28 сакавiка 2024, Чацвер, 17:00
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Астатнія тараканавы выперадкі

23
Астатнія тараканавы выперадкі
ІРЫНА ХАЛІП

У нас наперадзе жыццё, а ў Лукашэнкі - слоік у тэхаскім заапарку

Нам паўгода. Менавіта так, у першай асобе, звычайна кажуць бацькі пра сваіх немаўлят: «мы пагулялі», «у нас зуб рэжацца», «нам паўгода». Нязграбна гучыць, смешна. Затое ўсім адразу зразумела, пра каго гаворка. Дык вось, нам паўгода.

На фоне чалавечага жыцця паўгода - сапраўдная дробязь. А на фоне хісткай дыктатуры, якая ўсё ніяк не рассыплецца ў пыл, паўгода здаюцца бясконца доўгімі. Я разумею ўсіх, каго накрыла стомленасць або нават адчай. Бо мы яшчэ ў жніўні зрабілі ўсё, каб дыктатуры больш не было, а яна ўсё яшчэ блукае па горадзе блуклівым мядзведзем, нападаючы на мінакоў, не зважаючы, хто перад ёй - цяжарная жанчына, дзіця, стары, інвалід. Мы ўсе рыхтаваліся 1 верасня весці дзяцей у школы, дзе больш не будзе адрэтушаваных вусатых партрэтаў і палітінфармацыі. Мы ў думках выбіралі найлепшую плошчу для вялікага агульнанацыянальнага свята, і каб абавязкова да раніцы, з канцэртам, танцамі і народнымі гуляннямі – не змерзнем, у жніўні ночы цёплыя. Мы думалі, што ўвосень яшчэ паспеем у адпачынак - дыктатура падзе, і мы зможам сабе гэта дазволіць, акурат да збору подпісаў для новых выбараў вернемся, яшчэ і ў ініцыятыўныя групы запішамся. А тут ужо і зіма заканчваецца, але замест выбараў - сталыпінскія вагоны, якія вязуць новых палітвязняў у калоніі. Замест народных гулянняў - амапаўцы, якія налятаюць бандамі на дваровыя суполкі. Замест радаснага чакання заўтрашняга дня - жаданне схавацца пад коўдру і не вылазіць адтуль больш ніколі.

Так адчуваюць сябе сёння многія. І гэта нармальна. Стомленасць не магла не з'явіцца - уся краіна на паўгода забылася пра адпачынак і паўнавартасны сон. У выходныя - маршы. Вечарамі - раённыя і дваровыя сходы. У прамежках - пашыць сцяг, павесіць сцяг, сабраць перадачу ў СІЗА, выстаяць чаргу, потым не меншую чаргу на пошце, каб адправіць грошы, а пасля напісаць з дзясятак лістоў палітвязням. І, вядома, апублікаваць у сацсетках бадзёры допіс у бел-чырвона-белых тонах, бо галоўнае - не здавацца. І ў такім шалёным рытме не стаміцца? Нават кібарг не вытрымае. А чалавек - і пагатоў. Усё ў парадку, усё нармальна, усё натуральна. Мы па-ранейшаму здаровыя і маем рацыю.

Проста нам паўгода. У гэтым узросце немаўляты вучацца сядзець. Гэта пра нас, праўда? Тое калектыўнае немаўля, што нарадзіўся 9 жніўня, вучыцца сядзець. Хтосьці ўмее, бо паспеў досыць пасядзець у ранейшай рэінкарнацыі, хтосьці цяпер у працэсе навучання, а хтосьці паспеў прайсці паскораныя курсы і ўжо можа выкладаць гэтую няхітрую, здавалася б, навуку. Цяжкі перыяд, нічога не скажаш. Але ўспомніце, што бывае далей. Няма немаўляці, якое, навучыўшыся сядзець, думае, што больш яму нічога не трэба, і застаецца на ўсё жыццё пад коўдрай. Не, усё наадварот. Некаторы час немаўля, вядома, сядзіць. А потым робіць першы крок. За ім - другі. І нарэшце ідзе ўпэўнена па сваёй зямлі і падпарадкоўвае сабе гэты цудоўны свет. Яно - пераможца.

І, ведаеце, я зразумела, што найлепшы сродак ад стомы і дэпрэсіі - гэта мы самі. Мы так натхняем адзін аднаго, што нам можна толькі пазайздросціць. Калі становіцца цяжка і сумна - узгадайце, як у зале суда зухавата ўскідваюць рукі ў пераможным жэсце Каця і Даша з «Белсату». Узгадайце, як гаспадыня моднага сталічнага бара, даведаўшыся, што ў Гомельскай вобласці Дзмітрыя Гопта - маладзёна з ментальнай інваліднасцю - адправілі на два гады ў калонію паводле палітычнага артыкуле, усё кінула і рванула ў Жлобін да яго маці, каб дапамагчы. Узгадайце, як увесь свет у мінулую нядзелю, афарбаваўся ў бела-чырвона-белыя колеры, каб падтрымаць нас. І ўсё гэта - падзеі толькі некалькіх апошніх дзён. Ну што, дапамагае, праўда? А цяпер успомніце, што ў тэхаскім заапарку тараканам на імя Лукашэнкі ў найбліжэйшую нядзелю будуць карміць жывёл. Па-мойму, лепшага канца тыдня і прыдумаць немагчыма.

Нам паўгода. У нас наперадзе цэлая жыццё. А ў яго - толькі слоік ўу тэхаскім заапарку.

Ірына Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Напісаць каментар 23

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках