Першая беларуска з COVID-19 распавяла, як перажыла «каранавірусны год»
- 1.03.2021, 11:48
- 1,554
27 лютага 2020 года ў Беларусь афіцыйна прыйшоў каранавірус.
1 сакавіка стала вядома, што ён з'явіўся пасля Менска і ў Віцебску. Першай грамадзянкай Беларусі, у якой выявілі COVID-19, стала віцебская дызайнерка адзення, супрацоўніца футравага камбіната Таццяна Яфрэмава. Яна ездзіла ў рабочую выправу ў італійскі Мілан, вярнулася дадому, здала аналізы - і яе разам з сям'ёй, кантактамі першага ўзроўню, тэрмінова шпіталізавалі. Tut.by спытаў Таццяну, як для яе прайшоў гэты год.
Таццяна Яфрэмава - вядучая мастачка-мадэльерка Віцебскага футравага камбіната (дарэчы, яна працуе тут усё жыццё, з перапынкамі на чатыры дэкрэтныя адпачынкі), заснавальніца ўласнага моднага брэнда T. Efremova, чалец Беларускага звязу дызайнераў і Беларускай палаты моды, пераможца і лаўрэат розных конкурсаў моды.
- Таццяна, год назад вы распавядалі, што пасля выпіскі сябры абяцалі: «Калі гэта ўсё скончыцца і ты прыедзеш у Менск, мы выкупаем цябе ў шампанскім!» Выкупалі?
- Так! - смяецца Таццяна. - Мяне тады добра палілі шампанскім!
У 2020-м Таццяна лячылася больш за месяц. З 29 лютага да 16 сакавіка знаходзілася ў абласной інфекцыйнай лякарні - у ізаляваным боксе. У суседняй палаце на карантыне былі яе муж і чацвёра сыноў. Затым сям'ю выпісалі, а Таццяну перавялі ў аддзяленне рэабілітацыі «Крупеніна» пад Віцебскам. Дадому яна вярнулася ў пачатку красавіка.
- З «Крупеніна» мяне забіраў сваяк. І было адчуванне, што я легла ў лякарню ў адной краіне - а выйшла з яе ўжо зусім пры іншых абставінах, - успамінае Таццяна Яфрэмава. - Людзі насілі маскі, пальчаткі, выконвалі дыстанцыю на 1,5 метра, апрацоўвалі рукі антысептыкамі. І здавалася, што для гараджан гэта ўжо звыклыя рэчы. А мне ў першы дзень было страшна нават зайсці ў краму. У шпіталі ж я была ізаляваная ад усіх, бачыла там толькі лекара і санітарак. А тут нібы пераходзіш з вакууму ў новае, невядомае жыццё. Ты жыў-жыў у нейкай сваёй існай сістэме каардынатаў, і тут раптам - бах! - яе памянялі. І быў страх зрабіць туды першы крок.
Але разам з тым Таццяна выпрабавала шчасце: яна нарэшце ўбачыла і абняла мужа, сыноў. А яшчэ змагла атрымліваць асалоду ад шпацыраў: у інфекцыйнай лякарні яна бачыла свет толькі ў акно, а на рэабілітацыі - толькі выходзіла дыхаць на балкон.
- Я вярнулася ў сям'ю, з якой ніколі ў жыцці так надоўга не расставалася. І кожнае штодзённае дзеянне – супольная вячэра або сняданак, шпацыр - перажывала як нешта асаблівае і каштоўнае.
- Увосень прыйшла другая хваля каранавіруса. Не было страху зноў захварэць?
- Я разумею, што гэтая магчымасць існуе. Медыкі ўжо гавораць і пра трэцюю хвалю каранавіруса. Таму хаджу ў масцы, выконваю ўсе захады прафілактыкі. Увосень вельмі цяжка хварэла свякроў, дзякуй Богу, ачуняла. Былі ў нашай сям'і і страты праз каранавірус. А мужу даводзіцца берагчыся асобна: 10 гадоў таму яму зрабілі перасадку сэрца. З дзецьмі, на шчасце, усё добра, яны здаровыя.
З прыемных падзей, дзеліцца Таццяна, быў пераезд:
- Гэтая радасць як раз адбылася на Новы год. Нягледзячы на ўсе цяжкасці, атрымалася дарабіць рамонт і пераехаць у новую кватэру.
Дызайнерка адчувае сябе запатрабаванай і ў творчасці:
- Зрабілі супольны праект з Belarus Fashion Week: тры віцебскія дызайнеры - я, Марына Давыдава і Наталля Балашэўская - распрацавалі малюнкі хустак - з друкам на шоўку. У ім удзельнічаюць жанчыны рознага ўзросту. Гэты праект пра тое, што кожная жанчына ўнікальная і прыгожая. Удзельнічаю ў дабрачынным праекце ў падтрымку цэнтра дапамогі дзікай жывёлай «Сірын» - грошы за здымкі пераводзяць на яго рахунак. Яшчэ мяне запрасілі ў журы II Адкрытага конкурсу нацыянальных культур, творчасці і прыгажосці «Грацыя International», фінал якога пройдзе 18 сакавіка ў Віцебску.
Але самае галоўнае, мяркуе Таццяна Яфрэмава, - гэта здароўе блізкіх і ўменне прымаць з удзячнасцю нават маленькія радасці, якія дорыць жыццё:
- Я даўно навучылася шанаваць імгненне, радавацца таму, што адбываецца з табой тут і цяпер. У гэтым годзе упэўненасць у тым, што трэба жыць менавіта так, толькі ўмацавалася.
