Рэвалюцыя. Level up

Беларускія пенсіянеры - гэта космас.

На гэтым тыдні ўсё ўспамінаюць Гагарына - як-ніяк 60 гадоў першаму палёту чалавека ў космас. Усе савецкія дзеці ў той дзень радасна скакалі па вуліцах, радуючыся таму, што Гагарын паляцеў і нават вярнуўся, а старшакласніцы ўпотай кахалі ўсмешлівага ўлюбёнца усяго свету. Прайшло 60 гадоў, і гэтыя дзеці, і тыя старшакласніцы цяпер выходзяць на маршы пенсіянераў і трымаюць у тонусе усіх, хто маладзейшы: сорамна здавацца на фоне нашых адважных герояў.

Ёсць у мяне сяброўка, якая, калі адчувае насоўванне дэпрэсіі, заняпад сіл і няверу ў перамогу, ідзе ў пенсіянерскі чат. І проста чытае паведамлення «бабуль са шпацыру». Роспач як рукой здымае, бо іх аптымізм больш вірулентны за ковід. Асабліва, кажа яна, гэта дапамагло 25 сакавіка. Шмат у каго тады апусціліся рукі, бо вялікая акцыя не адбылася, і здавалася, што ўжо калі ў Дзень Волі не сабраліся - значыць, і сапраўды пратэст заканчваецца. А ў тым пенсіянерскім чаце людзі віншавалі адзін аднаго, абменьваліся фотаздымкамі бел-чырвона-белымі сцягамі у сваіх раёнах і дварах, распавядалі натхняльныя гісторыі, якія з імі ў гэты дзень на партызанскіх маршах адбыліся, радаваліся феерверкам і сігналам кіроўцаў. Дзівіліся чужому песімізму: «Вы ж не адмаўляеце партызанскую барацьбу ў акупаванай Беларусі ў час вайны? Партызаны не выходзілі на плошчу акупаванага Менска пад чырвонымі сцягамі, але ні на секунду не спынялі супраціў. І цяпер - тая ж акупацыя». І, вядома, казалі: мы пераможам, у нас выбару няма, толькі перамога; і метадаў іншых у нас няма, толькі пратэст.

Эвалюцыя пенсіянерскага чата - гэта адназначна гісторыя поспеху. Яго ўдзельнікі, калі каго-небудзь з іх затрымліваюць і прысуджаюць штраф, нават не звяртаюцца ні ў якія фонды па дапамогу - няма чаго. Штрафы яны збіраюць за пару гадзін. Збіраюць самі. Таму што стаяць у счэпцы і не збіраюцца яе аслабляць. І калі нехта захварэў, няма патрэбы прасіць дзяцей і ўнукаў, якія працуюць, прывезці прадукты і лекі – даюць рады сваімі сіламі. На кожную просьбу аб дапамозе - імгненна адгукаюцца. Прычым гэта не дваровы чат, дзе ўсе жывуць за пяці хвілін хады адзін ад аднаго. Менскія пенсіянеры жывуць у розных раёнах горада, але адлегласць іх не спыняе, калі камусьці патрэбная дапамога. Як не спыняе надвор'е, настрой, узровень рэпрэсій. Хто там жартаваў наконт «схавай бабулін пашпарт»? Пасуньцеся на краёчак, паважаны.

А яшчэ менскія пенсіянеры асвоілі камунікацю ў тэлеграме з робатам Розай, у якой вельмі шырокі функцыянал, і стварылі віртуальную паліклініку. У ёй ужо пабывалі больш за 400 пацыентаў. Адна з удзельніц чата распавядала, як гэта працуе: выклікаеш робата Розу і націскаеш кнопачку «Doctor». І трапляеш у віртуальную паліклініку. Там, у віртуальнай прасторы, - лекары-валанцёры. Нашы, тыя самыя, якія выходзілі з плакатамі «Нуль праміле». У вольны час яны кансультуюць пенсіянераў з чату. Калі кажуць, што патрэбна УГД ці іншае офлайн-абследаванне, то просяць выслаць потым адсканаваныя вынікі і абавязкова даюць паўторную кансультацыю.

А для пачаткоўцаў чату бот Ружа прапануе функцыю «ПВТ» - «правілы кіравання Телеграмам». У даступнай форме новыя ўдзельнікі могуць асвоіць усе перавагі, якія ім дае гэты мэсэнджар, разабрацца ў асаблівасцях функцыянавання чату і, галоўнае, зарыентавацца ў перавагах бяспекі. За гэтым, зрэшты, строга сочыць зоркае вока Алекса. Алекса на беларускай тэлевізіі, напэўна, назвалі б «амерыканскім лялькаводам». Ён праграміст і сапраўды жыве ў Амерыцы. А пенсіянерскі чат - гэта яго асабісты ўнёсак у рэвалюцыю.

Часам па вечарах Алекс гуляе з удзельнікамі чату ў шарады. Калі ўсе шарады разгаданы - можна ісці па пакоях. Тым больш што другі адмін - Шэры Кот - заўсёды на варце. Ён - служба бяспекі, суровы сек'юрыці, бязлітасны фэйскантроль. Тэлеграм-віжоў вылічае імгненна. І ўмудраецца іх адмацаваць так, што ў аніводзін прыстойны пратэстны чат яны ўжо ўступіць не змогуць. (Дарэчы, ГУБАЗіК можа не турбавацца: адміну чату пенсіянераў сілавікі могуць хіба што солі на хвост насыпаць.)

Не ведаю, што б сёння рабіў Гагарын, калі б ён быў жывы: лавіў бы рыбу на пенсіі, сядзеў у Дзярждуме з Церашковай або падтрымліваў бы Украіну. Але ведаю іншае: тое, што сёння робяць беларускія пенсіянеры дзеля перамогі, - гэта і ёсць сапраўдны космас.

Ірына Халіп, адмыслова для Charter97.org

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com