«Маўчаць – значыць сабе здрадзіць»: Магутная прамова самбіста Сцяпана Папова

У Беларусі адбылося тое, што патрабуе кардынальных зменаў.

Самбіст Сцяпан Папоў падзяліўся меркаваннем пра тое, як улада адрэагавала на здарэнне з 12-гадовым Раманам, які пацярпеў, ратуючы брата з агню, паведамляе «Трыбуна» .

«Хочаце забіць двух зайцоў, зрабіўшы адно відэа і паказаўшы, якія вы добрыя і спагадныя, і гэтым яшчэ выканаць разнарадку ад чыноўнікаў зверху. Зрабіўшы адзін паказушны ролік, сумленне не падманеш.

Так, Раман сапраўды малайчына, ён выратаваў жыццё роднага брата, пры гэтым рызыкнуўшы сваім. Людзей крануў гэты мужны ўчынак. Хлопчык – сапраўдны герой! Усе хочуць дапамагчы і перажываюць за Рамана.

Дай Бог яму здароўя!

Але дзе ваша салідарнасць да іншых людзей? У кожнага з вас трапіў у гэты жудасны замес хто-небудзь з знаёмых ці сваякоў. Як хутка вы забыліся 9–13 жніўня? Тысячы збітых, мора слёзаў і пакутаў. Тысячы людзей знаходзяцца да гэтага часу ў турме. Кожны дзень новыя затрыманні. Дзясяткі тысячаў пакінулі краіну. А некага ўжо няма сярод жывых. І ў адказ ніводнага прабачэння, толькі абвінавачванні, абразы і прыніжэнні тых, хто змагаецца і не можа забыцца.

Кожны з вас гэта бачыць і ніхто не забыўся. Але як хутка вы выдалілі свае пасты з Інстаграма. Як хутка вы адракліся і нават сталі вінаваціць сваіх таварышаў у тым, што яны да гэтага часу кажуць і не маўчаць. Бо праз гэта можаце пацярпець вы. А ў вас няма адказу на пытанне: “А чаму маўчыце вы?”

А выкарыстоўваць чарговае гора, каб выглядаць у вачах людзей лепшым і сваім ціхім маўчаннем падтрымліваць усё беззаконне, якое адбывалася, на мой погляд, крывадушна.

Вельмі цікава, калі мне кажуць, навошта я лезу ў палітыку! Калі спартовец улез у палітыку – яму не месца ў спартзале. Спорт ж па-за палітыкай!

Я мяркую, што я, як і вельмі многія людзі ў Беларусі, быў апалітычным яшчэ год таму. І нягледзячы на тое, што за гэты год я кожны дзень вельмі шмат чытаю, гляджу і аналізую навіны з розных крыніцаў, у тым ліку і дзяржаўныя СМІ. Я адкрыта скажу, што ў палітыцы я да гэтага часу яшчэ не разбіраюся.

Але я дакладна разумею, што цяпер у нас у краіне адбылося тое, што патрабуе кардынальных зменаў. Таксама я скажу, што я сапраўды разбіраюся, што такое справядлівасць!

Мець свабоду выбару і голас, захаваць Канстытуцыю і правы чалавека, прадухіліць неабгрунтаваны гвалт. Пакараць вінаватых і адпусціць невінаватых. Не быць звольненым толькі за адкрытую грамадзянскую пазіцыю, не быць неабгрунтавана асуджаным або абражаным, не дзяліць на сваіх і чужых!

Я не магу цярпець несправядлівасць, нават у дробязях. І натуральна я не змог прамаўчаць! Я сам сабе здрадзіў бы. Для мяне жыццё – гэта каштоўнасці, якія не вымяраюцца грашыма і ціхай стабільнасцю. Мой суддзя – гэта маё сумленне. Мая будучыня – гэта свабода і шчасце маіх дзяцей. Белае гэта белае, а чорнае – чорнае!

А тым, хто цяпер змірыўся з тым, што адбываецца, і мяркуе, што трэба маўчаць і выконваць, бо па-вашаму гэта палітыка, дык мне вас вельмі шкада, вас вельмі хутка паставяць на калені! І вы нічога не зменіце, будзеце скардзіцца толькі адно аднаму! Свабода і Закон адны на ўсіх!» – напісаў Папоў.