«Беларускія медыкі захлёбваюцца ад трупаў»: крык душы лекара-імунолага

Вакцынуйцеся і насіце маскі, калі хочаце выжыць.

Тэлеграм-канал «Белыя халаты» апублікаваў аповед беларускага лекара пра сітуацыі з каранавірусам у краіне.

Аўтар тэксту - лекар алерголаг-імунолаг Ганна Барушка.

«У сакавіку мінулага года мне вельмі хацелася праўды пра ковід. Перада мной ліліся рэкі інфармацыі аб тым, колькі хворых на ковід і смяротнасць у іншых краінах, як «там» лечаць, што робяць урады іншых краін... і побач, тут жа - свая рэальнасць з антыбіётыкаў, анаферонаў, арбідолаў, неразуменне масак, адсутнасць СІА і ведаў, адсутнасці сацыяльных захадаў, якія маглі б выратаваць тысячы людзей... можа, дзясяткі і сотні тысяч беларусаў - чыіх-небудзь мам/татаў/сыноў/дачок/сваякоў/калегаў...

Прайшло паўтара года. Свет назапасіў інфармацыю, у рэкордныя тэрміны стварыў вакцыну, адпрацаваў схемы лячэння, працягвае пошук новых прэпаратаў...

А беларусы працягваюць паміраць ад дэзінфармацыі, прычым, цэлай краінай. Таму што «ковіду няма», лячыць трэба «трактарам-гарэлкай», і наогул, напэўна, гэта весела, назіраць, як з твару зямлі знікае непажаданы электарат.

А што. Добра ж. Пэўнасць: гарэлка-трактар-няма-праблем.

Закопваць усё роўна тым, што засталіся ў жывых. Гэта іх праблемы.

Вакцынуйцеся, калі хочаце пахаваць як мага менш сваіх і распавядаць потым пра памылку выжылага.

Я не ўяўляю, што іншае можа выратаваць канкрэтна кожнага беларуса, акрамя вакцынацыі. Іншых мер не прадбачыцца, гледзячы на досвед мінулых паўтара года і паводзіны за гэты перыяд улады ў сферы аховы здароўя. Чакаюцца пагаршэнні ва ўсіх іншых сферах. І трэба шмат здароўя перажыць усё гэта.

Прадбачачы пытанні (і адказваючы ў каторы раз на «вакол пандэмія! Якія прышчэпкі?! Няслушнасць у гэтым выпадку/не сезон/позна!!!», я адкажу: «Слушна. Іншых сезонаў няма для нас/Вас. Не позна вакцынавацца і цяпер» (позна толькі калі ўжо хварэеце/інфікаваныя).

І дапоўню свой допіс з пункту гледжання лекара алерголага-імунолага (так-так, так называецца спецыяльнасць, якую я атрымала ў РБ і прафесійнаму развіццю ў якой прысвяціла амаль усё постуніверсітэцкае жыццё):

1. Пандэмія з мінулага года не сканчалася і не спынялася. Былі спады захворвання. Зараз уздым (хваля - як хочаце). Краіны, якія паспелі правесці вакцынацыю большай часткі насельніцтва за мінулую частку года, бачаць значнае зніжэнне смяротнасці і цяжкіх выпадкаў, сістэмы аховы здароўя і медыкі выдыхаюць, не назіраючы другіх і трэціх «Бергама» (італьянскі горад, сумна вядомы вялікай колькасцю смяротных выпадкаў у першую «хвалю» мінулай вясной).

Беларускія ж медыкі захлёбваюцца ад трупаў (з цяжкіх і паміраючых - адзінкі вакцынаваных, афіцыйная «па 15», зразумелая справа, адлюстроўвае не рэальную смяротнасць па краіне ў дзень, а жаданую кімсьці).

2. Калі ў Вас няма сярэднецяжкай-цяжкай плыні ВРЗ/тэмпературы (так-так, Вы не недачулі), гэта таксама не супрацьпаказанне да вакцынацыі. І «смаркаты» можа пайсці на вакцынацыю. Вайна ёсць вайна. І тут «прамаруджанне смерці падобнае». Адкладайце усе справы, усе свае забабоны і бегма на вакцынацыю. Хранічныя захворванні НЕ ў абвастрэнні – не супрацьпаказанне, а прамыя паказанні да вакцынацыі. Любая хранічная хвароба + ковід = атрымаеце больш высокую рызыку ўскладненняў/смерці.

Алергічныя захворванні і рэакцыі ў мінулым - НЕ супрацьпаказанне да вакцынацыі (так! Для постсавецкіх тэрыторый гэта нязвыкла для вуха гучыць, як і «вакцынуюць, нават калі соплі», але увесь развіты свет так ужо даўно робіць). Паўтаруся, зараз прамаруджанне смерці падобна.

Кожны непрышчэплены, кожны дзень невакцынаванасці - гэта вельмі трывожна для лекара, што ацэньвае рызыку і дасведчанага пра ўскладненні ковіда і лонг-ковід. Гэта яшчэ плюс сотня - некалькі сотняў трупаў па ўсёй краіне ў дзень. Прайшоў дзень - мінус 150 беларусаў ад ковіда. Гэта мала?..

Чаму можна «з соплямі»? (Ай-яй-яй, гэта ж нестабільны стан імуннай сістэмы!). Таму што наша імунная сістэма, як і чалавечая ўвага, можа выконваць некалькі задач адначасова. Зрэагаваць на вакцыну - гэта з дробных і не вельмі рэсурсазатратных спраў. Даць бой вірусам у насаглотцы - гэта таксама, пагадзіцеся, не тое, што прыкоўвае да ложка з глыбокай імунасупрэсіяй.

Нават мамы, якія прыходзяць скардзіцца на катар у дзіцяці, у большасці сітуацый адзначаюць, што «дзіця актыўнае і наогул носіцца». Гэта значыць, арганізму ОК! Яму нормальна спраўляцца і з соплямі, і насіцца па вуліцы. Таму і прышчэпка будзе сабе ціха стымуляваць імунны адказ і, магчыма, на першую дозу Вы зусім нічога не заўважыце ў агульным стане. І гэта нармальна.

Кішэчнік, пераварваючы ежу, ціха сабе працуе, не трывожачы Вас, у абсалютнай большасці выпадкаў (хоць, Вы ж ведаеце, што за колькі там дзён чалавек, у сярэднім, з'ядае пластыка памерам з пластыкавую картку - і нічога). І імунная сістэма таксама ціха працуе. Вы нават не ўяўляеце, колькі ў яе «ціхіх» клопатаў, пакуль Вы спіце/гуляеце/працуеце: шукаць і забіваць ракавыя клеткі, патруляваць усе покрыўныя паверхні (слізістыя, скуру) у пошуку ворагаў-замежных агентаў (бактэрый, грыбоў, вірусаў); падтрымліваць баланс сістэмы кілераў у арганізме, каб тыя не забівалі «сваё», а толькі сапраўдныя пагрозы... і т.д.

Кожную нанасекунды ў арганізме адбываецца маса імуналагічных спраў. І ўсё ок. Мы жывыя і ніяк не адчуваем гэтага. Ці адчуваем. Але не моцна, не губляючы працаздольнасць. Калі дарослы чалавек працаздольны - гэта паказчык таго, што яго можна вакцынаваць. Калі ён мае цяжкае захворванне і стабільны - яго можна вакцынаваць. Калі ён захварэў на ковід - позна піць баржомі (гэта значыць, уводзіць вакцыну): імунны адказ тупа не паспее напрацавацца на прышчэпку, так арганізм сутыкнуўся ўжо не з навучальным муляжом, а сапраўдным тэрарыстам, які можа і да мультысістэмнага запаленчага прывесці... смерці і рэанімацыі.

Калі паспелі прышчапіцца двума дозамі - лічыце, Вам пашанцавала і Ваша імунная сістэма цалкам сабе адпрацавала прыёмы барацьбы з вірусам, зможа хутка распазнаць і забіць яго пры ўварванні. Можа, абясшкодзіць «на падлёце», нават не даўшы развіцца сімптомам (што гучыць і ёсць вельмі класна, пагадзіцеся).

І так у значнай частцы прышчэпленых і адбываецца: навучаныя на каранавірус клеткі памяці і спецыфічныя антыцелы гатовыя-узброены, па камандзе "плі!» даюць магутны адпор суперніку-каранавірусу і здабываюць скрышальную перамогу, не даўшы яму шанцаў што-небудзь разбурыць у арганізме або разбурыць сам арганізм.

3. Адзіным сапраўдным супрацьпаказаннем да вакцынацыi з'яўляюцца алергічныя рэакцыі НА каранавірусную вакцыну і яе кампаненты. Ну, або, у агульным разуменні, тое, што падобна на алергічную рэакцыю на каранавірусную вакцыну, так дыягназ павінен пацвярджаць/усталёўваць/зняпраўдзіць лекар-алерголаг.

4. Няма добрай і дрэннай вакцыны. Ёсць вакцыны і яны працуюць. Усе яны эфектыўна абараняюць ад смерці/рэанімацыі/цяжкай плыні/заражэння ковідам. Працэнты на бягу не падам (дапісваю з тэлефона на прагулцы допіс), але яны ва ўсіх зарэгістраваных сёння ў свеце вакцын прыкладна аднолькавыя. Усе вакцыны рэкамендаваныя/чакаюць рэгістрацыі САЗ. Прычапіцца да іх эфектыўнасці і бяспекі зараз можна. Але. Яны зараз адзіны эфектыўны спосаб прафілактыкі хваробы (як вядома, прафілактыка ў 4 разы танней за лячэнне... калі б Вы былі ўцекачом і/або ў іншай краіне, не ў Беларусі, Вы маглі б ацаніць усё хараство «кошту хваробы», не дай Бог - кошт рэанімацыйнага ложка-дня дзе-небудзь за мяжой. Да прыкладу, па чутках, адна беларуска ў Кіеве за «проста паляжаць» у стацыянары, пад наглядам, без кіслароду і рэанімацыі, заплаціла амаль 200 даляраў. Танна? А калі месячны заробак толькі ўдвая перавышае кошт тыдня ў бальніцы, і чалавек правёў 3 тыдні на бальнічным, у агульнай складанасці, а заробак залежыць ад колькасці адпрацаваных дзён?.. Хто-небудзь хоча прывесці аргументы, што хварэць танна?.. Пачытайце пра лонг-ковід - ён - таксама цана хваробы (пра якую можна сказаць «лёгка адкараскаўся», бо не памёр).

Таму. Абсалютнай большасці якія могуць зараз хадзіць і дайсці да цэнтра вакцынацыі - тэрмінова вакцынавацца! Прамаруджанне смерці падобна.

Трэба, каб засталіся тыя, што перажылі генацыд.

Ад праўды вельмі балюча. І будзе працягваць хварэць душа, як і калі чытаеш кнігі пра Халакост.

Свабода будзе крыху пазней.

А пакуль - не здымаем маскі».