10 фільмаў эпохі Перабудовы, якія варта перагледзець

У некаторых з іх зняўся легендарны Віктар Цой.

Гісторыкі кіно ўпэўненыя, што «Перабудова» на экранах пачалася задоўга да распаду СССР. Многія стужкі гэтага перыяду сталі культавымі, а некаторыя з іх па гэты дзень выходзяць у пракат паўторна. Intex-press.by прапануе паглядзець самыя запамінальныя фільмы «перабудоўнай» эпохі і пагрузіцца ў свет, які знаходзіцца на парозе вялікіх пераменаў.

«Кін-дза-дза!» 1986

Савецкая камедыя Георгія Данэліі з удзелам Лявонава і Якаўлева - сапраўдная міжгалактычная антыўтопія. Фільм стаў крыніцай шэрагу цытат, многія з якіх можна і сёння пачуць у паўсядзённай гаворцы жыхароў постсавецкай прасторы.

«Кур’ер» 1986

Адна з культавых стужак легендарнага Карэна Шахназарава. Гісторыя, якая апавядае пра маладога хлопца Івана, які закахаўся ў дачку прафесара. Рамантычная, пачуццёвая і трохі абсурдная стужка, якая стала даслоўна метафарай «перабудоўнага» жыцця.

«Заўтра была вайна», 1987

Кранальнае і складанае кіно пра савецкіх школьніках 40-х гадоў, якія вось-вось сутыкнуцца з непераадольнымі цяжкасцямі і складаным маральным выбарам. Не праслязіцца ад гісторыі, у якой дзяцінства і ціхамірнасць парушаецца злым рокам, могуць толькі адзінкі.

«Аса», 1987

Разам з «Домам пад зорным небам» і драмай «Чорная ружа - эмблема смутку, чырвоная ружа - эмблема кахання», «Аса» ўваходзіць у знакамітую трылогію Сяргея Салаўёва. Ключавая тэматыка фільма - крымінальны свет СССР. Аднак прыгожая драма, акторскі склад, у які ўвайшоў Віктар Цой, і неймаверныя саўндтрэкі Барыса Грабеншчыкова зрабілі гэтую стужку сінтэзам усяго, што цаніла «перабудовачнае» пакаленне.

«Плюмбум, або Небяспечная гульня», 1987

Галоўны герой фільма мае ўласнае бачанне свету. Яго ён і спрабуе перадаць людзям, якія яго атачаюць. Аднак бессаромнае ўварванне ў чужыя лёсы рэдка сканчаецца хэпі-эндам. У галоўных ролях - Антон Андросаў і Алена Якаўлева.

«Горад Зеро», 1988

Спрэчная і загадкавая фантасмагорыя ад Карэна Шахназарава пра інжынера Аляксея Аваркіна (Леанід Філатаў), які адправіўся ў самую незвычайную і дзіўную камандзіроўку ў сваім жыцці. Многія ўважаюць гэты фільм зусім не за камедыю абсурду, а за сапраўдны здзек з перабудоўных рэалій. Пазней рэжысёр часткова гэта прызнаў.

«Ігла», 1988

«Ігла» апынулася ў пачатку спісу савецкіх фільмаў, якія так ці інакш закранаюць тэму наркотыкаў. Добра гэты фільм ведаюць і прыхільнікі Віктара Цоя, бо менавіта ён і выканаў галоўную ролю ў гэтай стужцы.

«Чорная ружа - эмблема смутку, чырвоная ружа - эмблема кахання», 1989

Трагічная, але пры гэтым поўная аптымізму гісторыя пра 15-гадовага мільянера, прыгажуню і лімітчіка-дысідэнта, абсалютна свабодная ад палітыкі. Жыццё і страсці ў камунальнай кватэры ў эпоху Перабудовы разыгрывалі Таццяна Друбіч, Аляксандр Абдулаў і іншыя таленавітыя акторы.

«Інтэрдзевачка», 1989

Драма з Аленай Якаўлевай, якая стала неймаверна папулярнай адразу ж пасля выхаду на экраны ў 1989 годзе. Апавядае пра нягоды і драмы жыцця «жрыц кахання» на постсавецкай прасторы - смелая, але даволі папулярная тэматыка ў кінематографе Перабудовы.

«Нага» 1991

Фільм быў зняты незадоўга да распаду Савецкага Саюза і распавёў аб яшчэ адным лёсе, зламаным вайной у Афганістане. Галоўны герой пазбавіўся ногі падчас баявых дзеянняў, аднак на гэтым ягоныя непрыемнасці не скончыліся. У ролях - Іван Ахлабысцін і Пётр Мамонаў.