28 сакавiка 2024, Чацвер, 23:06
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Румасы vs балабы

69
Румасы vs балабы
Андрэй Саннікаў

У чыноўнікаў яшчэ ёсць шанец проста адпаўзці далей, сысці з пасады.

Я не знаёмы з Сяргеем Румасам. Не ведаю, што ён за чалавек. Напэўна, ён не дурны, калі паспеў уцячы да таго, як яго ўзялі.

Для мяне Румас - прыклад тыповага чыноўніка апошніх двух дзесяцігоддзяў. Увогуле, таго самага чыноўніка, які дазволіў стварыць усю гэтую поскудзь у Беларусі і дагэтуль застаецца ў наменклатурных спісах у хворага дыктатара.

Яшчэ адзін чыноўнік гэтай жа сістэмы - гэта нейкі Дзмітрый Балаба, камандзір менскага АМАПу, карнік, злачынец, заўсёды гатовы да беззаконня, каб выслужыцца.

Яны цалкам сабе ўзаемадапаўняльныя і ў роўнай ступені карысныя, нават неабходныя рэжыму. Проста адзін, які Румас, адзяваецца "па-цывільнаму", хоць і скончыў у свой час Яраслаўскую вышэйшую вайсковую фінансавую вучэльню (былая вучэльня Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі), а другі, які Балаба, аддае перавагу насіць камуфляжку і глузды прыкрываць чорным берэтам.

Карнік-амапавец, вядома ж, больш натуральная фігура для дыктатуры, затое кіраванец і функцыянер - больш патрэбная. Амапавец, ён чым больш дурны, злосны і адданы, тым лепш. Яму за гэта гаспадар дазваляе і патрэбы свае фізіялагічныя без разбору спраўляць, і брудны бізнэс прыкрывае і нават па-пацучыны паскудзіць. А вось каб загарнуць усё гэта непатрэбства ў легкатраўную ўпакоўку, для гэта патрэбныя кіраванцы.

Патрэбныя румасы, якія ствараюць карціну, што кіруюць, скажам, урадам, а не выконваюць загады кіраўніка банды. Яны і замежным партнёрам больш за два дзясяткі гадоў круцяць катрынку пра "асобныя хібы і складанасці пераходнага перыяду", прыкрываючы ўсё больш ненажэрную дыктатуру.

Румасы ненавідзяць балабаў як абслугу, якую чамусьці прыраўнялі з імі ў правах, якая да таго ж за імі сочыць, на іх даносіць і кожнага можа пасадзіць.

Балабы ненавідзяць румасаў за іх жаданне здавацца "чысцюткімі", за іх магчымасці незаконна ўзбагачацца больш мудрагелістымі спосабамі, чым мардабой і прыкрыццё.

Хто з іх бруднейшы - пытанне спрэчнае. Успомнілася, што Румас стаў "віцэ-прэм'ерам" 28 снежня 2010 года, у самы разгар карнай аперацыі супраць народа Беларусі.

Магчыма, ён зрабіў гэта з агідай. Магчыма, усе гэтыя чыноўнікі з агідай будуюць камяніцы ў Драздах, займаюцца распродажам Беларусі, дапамагаюць рознага кшталту прайдзісветам, душаць малы і сярэдні бізнэс...

Яны ж не для сябе. Для сям'і, для дзяцей.

Яшчэ румасы ненавідзяць балабаў за тое, што менавіта ім яны абавязаны сваім становішчам, за тое, што тыя расчышчаюць дарогу да наменклатурных пасад, з'яўляючыся сілавым загараджальным аддзелам дыктатуры. Яны прыбіраюць апанентаў іх гаспадара, душаць пратэсты супраць той сістэмы, якая дазваляе чыноўнікам нажывацца.

Так і жывуць, прыстасоўваючыся кожны па-свойму.

Карнікі развіваюць у сабе жывёльныя інстынкты і пазбаўляюцца ад усіх непатрэбных прыкмет чалавечнасці.

Чыноўнікі, магчыма, спачатку спрабуюць дамовіцца з рэшткамі сумлення, а потым проста стараюцца не трапіцца. Усё адно дзе, на чым, каму, з кім. Галоўнае - не трапіцца.

Снайперскае дакладнае вызначэнне такіх працэсаў неяк даў выдатны Юрый Мікалаевіч Афанасьеў (светлая памяць): "Адаптавацца да дэспатыі можна толькі за кошт павелічэння ступені брыдоты ў сваім асяроддзі."

Усе, хто служыў і служыць ўзурпатару пасля 1999 года (года забойства апанентаў Лукашэнкі), быў ва ўрадзе, у сілавых структурах, адмываў яго на Захадзе, ствараў бачнасць нармальнага бізнэс-клімату ў Беларусі, заклікаў укладвацца ў "беларускі эканамічны цуд" - усе актыўна дапамагалі будаваць самы шалёны і жорсткі дыктатарскі рэжым у Еўропе.

Рэжым Лукашэнкі не раптам зляцеў з шпулек і азвярэў. Ён быў такім даўно, проста праявы вар'яцтва і агрэсіі стараліся не заўважаць, павялічваючы "ступень мярзоты" сярод сабе падобных, а калі заўважалі, то ў канцы-канцоў самі сябе ўгаворвалі, што з гэтым можна жыць. Неяк зноў прыстасоўваліся, з сумленнем дамаўляліся, працягвалі дзеля сябе, сваіх сем'яў і дзяцей красці ў іншых сем'яў і дзяцей.

Больш так не атрымаецца. Сёння ад румасаў патрабуюць станавіцца балабамі. Іх, "чысцюткіх", актыўна замазваюць злачынствамі. Ад іх патрабуюць ўсё новых спосабаў рабавання і здушэння народа для выратавання рэжыму. А гэта ўжо тая самая "чырвоная лінія", за якой чакае адплата, якая ўдарыць і па сем'ях з дзецьмі. Непазбежна.

Як ні круці, паміж карнікам і чыноўнікам або функцыянерам ёсць адна істотная розніца: апошнія не былі замяшаныя ў крыві мірных грамадзян, за рэдкім выключэннем, накшталт аматараў "Массандры". Зараз яшчэ можна выратавацца. Калі не хочацца рабіць гэта публічна, можна проста адпаўзці далей, сысці з пасады.

Дзеянні рэжыму Лукашэнкі міжнародныя арганізацыі ўжо называюць злачынствамі супраць чалавечнасці. Гэтыя злачынствы тэрміну даўніны не маюць, а судзіць і асуджаць за іх будуць тых, хто быў пры пасадах і не сышоў.

Беларусы - добрыя людзі, умеюць дараваць. Гэта яны ў сацсетках пішуць, што ўсіх трэба саджаць, да апошняга давыдзькі, а на справе - крыху адпаўзе чалавек ад банды, і ўсе яго ўжо палашчыць хочуць, а то і ў лідары апазіцыі запісаць.

Увогуле, калі румасы сыдуць, балабы іх ніяк не заменяць і сінім пальцам не дапамогуць, затое дапамогуць сабе і свайму народу, самаму велікадушнаму ў свеце.

Андрэй Саннікаў, "Фэйсбук"

Напісаць каментар 69

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках