Фядыніч: Пасыл быў і застаецца ранейшым - кожнаму трэба працаваць над сабой, каб забіць у сабе раба

Адзін з лідараў прафзвязу РЭП выказаўся пра навацыі ў Працоўным кодэксе.

«Палата прадстаўнікоў» у першым чытанні прыняла папраўкі ў Працоўны кодэкс, якія вельмі істотна абмяжоўваюць правы працоўных.

Абнаўленні ў Працоўны кодэкс сайту praca-by.info пракаментаваў адзін з лідараў Беларускага незалежнага прафзвязу РЭП Генадзь Фядыніч.

- Што сёння робіць улада? Калі коратка, чым горшыя справы ў эканоміцы, тым больш жорсткі ціск на людзей працы. Наймальнікі ў пераважнай большасці разумеюць сітуацыю, і нават сёння не ахвочыя звальняць усіх, хто трапіў пад адміністрацыйны арышт – чалавек мае апраўдальны дакумент, гэта не прагул. Але цяпер «мудрацам» захацелася зрабіць кожнае адміністрацыйнае затрыманне прагулам, які стане падставай для звальнення. А колькі вядома выпадкаў выпадковых затрыманняў людзей, якія не ўдзельнічалі ні ў якіх акцыях? Безліч.

Больш за тое, пытанне аб палітычных страйках. Сёння грамадзянін Беларусі галасуе на розных узроўнях: на мясцовых, абласных, нацыянальных выбарах - без галасоў грамадзян выбары лічацца несапраўднымі. А калі грамадзянін не задаволены цяперашняй уладай - мясцовай, абласной, нацыянальнай? Значыць, грамадзяніна пазбаўляюць права голасу, пакідаючы яму магчымасць на кухні за кубкам гарбаты выказваць сваю незадаволенасць? Тады апішыце, у якіх выпадках і пры якіх умовах можа праводзіцца палітычны страйк, які дазваляе рэалізаваць канстытуцыйныя правы грамадзян. Адны забароны не прывядуць ні да чаго добрага, гэта не дыялог улады з грамадзянамі, гэта ўзурпацыя ўлады і імкненне загнаць грамадзян у гета, дзе ёсць толькі дом-праца-дом - і ніякага іншадумства.

Бачыце, да чаго дайшла «заканатворчасць»? Сёння для звальнення сябра прафзвязу трэба зараней паінфармаваць прафесійны звяз. Цяпер работніка і прафзвяз хочуць папярэджваць толькі ў дзень звальнення! Як зможа абараніць свайго сябра прафзвяз, нават калі і захоча яго абараніць? Правільна - ніяк. А калі сябра прафзвязу трапіў пад адміністрацыйны арышт (бо ў законапраекце не пазначана, паводле якіх канкрэтна артыкулаў – паводле ўсякага), то прафкам наогул не здолее абараніць гэтага чалавека. Нават калі такая магчымасць дадзеная калектыўным пагадненнем. Спісы на звальненне людзей рыхтуе не наймальнік, а спецслужбы: у спісы трапляюць работнікі, якія падлягаюць звальненню не паводле прафесійнай прыкметы, а як людзі з грамадзянскай пазіцыяй, адрознай ад дзяржаўнай. Дык вось, наймальнікі неўзабаве могуць застацца без прафесіяналаў, а з наборам работнікаў, якія не змогуць вырабіць якасную прадукцыю. Але сёння пра гэта ніхто не думае, уладам гэта не цікава. Уладам трэба ўціснуць народ. Але аднымі рэпрэсіямі краіну з крызісу не выведзеш.

Прыняцце такога закона мае стаць чорнай пазнакай для «дэпутатаў» «палаты прадстаўнікоў»: не могуць абраннікі народа прымаць пастановы супраць свайго народа.

- Да якой ступені становіцца ўразлівым кожны работнік у выпадку прыняцця абвешчаных паправак?

- Сёння ніхто не засцярожаны ад адміністрацыйнага арышту, і не толькі паводле артыкулу 23.34. Калі ты трапіў пад адміністрацыйны арышт, значыць, заўтра ўжо не працуеш. Калі я як наймальнік шаную гэтага супрацоўніка і хачу, каб ён застаўся, ад мяне нічога ўжо залежыць - загады паступаюць звонку.

Пасыл быў і застаецца ранейшым: кожнаму трэба працаваць над сабой, каб забіць у сабе раба.