Паплечнікі Лукашэнкі ўзяліся з асалодай распісваць, як будуць гаспадара забіваць

Галоўнае - паспець да джыпаў.

З якой асалодай паплечнікі Лукашэнкі ўзяліся ў падрабязнасцях распісваць, як будуць забіваць гаспадара.

У Беларусі - новы тып спорту: прадухіленне змоў і замахаў на Лукашэнку.

Зразумела, што для паспяховага прадухілення іх трэба паспяхова арганізаваць. Гэтым на працягу многіх гадоў існавання рэжыму займаюцца спецслужбы і прапагандысты. Не прадухіленнем, вядома, а арганізацыяй і прыдумваннем баек пра "тэрарыстаў".

З уяўленнем там кепска, але які рэжым...

Аднак у апошнія дні "змоў" стала столькі, што проста жаданнем зрабіць паслугу гаспадару іх ужо складана растлумачыць.

А калі сам дыктатар не проста распавёў пра сваю смерць, але яшчэ і варыянты на выбар прапанаваў, то стала зразумела: "нешта не так!".

З якой асалодай паплечнікі Лукашэнкі ўзяліся ў падрабязнасцях распісваць, як будуць гаспадара забіваць. Мабыць, недзе бікфордаў шнур яны ўжо падпалілі. Усе іх назапашаныя фантазіі пырснулі па ўсіх каналах. Нават спрактыкаваны народ беларускі раты паразяўляў ад здзіўлення.

Такія спосабы забойства лядашчага гаспадара маглі вынайсці толькі халуі, якія шчыра ненавідзяць яго. А яшчэ і ў "выканаўцы" падабралі недалуг і нязграб.

Выкрывальнікаў "змоў" з'яўляецца ўсё больш і ўсё больш дзіўных.

Вось, напрыклад, нехта Станіслаў Князеў. Толькі паглядзіце на яго рэгаліі: гісторык, доктар юрыдычных навук, прафесар, былы рэктар лукашэнкаўскай "акадэміі" кіравання, рэктар яшчэ нейкага "ўніверсітэта", першы намеснік кіраўніка лукашэнкаўскай адміністрацыі, а яшчэ ён быў начальнікам інстытута нацыянальнай бяспекі, намеснікам сакратара савета бяспекі і ўзначальваў управу вайсковай контрразведкі КДБ.

Мяркуючы з гэтых пасад, больш дасведчанага чалавека ў пытаннях бяспекі цяжка знайсці.

Менавіта ён і стаў аўтарам ўсенародна ўлюбёнай версіі:

"Рыхтавалася дзесьці блізу 150 пазадарожнікаў з буйнакалібернымі кулямётамі. Мы іх маглі бачыць на тэлевізіі, калі яны ганяліся па пустыні за Кадафі. Памятаеце гэта? Меркавалася пад прыкрыццём ўварвання, што яны дойдуць да Менска ад Літвы".

Чалавеку з такім паслужным спісам не верыць немагчыма. Значыць, блізкае кола ўжо вызначылася: усё пойдзе паводле лібійскага сцэнару. Тым больш, што Лукашэнка кляўся ў вечнай дружбе нябожчыку палкоўніку Кадафі. Нават дазволіў яму свой шацёр паставіць дзесьці на сваіх палетках.

Прыязджаў Кадафі са сваім шатром і ў Маскву да сяброў, каля Крамля калкі ўбіў, вогнішча расклаў.

Успомнілася, што незадоўга да звестак пра тое, што Кадафі забілі, Дзмітрый Мядзведзеў, які быў на той момант прэзідэнтам, заявіў, што лёс палкоўніка "вызначыць лібійскі народ".

Чамусьці ўспомнілася нядаўняя заява Пуціна, пра замену Мядзведзева на пасадзе прэзідэнта: "Трэба даць беларускаму народу разабрацца ўнутры краіны".

Інтэрнэт дапамог удакладніць гэтыя цытаты, а заадно выдаў і артыкул у афіцыёзнай "Газете.ру" на смерць лібійскага палкоўніка.

Чамусьці знікла імя аўтара калонкі, апублікаванай пад загалоўкам "Тыранам свету" у аўтарскай рубрыцы "Меркаванні", затое тэкст не страціў актуальнасці.

Не адмоўлю сабе ў задавальненні працытаваць выбраныя месцы:

"Гвалтоўная смерць Кадафі - папярэджанне ахвотнікам палітычнага даўгалецця...

Чым даўжэй і бессаромей доўжыцца палітычная дэспатыя, тым горшым бывае яе канец...

Скасаваўшы магчымасць зменаў, Муамар Кадафі і яго клан старанна выгадавалі сваіх далакопаў. Гэта той выпадак, калі нежаданне ісці на пенсію прыводзіць да забойства.

Называць гэтых далакопаў "лібійскім народам", як гэта зрабіў прэзідэнт Мядзведзеў, - гэта спасылацца на Deus ex machina. Народ як суб'ект волевыяўлення - гэта, вядома, выдатна, але такое волевыяўленне не можа свабодна ажыццяўляцца пад наглядам узброеных груповак. Ёсць толькі адзін спосаб сумаваць народную волю - тайнае галасаванне пры свабоднай канкурэнцыі палітычных меркаванняў без прымусу з боку камісараў з аўтаматамі або партбілетамі.

Чым даўжэй і бессаромна доўжыцца палітычная тыранія - вядома ж, усяляк спасылаючыся на волю народа, - тым горшым бывае яе канец".

Умеюць жа пісаць, калі захочуць, нават па-расейску!

Але вернемся ў нашы Палестыны.

Спрабуючы хоць неяк супрацьстаяць узмоцненаму ўнутранаму жаданню пазбавіцца ад яго, Лукашэнка надумаў апярэдзіць такое развіццё падзей і са страху абвясціў, хто будзе хунтай пасля яго смерці.

Гэта яму здавалася, што апярэдзіў, а напраўду пайменна назваў выканаўцаў і арганізатараў.

А вось таго самага Князева з лібійскімі джыпамі не назваў. Хаця... можа з намерам? На джыпах жа і вымятацца можна, асабліва калі з кулямётамі, ды яшчэ і з буйнакалібернымі.

Адназначна гэты Князеў нешта ведае.

Нездарма ж столькі гадоў маўчаў.

Андрэй Саннікаў, «Фэйсбук»