28 сакавiка 2024, Чацвер, 21:31
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Прапануюць грошы, за якія можна набыць зямлю, але не ў Менску»

25
«Прапануюць грошы, за якія можна набыць зямлю, але не ў Менску»

Менгарвыканкам збіраецца знесці двухпавярховікі і прыватны сектар у сталіцы.

Мікрараён Міхалова ў мінулым стагоддзі ўважаўся за перыферыю - зямлю раздавалі пераважна для сядзіб. Ішлі гады. Некаторыя прыватныя дамы знеслі. На іх месцы раслі вышынныя дамы, пракладваліся праспекты і метро. Але нібы астраўкамі тут захаваліся старыя двухпавярховікі і сядзібныя домікі. У ліпені 2021 года мясцовыя жыхары выявілі ў сваіх паштовых скрынях лісты пра будучы знос. Што з'явіцца тут пасля зносу, як ацаніла УКБ Менгарвыканкама кватэры і дамы мясцовых жыхароў і як яны ставяцца да таго, што неўзабаве спатрэбіцца збіраць валізкі?

Сайт realt.by прагуляўся па раёне і знайшоў адказы на гэтыя пытанні.

«Кватэру 31 квадратны метр ацанілі амаль на 50 тысяч даляраў»

У студзені 2021 года Менгарвыканкам зацвердзіў горадабудаўнічы праект дэталёвага планавання рэканструкцыі жылой сядзібнай забудовы ў межах вул. Чыгуначнай - вул Прамой - вул Грушаўскай - вул Пермскай – вул. Гурскага — 1-га зав. Талаша — зав. Акрэсціна — вул Прылуцкай - ул. Р. Люксембург — пр. Дзяржынскага — пр. Жукава.

У дакуменце гаворыцца, што гэтыя тэрыторыі «павінны мець найбольш высокі патэнцыял па ўзроўні даступнасці аб'ектаў, месцаў прыкладання працы і забяспечанасці інфраструктурай, а таксама адыгрываць значную ролю ў фармаванні эстэтычнага аблічча горада».

У пачатку ліпеня Менгарвыканкам прыняў пастанову аб адабранні зямлі для дзяржаўных патрэб для рэалізацыі праекта па будаўніцтве аб'екта «Жылая шматкватэрная забудова ў межах пр. Дзяржынскага — пр. Жукава — вул. Грушаўскай — вул. Пермскай у г. Менску» і аб зносе дамоў на гэтай тэрыторыі.

Аб атрыманні ліста аб зносе Realt распавяла Марына (імя змененае на жаданне суразмоўцы — заўв. рэд.), жыхарка дома на Грушаўскай, 142.

- Мы прадбачылі гэтую сітуацыю яшчэ зімой. Тады тата падарыў мне ½ долі кватэры. Да бацькі кватэрай валодала бабуля, але яна памерла 10 гадоў таму. З 2016 года мы жывем тут з мужам увесь час, — дзеліцца дзяўчына.

Плошча кватэры ўсяго 31 квадратны метр. Тут цяпер прапісаныя чатыры чалавекі. Марына кажа, што ёй вельмі падабаецца жыць у гэтым раёне. Побач метро, ГЦ, пошта. Увогуле, усе ўмовы.

- У тэорыі мы палепшым свае жыллёвыя ўмовы, бо паводле закона нас абавязаны забяспечыць кватэрай плошчай, не меншай за 60 квадратных метраў. А што, калі кватэру прапануюць у якіх-небудзь Навінках? Я ведаю, што бывалі выпадкі, калі людзі адмаўляліся ад такіх варыянтаў і на іх падавалі ў суд. У нас ёсць адзіны аргумент, якім мы можам скарыстацца, — у кватэры прапісаная мама. Яна пенсіянерка і фізічна аслабленая асоба. Гэта значыць, нам не могуць прапанаваць кватэру ў доме, які паводле праекту не будаваўся з умовамі для пражывання фізічна аслабленых асоб, — распавядае Марына.

Дом, у якім яна жыве, будаваўся ў 1964 годзе за сродкі жыхароў. За пяць гадоў Марына з мужам сутыкнуліся з шэрагам праблем. Па-першае, у ваннай былі зношаныя дзясяцігоддзямі трубы. Іх памянялі і зрабілі паўнавартасны рамонт. Па-другое, у далёкім пакоі, дзе ўладкавалі гардэробную, моцна прамярзала сцяна. Давялося тры гады дамагацца ўцяплення фасада.

- Толькі за газ плацім па 11,13 рублёў з прапісанага чалавека. Гэта значыць, 44 з лішнім рублі на месяц. У нас стаіць вельмі стары лічыльнік. Каб яго замяніць, патрэбна амаль 800 рублёў і ледзь не палову кватэры разнесці. Мы вызначылі нічога не мяняць - усё адно ж дом знясуць.

Жыхарка дома меркавала, што пры ацэнцы кватэры УКБ будзе прыніжаць кошт.

- Але наша кватэра атрымалася сярэдняй па кошту - амаль $1300 за квадратны метр. У нашым доме ёсць некалькі танных, але ў асноўным усе дарагія, бо ў іх добры рамонт. Ведаю, што квадратны метр у дамах бліжэй да метро каштуе 1800 даляраў.

«На рамонт нашага дома выдзеліць не могуць грошы, і не зносяць. І вось жывем так, пакутуем»

Забудоўнік - УКБ Менгарвыканкама збіраецца знесці і прыватны сектар, і двухпавярховыя дамы. Але не ўсе.

- А нам ніхто ніякі ліст не дасылаў, — з крыўдай у голасе кажа Валянціна. Яна жыве ў доме на Грушаўскай, 148, які ў 100 метрах ад дома Марыны.

Жанчына сцвярджае, што зносіць яе дом не збіраюцца.

— Дом стары 1962 года, увесь гнілы, развальваецца. У ванне сцены адыходзяць, сантэхніка нікуды не вартая, трубы прарывае. Камісія прыходзіла да мяне, развяла рукамі і сказала - грошай няма! А я рамонт ледзь не кожны месяц раблю, ужо столькі грошай аддала. Сядзіш у прыбіральні і баішся, што на цябе сцяна ўпадзе. Пакуль усё толькі на кафлянай плітцы трымаецца. Ванныя пакоі ў нас маленькія, не развярнуцца. Машынку пральную няма дзе паставіць. І дом без падмурка - холадна. Суседзі прасілі ўцяпліць, а што толку? - скардзіцца Валянціна.

Падчас размовы яна паўтарае ўсё тое ж пытанне: тут жа такі раён добры, чаму не знесці ўсе гэтыя дамы? І сама ж знаходзіць адказы.

- Ну, спонсараў няма, мабыць. Тыя дамы, што каля дарогі, знясуць, а наш стаіць у глыбіні, ніхто яго не бачыць, нікому ён не перашкаджае. Суседні дом (Грушаўская, 148 — заўв. рэд.) рамантавалі тры гады. Уклалі ў яго грошай процьму! Вядома, цяпер зносіць яго не выгадна. А на рамонт нашага выдзеліць не могуць, і не зносяць. І вось жывем так, пакутуем. А грошай плацім быццам за багаты дом.

Валянціна кажа, што апошні раз трубы мянялі ў 1986 годзе. Увесь рамонт дома жыхары робяць за свой кошт. Газавыя калонкі ў яе і ў суседзяў увесь час выходзяць з ладу. Тэрыторыю калі і прыбіраюць, то вельмі рэдка. У асноўным, усё на плячах мясцовых жыхароў.

- Я пенсіянерка, мне 80 гадоў. Хоць раён і добры і з'язджаць адсюль не вельмі хочацца, але, калі б далі кватэру, Я б пажыла ў нармальных умовах. Колькі мне тут засталося…

Побач праходзіць жанчына з сынам, і, пачуўшы прадмет гутаркі, паведамляе, што жыве ў доме на Пермскай, 58, які збіраюцца зносіць.

- Але мы не вельмі рады гэтаму. Дзеці ходзяць тут у школу, у мяне побач праца. А яшчэ мы задумалі рамонт да атрымання ліста аб зносе. Суседзі нашы задаволеныя — дом то стары. Вада ёсць толькі халодная. Гарачая і ацяпленне на газавым катле.

«Чаму яны 20 гадоў таму не зносілі, калі тут нічога не было?»

Каля дома на Пермскай, 52 яшчэ засталіся адрыны. Сюды мужчына выгружае з «газэлі» мяшкі бульбы. Жыхаркі гэтага дома зладзілі сёння невялікі суботнік і зграбаюць апалае лісце.

- ЖЭС нам вельмі рэдка дапамагае, таму і прыбіраем. Сваімі сіламі ўсё робім. У нас тут усе як каманда і адна вялікая сям'я, - кажа Вольга.

- Ды нам наогул ніхто не дапамагае, — падключаецца да размовы яе суседка Ірына.

— Гэта праз тое, што неўзабаве дамы ў гэтым раёне знясуць?

- Ім і да гэтага было ўсё адно, што да нас, — аднагалосна сцвярджаюць жанчыны.

Яны таксама атрымалі лісты аб будучым зносе. Але ніякіх падрабязнасцяў пакуль няма.

- Ставімся дрэнна толькі таму, што не зразумела, што дадуць наўзамен.

- У мяне тут кватэрка, але з двума маленькімі пакоямі. Нам на траіх прапісаных дарослых даюць адну аднапакаёвую кватэру! Сэнс тады ад гэтага зносу? Я з сынам у адным пакоі сплю цяпер, і ў новай давядзецца так жа мясціцца, — дзеліцца Валянціна.

- Сёння гэта месца такое файнае. А чаму яны 20 гадоў таму не зносілі, калі тут нічога не было? — рытарычна пытаецца Вольга.

«Прапануюць грошы, за якія можна купіць зямлю, дзе хочаш, але не ў Менску»

Пакуль шпацыруем па прыватным сектары, дзе ўсяго блізу 50 дамоў, на нас коса пазіраюць паджылыя мясцовыя, захопленыя больш сваёй бытавой мітуснёй. Тут аб блізкасці да цэнтру Менска стала нагадвае толькі аўтамабільны шум, які даносіцца з праспектаў Дзяржынскага і Жукава.

Галіна Іванаўна, жыхарка 47-га дома на 3-м завулку Глаголева, выглядае з-за паркана свайго дома і падклікае да сябе.

- Усё дакладна, нас знясуць. Нядаўна зрабілі ацэнку. Цікавіліся, што мы хочам наўзамен. Прапануюць грошы, за якія можна купіць зямлю, дзе хочаш, але не ў Менску, а ў якіх-небудзь Смалявічах. Але будаваць дом давядзецца з нуля. А на гэта ўжо няма сіл.

З яе слоў, гэтыя надзелы выдаваліся ў 1958-1959 гадах. А знесці гэты прыватны сектар хацелі яшчэ ў мінулым стагоддзі. Як і многія ў гэтай акрузе. Галіна Іванаўна ўспамінае, як блізу 10 гадоў таму нейкі інвестар з Сахаліна хацеў гэтую пляцоўку выкупіць. Сапраўды гэтак жа праводзілася ацэнка, але пачалася барацьба - мясцовыя за дом хацелі наўзамен па сем кватэр.

- Усё жыццё тут пражыла. Калі б гадоў 30-40 таму знеслі, то гэта было б да месца. А цяпер ва ўсіх дамах вада, ванныя, душ, тэлефон, газ. Таму сёння супраць зносу нават мае дзеці. Унукам таксама тут добра. Вазок можна паставіць у двары. Гэта вам не з 25 паверха спускацца. А нам, старым, добра тут — можна на агародзе пакапацца.

Напісаць каментар 25

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках