29 сакавiка 2024, Пятніца, 14:21
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Tages-Anzeiger: Уладзімір Пуцін не ў парадку

5
Tages-Anzeiger: Уладзімір Пуцін не ў парадку

Краіна пагражае выйсці з-пад ягонага кантролю.

«Расійскі прэзідэнт арганізаваў выбары, якія забяспечылі яму абсалютную большасць у парламенце і ліквідавалі апазіцыю. Аднак краіна пагражае выйсці з-пад ягонага кантролю», - піша швайцарскае выданне Tages-Anzeiger (пераклад - inopressa.ru).

«(...) Дзякуючы расейскай выбарчай сістэме партыя Уладзіміра Пуціна забяспечыла сабе кантроль над парламентам яшчэ на пяць гадоў, уключаючы абсалютную большасць у ім. Атрымліваецца, у свеце Уладзіміра Пуціна пасля хваляванняў вакол лідара апазіцыі Аляксея Навальнага ўсё зноў у парадку? Зусім не, - мяркуе журналістка Цыта Афентрангер. - Прэзідэнт, павінна быць, сам прыйшоў да гэтай высновы ў апошнія некалькі дзён, седзячы ў сваім кабінеце-бункеры, куды ён пайшоў. Ён нават не змог асабіста аддаць свой голас на парламенцкіх выбарах. На здымках відаць, як ён сядзіць перад кампутарам і галасуе ў рэжыме онлайн у духу каранавірусных абмежаванняў, але як прагаласаваў Пуцін, застаецца яго таямніцай, бо для галасавання ў інтэрнэце наогул патрэбен мабільны тэлефон, якога, з ягоных слоў, у яго няма».

«(...) Перад галасаваннем Пуцін сышоў на самаізаляцыю, бо, як ён сам сказаў, «дзясяткі людзей «з яго найбліжэйшага атачэння заразіліся каранавірусам. Але ў пуцінскім свеце гэта, фактычна, немагчыма. Таму што нішто ў Расеі не падрыхтоўваецца і не кантралюецца так старанна, як найбліжэйшы асяроддзе прэзідэнта. (...) Кожны, хто сустракаецца з ім, павінен здаць некалькі тэстаў і правесці два тыдні на карантыне - гэта правіла».

«У палітыцы фасад бяспекі і кантролю таксама зманлівы. Крэмль, вядома, па большай частцы ліквідаваў ліберальную апазіцыю, якая ва ўсякім выпадку знаходзіць толькі абмежаваны водгук сярод насельніцтва. Але камуністы набралі амаль 20% галасоў і даюць зразумець, што ў іх ёсць усё неабходнае, каб стаць небяспечнымі для Крамля. (...) Зрэшты, пакуль на пасадзе старшыні партыі застаецца Генадзь Зюганаў, які жыве ўчорашнім днём і амаль 30 гадоў лае Крэмль і адначасова знаходзіцца з ім у змове, Пуцін можа быць спакойны. Аднак пытанне, які курс абярэ партыя потым, застаецца зусім адкрытым. Тое ж самае тычыцца і ўльтранацыяналістаў: іх лідар Уладзімір Жырыноўскі таксама верны Крамлю. Як і Зюганаву, яму ўжо за 70, таму яны, магчыма, ужо не змогуць узначаліць сваю партыю на наступных выбарах», - гаворыцца ў артыкуле.

«Самому Пуціну» ўсяго «68 гадоў. (...) Цалкам відавочна, што ў Крамля пакуль няма плану з нагоды пераемніка Пуціна. Ён, відавочна, загадзя вызначыў забяспечыць сабе магчымасць падаўжэння тэрміну сваіх паўнамоцтваў - для падстрахоўкі. Але змена пакаленняў непазбежная, незалежна ад таго, колькі прадстаўнікоў старой пуцінскай гвардыі Крэмль будзе ўключаць у выбарчыя спісы», - паказвае аўтар артыкула.

«І тады краіна, магчыма, ачуецца ад беспрасыпнага сну, у які яна занурылася пасля хвалі рэпрэсій апошніх месяцаў. Масы не абураюцца; наадварот, сярод насельніцтва распаўсюджваецца адчуванне панурага застою. Многія расейцы ўжо развіталіся з дзяржавай, якая так заклапочаная сабой. Яны ўжо даўно не разглядаюць яе як нейкую супольнасць, за якую яны нясуць адказнасць, а клапоцяцца толькі аб сваёй уласнай сям'і і найбліжэйшым атачэнні».

«Многія расейцы больш не вераць дзяржаве, якая так часта ілгала і падманвала іх. Гэта асабліва відавочна можна ўбачыць на прыкладзе палітыкі барацьбы з каранавірусам. Калі ўжываюцца новыя захады, такія як абавязковая вакцынацыя, першае пытанне для шматлікіх - гэта як абыйсці правілы ці проста наколькі высокі будзе штраф. (...) Нават Пуцін, відавочна, не давярае тут сваёй уласнай дзяржаве: цяпер паглядзім, як спрацуе «Спадарожнік» на практыцы, сказаў ён, сыходзячы на самаізаляцыю. Гэта прагучала як пагроза», - адзначае выданне.

«У палітыцы ён таксама давярае толькі свайму найбліжэйшаму атачэнню. Нават свой уласны народ ён, відавочна, уважае за варожа настроены да сябе. Няма іншага спосабу растлумачыць намаганні, якія Крэмль прыклаў напярэдадні парламенцкіх выбараў, каб ліквідаваць і прымусіць замаўчаць кожнага, хто мог бы запатрабаваць у Думе нешта непажаданае Крамлю».

«Так было не заўсёды, - піша Tages-Anzeiger напрыканцы. - Калі Пуцін прыйшоў да ўлады ў 2001 годзе, ён выступаў за новыя пачынанні, за хуткія і нестандартныя развязанні. Але замест таго, каб выкарыстоўваць сваю папулярнасць і ўдалыя гады высокіх коштаў нафты для таго, каб адплыць да новых берагоў, ён задавальняў сябе тым, што распараджаўся атрыманай уладай. І сёння адзінае, што мае значэнне, - гэта забеспячэнне гэтай улады на наступныя дзясяцігоддзі. Пытанне аб тым, як магла б выглядаць Расея будучага, у Крамлі не абмяркоўваецца ўжо даўно».

Напісаць каментар 5

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках