўня мінулага года чэргаў да месцаў збору подпісаў за альтэрнатыўных кандыдатаў раздражняла яго так моцна яшчэ і таму, што людзі ў гэтых чэргах выконвалі дыстанцыю і ўсе былі ў масках. А зборшчыкі подпісаў - яшчэ і ў пальчатках, ды з запасамі антысептыку на сталах побач з падпіснымі лістамі. Такі ўзровень самаарганізацыі і ўнутранай дысцыпліны не мог не спалохаць дыктатара: ужо калі яны здольныя так сябе паводзіць зараз, калі ўсе дзяржаўныя сілы кінутыя на адмаўленне небяспекі каранавіруса, што ж будзе пасля?..

Потым быў жнівень. І верасень. І доўгая партызанская барацьба, якая працягваецца па гэты дзень. Але няўжо мінулым летам мы вычарпалі ўвесь запас сваёй грамадзянскай свядомасці? Сёння, калі я бачу, як дыхаюць адзін аднаму ў патыліцу суграмадзяне без масак у чэргах да кас супермаркетаў і ў аўтобусах, я не магу паверыць, што гэта тыя ж самыя людзі, якія год таму стаялі ў счэпцы.

Мы ж яшчэ павінны перамагчы, а гэта значыць, што нам патрэбныя сілы, і мы абавязаны дапамагаць, а не забіваць адзін аднаго. Таму давайце прызнаем: хто не ў масцы - той лукашыст. І хай чалавек захоўвае дома хоць сотню бел-чырвона-белых сцягоў: калі пры гэтым ён не ў стане надзець маску ў гастраноме - значыць, лукашыст, і няма чаго прыкрывацца сцягам. Маска - вось галоўны палітычны маркер цяперашняй восені. Ну і гатоўнасць да страйку, вядома.

Ірына Халіп, адмыслова для Charter97.org

Напісаць каментар 10

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках