Галопам па Сібіры

Дэградацыя эканомікі і экалогіі, нізкі ўзровень жыцця - звычайныя спадарожнікі жыцця насельнікаў Сібіры.

Пакуль расейскія СМІ абмяркоўваюць дыджэйскія якасці трэцяй дачкі Пуціна ад любоўнай сувязі са Святланай Крываногіх, якая выступіла пад велізарнай аховай у маскоўскім клубе «Равеснік», глыбінная Расея жыве сваім жыццём. Дэградацыя эканомікі і экалогіі, дэпапуляцыя, нізкі ўзровень жыцця - звычайныя спадарожнікі жыцця насельнікаў Сібіры, піша канал «Сіта Сакрата».

У дакументах расейскага ўрада забытыя вобласці, краі і рэспублікі называюць «рэгіёнамі з найбольш нізкімі сацыяльна-эканамічнымі паказчыкамі». На іх нельга пабудаваць прыгожы піяр і выставіць прадметам для гонару. Пуцін, і нават ягоны лёкай Мядзведзеў, у якога нядаўна прадзяўблася нейкая абражаная сябелюбнасць, праблемамі Сібіры зроду не цікавіліся. Лілася б нафта па трубах, гайдаўся бы газ, золата ды алмазы ішлі б у афшорныя фонды - вось і лады, а астатняе трын-трава.

Заканамерна, што такое, калі выказвацца навуковай мовай «экстракцыйныя паводзіны», а калі прасцей - неўтаймаваная эксплуатацыя рэсурсаў і сузіранне Сібіры, як часова акупаванай тэрыторыі, з якой можна было выціснуць, як мага больш сокаў, зусім не натхняе мясцовых. Тутэйшыя эліты, сібіракі грэбліва глядзяць на цэнтр, і даўно абмяркоўваюць пытанне ў такой фармулёўцы: «федэральны цэнтр не спраўляецца з выдаленымі рэгіёнамі, іх праблемы не развязваюцца, патрэбы ігнаруюцца, ці не пара пераразмеркаваць паўнамоцтвы, ды і наогул ці патрэбна ім федэрацыя».

Сітуацыя стала настолькі трывожнай, што нават у свой дзень нараджэння прэм'ер-міністр Міхаіл Мішусцін быў вымушаны пакінуць Маскву і вылецеў у таёжны край на цэлы тыдзень. Проста нябачаная падзея. Яшчэ адной прыкметай крытычных працэсаў у Сібіры выступае падрыхтоўка турнэ асабіста віцэ-прэм'ерамі і міністрамі ўрада, якія ўвайшлі ў групу суправаджэння боса.

Паліттэхнолагі Мішусціна вырашаюць некалькі задач. Па-першае, трэба данесці сібіракам ідэю жвавасці федэрацыі, і імітаваць клопат пра іх. Па-другое, Мішусцін, пакуль Пуцін губляе рэйтынг, і рыхтуецца адправіцца на звалку гісторыі, вызначыў устанавіць сувязі з рэгіянальнымі элітамі, і прапрацоўвае з імі ўкладанне таемнага пакта аб пераразмеркаванні рэнты і абяцае кар'ерны рост у выпадку падтрымкі.

Турнэ носіць відавочны электаральны характар, хоць вёрткі бюракрат Мішусцін, пакуль хацеў бы гэта ўтаіць. Па-трэцяе, агледзіны павінны пераканаць мясцовыя эліты: Мішусцін - «чалавек справы», жорсткі, але не аўтарытарны лідар «шырокай кааліцыі», у адрозненне ад Пуціна, які прасоўвае ва ўладу толькі клан піцерскіх. Так выглядаюць ідэальныя лякалы, але рэальнасць больш складаная.

Мішусцін ужо пабываў у Барнауле, Горна-Алтайску, Кызыле, Новасібірску і Кемераве. Вонкава ўсё паважна і высакародна. Прэм'ер есць катлету ў дзіцячай сталовай, і аглядае цэнтр распрацовак бактэрыялагічнай зброі «Вектар» і інстытут ядзернай фізікі, абяцае ператварыць Алтай у новую турыстычную Мекку, а шахцёрам збанкрутавалай Кемераўскай шахты «Аляксееўская» выплаціць 200 млн рублёў (сума, прызнацца, не такая вялікая, каб палітык такога калібру на ёй піярыўся).

Мясцовыя прыглядаюцца да дзелавітага Мішусціна, але не моцна яму давяраюць. Ягоны візіт больш паходзіць на набег, ці дакладней налёт. Ён галопам на самалёце пераскоквае з рэгіёну ў рэгіён, знаходзячыся ў іх па некалькі гадзін. Яго папракаюць у тым, што прыехаў на фотасесію, і казаць аб глыбокім аналізе і асэнсаванні праблем Сібіры не даводзіцца. Сваім, падмасквіч па нараджэнні, Мішусцін ад гэтага не становіцца.

На канец, важна згадаць аб геапалітычным складальніку візіту расейскага прэм'ера. Ён паказвае на зрушэнне ўвагі Расеі ў Азію, і заяўляецца спроба канкураваць з Кітаем, за той жа Казахстан, Кыргызстан, не кажучы ўжо пра папярэджанне ханьцам не совацца ў Сібір. Але калі Мішусціну не надта вераць сібіракі, то ці прыслухаюцца кітайцы, у якіх акурат ёсць стратэгія што да гэтага шырокага рэгіёну.