Працоўны распавёў, што дзеецца на беларускіх прадпрыемствах

Абсурд луканомікі.

Лідар страйкаму Менскага трактарнага завода Сяргей Дылеўскі у інтэрв'ю Studio X97 распавёў, якая цяпер сітуацыя на заводах Беларусі:

- Сітуацыя жахлівая проста. Не выконваюцца правы на бяспечную працу рабочых. Не выконваюцца банальныя санітарныя і пажарныя нормы. Я нават успамінаю сябе, сваё месцы працы: калі ішоў дождж - мы, не думаючы пра сябе, спрабуючы захаваць абсталяванне, каб не было кароткіх замыканняў, накрывалі цэлафанам станкі. Замест таго, каб кіраўніцтва адвяло нейкі час, нейкія сродкі на рамонт даху ў цэхах - нам закупілі цэлафан і, дурні, накрывайце станкі. Зусім было да лямпачкі, што нас токам стукне, што нас пазабівае.

- Абсурду стае.

Абсурду стае. Я яшчэ раз паўтаруся: вельмі высокі траўматызм на вытворчасцях. Далёка хадзіць не трэба, не далей як у мінулым месяцы, было ўжо дзве аварыйныя сітуацыі, нават не на маім прадпрыемстве, на «Беларуськаліі». Адзін смяротны выпадак, другі - выпадак цяжкага траўмавання. І гэта за месяц. Гэта значыць, гэта сведчыць аб тым, што на хвалі пратэстаў, забастовак яшчэ ўвосень - цяпер на гэтым прадпрыемстве не стае працоўнай сілы, але кіраўніцтва ўсё адно прымушае спускацца ў гэтыя шахты недаўкамплектаваныя брыгады. І людзі бяруць на сябе нагрузку большую, чым могуць вынесці, проста для таго, каб неяк зарабіць для сваіх сем'яў. І з гэтага выходзіць, што адзін за адным недагледзеў - выходзіць траўматызм. Гэта праблема, а паскардзіцца чалавек не можа, яму няма каму скардзіцца, незалежныя прафзвязы ў краіне забітыя.

Будзем сумленнымі, прызнаем гэта адкрыта, што незалежныя прафзвязы мёртвыя, іх проста забілі. Праўладныя прафсаюзы, так званыя - гэта не прафсаюзы, гэта хунта дармаедаў, якія нічога не вызначаюць. Яны не стаяць на абароне правоў працоўных. Яны не расследуюць нейкія надзвычайныя сітуацыі на прадпрыемстве. Усё зводзіцца да таго, што калі работнік, не дай Бог, памёр - то работнікі сам у гэтым вінаваты. Гэта заўсёды і паўсюдна. І наша задача вось гэта выправіць.

- Як летась страйк на МТЗ пачынаўся?

- Як, напэўна, на ўсіх прадпрыемствах у Беларусі. Як такой ніякай адмашкі не было, нейкага там Васі Пупкіна не было, які па пстрычцы сказаў: «Мабілізуемся!» Гэта выходзіла так, што людзі прыходзілі на працу і дзяліліся гэтымі эмоцыямі са сваімі напарнікамі. Там проста станкі стаялі, і людзі ў курылках збіраліся ў нейкія групы, размаўлялі, дзяліліся ўбачаным, прымяралі на сябе, праз сябе прапускалі ўсю інфармацыю, якая была. То бок, людзі былі настолькі ў шокавым стане, што ніхто не падыходзіў да станка. З гэтага страйк і пачаўся. Людзі проста сказалі: «Ды колькі ж можна, колькі мы будзем гэта трываць?» Проста спыніліся цэхі мэтазгодна пайшлі да цэнтральных прахадных.

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас charter97@gmail.com