29 сакавiка 2024, Пятніца, 12:43
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Чыноўнікам цяпер важней мець выгляд хвацкі і дурнаваты»

4
«Чыноўнікам цяпер важней мець выгляд хвацкі і дурнаваты»

У сістэме з'яўляецца ўсё больш прыкмет неразвязанага крызісу кіравання.

Што ні кажы, а добра, калі новы чалавек паглядзіць на свет свежым поглядам. Вось прызначылі тыдзень таму свежага міністра інфармацыі, і ён адразу зразумеў, чаму беларусы не любяць уладу. Гэта ўсё Euronews вінаваты. Цяпер любоў да ўлады пачне, мабыць, расці хутчэй, чым інфляцыя, піша тэлеграм-канал «Лісты да дачкі».

Трэба, вядома, мець вельмі цнатлівае ўяўленне пра ідэалагічную барацьбу, каб убачыць ідэалагічнага дыверсанта ў расейскамоўным Euronews. І яшчэ трэба мець вельмі перабольшанае ўяўленне пра значэнне і сэнсе тэлевізіі, каб ў 2021 годзе меркаваць, што адключэнне тэлеканала можа паўплываць на чыесьці то там настроі. Або думаць, што тыя, хто глядзеў Euronews стануць замест яго глядзець беларускія навіны. Вось тыя, хто глядзеў, хутчэй проста перастануць уключаць тэлевізар. Раней яны можа калі-ніколі хоць выпадкова на беларускія навіны траплялі, дык цяпер ужо не будуць.

Хоць, пра што гэта я? Няма там напраўду ніякіх стратэгічных і далёкасяжных меркаванняў. Проста новаму міністру інфармацыі далі пасаду тыдзень таму, і ў яго душы расце тое трывожнае пачуццё, калі трэба нешта рабіць. Таму што прызначалі ж не для таго, каб сядзеў «вачамі ў стол». Прызначалі, каб вочы гарэлі. А што ты зробіш? У тэлевізары і адключаць акрамя Euronews няма чаго. А тое, што ад адключэнне Euronews няма ніякай карысці, акрамя суцэльнай шкоды - гэта ўжо малазначныя падрабязнасці, якія ў вачах міністра не маюць ніякай каштоўнасці. Галоўнае, што начальства ўбачыць бляск у вачах і можа ацэніць.

І што тут наракаць на міністра інфармацыі? Ён жа не адзін такі. Вось красаўцы нішчаць польскую дыяспару, таму што думаюць, што гэта будзе карысна для кар'ернага росту і службовай кармы. Ім жа няма ніякай справы да такіх дробязяў як міжнародныя ўскладненні. Тым больш, што міністэрства замежных спраў тут жа выпускае заяву пра падзел Аляскі. Таму што цяпер важней «перад тварам начальніка... мець выгляд хвацкі і дурнаваты, каб разуменнем сваім не бянтэжыць начальства», чым рэпутацыю.

Вось калі гешэфты чыноўнікаў пачынаюць масава ўступаць у вызначальныя супярэчлівасць з ідэяй агульнага дабра - гэта несумненны прыкмета цяжкавырашальнага крызісу кіравання. І я кажу не пра агульнае дабро для нейкай там краіны. Да такіх абстрактных паняццяў ім ужо даўно няма справы. Я кажу пра агульнае дабро канкрэтнай карпарацыі сведак стабільнасці.

Атрымліваецца, што кожны асобны сведка стабільнасці сваімі канкрэтнымі справамі наносіць уласнай карпарацыі больш шкоды, чым карысці. Таму што цікавасць улады ў тым, каб яе чыноўнікі троху думалі пра наступствы сваіх учынкаў. Але цікавасць чыноўніка ў тым, каб начальства заўважыла і ацаніла яго стараннасць. А пра наступствы няхай думае той, у каго галава вялікая.

Сістэма кіравання створаная ўжо такім чынам, што кожны, хто клапоціцца пра нейкае там агульнае дабро, выглядае ў ёй небяспечным дысідэнтам. І нават бяздзейнасць у цяперашнія часы начальства расцэньвае як дзёрзкі выклік. Гэта раней чыноўнікам можна было нічога не рабіць, каб заставацца на месцы. А цяпер ужо ўсё. Трэба ганяць ва ўсю моц, кожны дзень даказваючы сваю ідэалагічную длбрасумленнасць. А калі, пакуль ганяеш, незнарок заціснеш якую-небудзь стабільнасць, дык заўсёды можна апраўдацца, што зрабіў гэта не са злосці, а выключна ад нястачы розуму. І ў вочы аддана так паглядзець. Начальства даруе. Яно і само аб наступствах думаць ужо не ўмее.

Напісаць каментар 4

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках