28 сакавiка 2024, Чацвер, 14:17
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Першы раунд

4
Першы раунд

Улады Расеі нагадваюць баксёра са слабай тэхнічнай падрыхтоўкай.

Дыялог прэзідэнта Байдэна і Пуціна ў пытанні аб магчымай эскалацыі вайны з Украінай можна параўнаць з першым раундам баксёрскага паядынку - выведка намераў апанента, прамацванне яго слабых месцаў.

Такім чынам, у сінім куце размінаецца ветэран палітычнага рынга Джо з камандай дарадцаў з Вашынгтона, у чырвоным вядзе «бой з ценем» наш бывалы загарэлы мацак. Ён прыбыў на матч з курортнай камандай з сочынскага Бачарова Ручая - басейн, лазня, кактэйлі для рэабілітацыі размясціліся тут жа.

Пастанова пагаварыць з Пуціным была слушнай. На дэкларацыі, што гутарка з Байдэнам для Пуціна гэта ўжо перамога, увагі звяртаць не трэба. Тэма занадта сур'ёзная і магчымыя наступствы эскалацыі вайны для нашай краіны, Еўропы і свету могуць быць цяжкімі.

Галоўнае - змест гутаркі. І пытанне - наколькі агучаныя Байдэнам у вочы Пуціну захады здольныя, калі не выключыць эскалацыю вайны з Украінай, то, ва ўсякім разе, задумацца аб незваротных пастановах?

Мы па-ранейшаму не ведаем, наколькі ў рэальнасці далёка гатовыя пайсці Злучаныя Штаты і Еўропа ў сваёй рашучасці не дапусціць эскалацыю вайны. І наколькі сур'ёзным, адпаведна, стаўся сігнал, пасланы Байдэну Пуціным.

Спекуляцый шмат, але сітуацыя пакуль не зразумелая. Збольшага, магчыма, з прычыны таго, што захады стрымлівання абмяркоўваюцца. З іншага боку, залішняя агалоска шкодная, бо жаданне не «страціць твар» можа паслужыць для Пуціна дадатковым раздражняльным фактарам.

Ёсць, аднак, акалічнасць, якая не павінна выпускацца з-пад увагі – стратэгічна гульня Пуціным і расейскай дыпламатыяй прайграная. Уласна, гэта ўжо і не дыпламатыя, якая публікуе канфідэнцыйную дыпламатычную перапіску, бо яе «данялі». Гэта прадажная дзеўка са Смаленкі, якая абслугоўвае вайну.

Якія б пастановы ні былі прынятыя Пуціным, зразумела адно - Украіна ніколі не будзе расейскім сатэлітам або дзяржавай з «абмежаваным суверэнітэтам».

Не толькі праз Крым і Данбас, але і праз непрывабнасц і канечнасць той палітыка-эканамічнай мадэлі, якая створаная ў нашай краіне за дваццаць адзін пуцінскі год. Тое, што «пабудаванае» ў Расеі - нікому ў свеце не цікавае як прыклад і пераймаць гэта ніхто не хоча. Куды гэтая сістэма рухаецца, добра паказвае суседняя Беларусь.

Таму спроба ваенным шляхам або, скажам мякчэй, пагрозай вайны, штосьці змяніць, гаворыць акурат пра слабасць. Нічога іншага не засталося.

Звярніце, між іншым, увагу на здзейсненае бяссілле расейскага палітычнага кіраўніцтва ў стратэгічным развязанні канфліктаў, якія засталіся з васьмідзесятых і дзевяностых гадоў мінулага стагоддзя - Нагорны Карабах, Абхазія і Паўднёвая Асеція, Прыднястроўе. Не тое што нічога не развязанае, дададзенае новае «гарачае месца» - Украіна.

Вяртаючыся да аналогіі з боксам, улады Расеі нагадваюць накачанага баксёра са слабай тэхнічнай падрыхтоўкай - махаць кулакамі ў паветры, марнаваць сілы, можна, гуляць мускуламі эфектна, нават можна перамагчы ў пары раундаў, але перамога ўсё адно дастанецца тэхнічнаму спаборніку, які думае стратэгічна - ён дасць апаненту выматаць самога сябе і пакладзе яго на рынг.

Тэлеграм-канал «Серпом По»

Напісаць каментар 4

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках