«Калі-небудзь нашу дачку змесцяць на «Дошку гонару»

Чым скончылася гісторыя школьніцы, якая напісала на асфальце «Жыве».

У гісторыі 13-гадовай Яўгеніі, якая ў канцы сакавіка напісала на асфальце «Жыве» і тым самым, на думку міліцыі, здзейсніла пікетаванне, пастаўленая кропка. «Справа закрытая, - паведаміла tut.by мама падлетка Ірына Варачкова. - Камісія ў справах непаўналетніх наважыла, што пытанняў да дзіцяці і бацькоў няма».

Нагадаем, вечарам 29 сакавіка Жэня гуляла з сябрамі. Калі яны ішлі вуліцай Пуліхава, дзяўчына дастала балончык, намалявала на траве сэрцайкі і напісала на пешаходнай дарожцы «ЖЫВЕ». Побач апынуўся мікрааўтобус з міліцыяй. Супрацоўнікі заўважылі, што зрабіла школьніца, і ўсіх забралі ў Партызанскі РУУС Менска. Пра затрыманне дочкі, распавядала тады мама, яна даведалася толькі праз паўтары гадзіны: Ірына датэлефанавалася Яўгеніі на мабільны, следчая ўзяла ў падлетка слухаўку і паведаміла, што адбылося.

На Ірыну склалі пратакол на падставе ч.1 арт.10.3 КоАП (Невыкананне абавязкаў у выхаванні дзяцей). У дакуменце напісалі: Ірына не выканала абавязкі ў выхаванні сваёй непаўналетняй дачкі, якая 29 сакавіка прыблізна 20.30 паблізу дома №51 на вуліцы Пуліхава нанесла на асфальце надпіс «ЖЫВЕ» фарбай фіялетавага колеру з балончыка, чым парушыла парадак правядзення масавага мерапрыемства. Гэта выявілася ў прыняцці ёю актыўнага ўдзелу ў пікетаванні, якое не было ўзгодненае з Менгарвыканкамам. Зрабіла яна гэта, паказана ў пратаколе, «з мэтай публічнага выказвання свайго пратэсту аб факце правядзення сумленных выбараў». У выніку парушыла ч.1 арт.24.23 КоАП (Парушэнне парадку арганізацыі або правядзення масавых мерапрыемстваў). Але паколькі ў момант правапарушэння школьніцы было ўсяго 13 гадоў, пратакол склалі на маму.

- Сёння мы з дачкой хадзілі на камісію ў справах непаўналетніх. Спецыялісты павінны былі вызначыць: ставіць нас на ўлік як ненадзейную сям'ю ці не, - апісвае тое, што адбываецца Ірына. - Усё праходзіла даволі спакойна. Сітуацыю спрабавалі вывесці на палітычную тэму. Пыталіся, напрыклад, з якім пасылам дзіця хацела напісаць гэтае слова, але я здымала з парадку такія пытанні. «Жыве» - звычайнае слова, як, напрыклад, «мама», «тата», «сонца», тлумачыла я і папрасіла не шукаць тут другі сэнс.

Пасяджэнне, распавядае суразмоўца, доўжылася прыкладна паўтары гадзіны. Выслухаўшы маму з дачкой, камісія параілася і абвясціла: «Пытанняў да дзіцяці і бацькоў няма».

- Нам паведамілі: сістэматычных парушэнняў няма. Бацькі займаюцца выхаваннем дзіцяці, таму парушэння ч.1 арт.10.3 КоАП (Невыкананне абавязкаў у выхаванні дзяцей) няма, - перадае тут гутарку Ірына. - Я ўдзячная спецыялістам у камісіі, якія перажываюць за будучыню нашай краіны і разумеюць: нельга караць дзяцей ні за што.

Са слоў Ірыны, на супрацоўніцу міліцыі, якая апытвала яе дачку, і тых, хто Жэню затрымліваў, яна напісала скаргу.

- Дакумент я аддала камісіі, а камісія павінна перадаць яго ў пракуратуру Партызанскага раёна, - адзначае суразмоўца. - У скарзе я напісала, што ў сітуацыі, якая склалася парушаныя правы дзяцей і ў будучыні ў дачыненні да дзяцей такога быць не павінна.

- Як Жэня адрэагавала на ўсю гэтыя сітуацыю?

- Мы яе маральна падрыхтавалі, таму яна трымалася малайцом, - адказвае мама. - Нашы знаёмыя з групы падтрымкі жартавалі, што калі-небудзь Жэню змесцяць на «Дошку гонару».