«Найбліжэйшае атачэнне найбольш небяспечнае для Лукашэнкі і зацікаўленае ў трыбунале над ім»

Для значнай часткі чыноўнікаў і сілавікоў прыход да ўлады сённяшняй апазіцыі - самы бяспечны варыянт.

Тэлеграм-канал «Лялькавод і авечка» распавёў пра тое, чаму перадача ўлады ад Лукашэнкі каму-небудзь з яго набліжаных з'яўляецца для людзей унутры рэжыму найбольш небяспечным сцэнаром.

Чалавек з рэжыму, які прыйшоў бы на змену Лукашэнку, будзе вельмі непапулярны сярод беларусаў і не будзе валодаць дастатковай легітымнасцю (нагадваем, што толькі сумленныя выбары даюць легітымнасць, а ніхто з набліжаных іх, зразумелая справа, на іх ніколі не пераможа). Таму прызначаны «пераемнік» будзе вымушаны шукаць адабрэнне народа для свайго палітычнага выжывання.

Здабыць нават мінімальную папулярнасць чалавеку з рэжыму будзе складана. Раздаваць матэрыяльныя даброты не атрымаецца, бо іх няма. Праводзіць дэмакратычныя рэформы складана і страшна, бо вялікі страх страціць уладу. Але ёсць адзін вельмі просты і танны спосаб атрымаць ухваленне беларусаў. Відавочна, што максімальна жорсткія пакаранні для лукашэнкаўскіх сілавікоў і вышэйшых чыноўнікаў стануць бальзамам на душу беларускага народа.

На «пераемніку» з кола набліжаных Лукашэнку ўсё адно будзе ляжаць пячатка злачынстваў рэжыму. Выдатны спосаб яе хаця б часткова змыць - гэта зладзіць трыбунал над старымі элітамі. Гэта спадабаецца не толькі народу, але і дасць зразумець міжнароднай супольнасці, што новы кіраўнік дзяржавы хоць і быў калісьці ў блізкім коле Лукашэнкі, але цяпер рашуча асуджае мінулыя злачынствы і гатовы пакараць вінаватых (пры гэтым, зразумелая справа, максімальна абяліць сябе).

Больш за тое, пад шыльдай справядлівай кары злачынцам «пераемнік» зможа расправіцца са сваімі канкурэнтамі ўнутры рэжыму. Гісторыя ведае шмат прыкладаў перадачы ўлады ўнутры дыктатур, якія вельмі дрэнна заканчваліся для кіроўнага класа. Найбольш яркі - гэта прыход да ўлады Сталіна пасля смерці Леніна. У выніку больш за палову бальшавіцкіх правадыроў ленінскага набору былі расстраляныя на падставе іх антынародных злачынстваў (а яны іх сапраўды учынілі досыць). Але сапраўднай прычынай было тое, што яны ставіліся да Сталіна як да роўнага (а так і было да смерці Леніна) і не маглі прыняць яго як абсалютнага правадыра.

Прыкладна такі ж расклад будзе і ў Беларусі, калі ўлада пяройдзе, напрыклад, да Галоўчанкі. Той жа Макей ніколі па-сапраўднаму не будзе яму лаяльны, бо памятае часы супольнага запісвання ў нататнік лухты былога дыктатара. Сілавікі таксама не будуць аддадзены «пераемніку», бо зоркі на іх пагоны вешаў не ён, а Лукашэнка. А таму новаму лідару рэжыму для здабыцця поўнага кантролю давядзецца разрабіцца са старымі кадрамі.

З вышэйпералічанага можна зрабіць выснову, што калі да ўлады прыйдзе чалавек з атачэння Лукашэнкі, то яму з цэлага шэрагу важкіх прычын будзе выгадна знішчыць старыя эліты (акрамя сябе самога). Таму, як бы дзіўна гэта ні было, для беларусіх сілавікоў і чыноўнікаў прыход да ўлады сённяшняй апазіцыі - значна больш бяспечны варыянт, чым перадача паўнамоцтваў ад Лукашэнкі таму ж Макею (Галоўчанку, Віктару Лукашэнку).

Тут яшчэ важны і чалавечы чыннік. Цяжка ўявіць, што, напрыклад, за прэзідэнтам Бабарыкам каго-небудзь расстраляюць. Спадар Віктар - чалавек гуманны і цывілізаваны. А вось лукашэнкаўскіх паплечнікаў у гуманізме западозрыць складана, асабліва ў дачыненні адзін да аднаго. І калі да ўлады прыйдзе, напрыклад, сілавік Галоўчанка, то шанцы сілавіка Кубракова памерці ад перадазіроўкі свінцу ў арганізме значна падвышаюцца. Балазе кампрамату ў іх адзін на аднаго - вагон і маленькі вазок.

Важна разумець, што трансфер улады ўнутры рэжыму можа быць і абсалютна некантраляваны. Проста адна з груповак зрыне Лукашэнку і захопіць уладу. Тады чыноўнікі і сілавікі, якія не ўваходзяць у фракцыю-пераможцу, апынуцца ў яшчэ больш небяспечным становішчы.