«На вопратку проста не хапае грошай»

Педагог дадатковай адукацыі пра свае прыбыткі і выдаткі.

Жыхар Баранавічаў, які працуе ў іншым горадзе паводле размеркавання педагогам дадатковай адукацыі ў адным з адукацыйных цэнтраў, расказаў intex-press.by, колькі ён зарабляе, на што сыходзіць ягоны заробак і ці атрымліваецца што-небудзь адкладаць:

– Яшчэ са школы я марыў стаць гісторыкам і дакладна ведаў, што звяжу сваю будучыню з навукай. Пасля 11-га класа без экзаменаў паступіў ва ўніверсітэт на гістфак, бо ў мяне былі дыпломы абласных алімпіядаў, і наступныя чатыры гады атрымліваў асалоду ад навучання.

Паколькі я вучыўся на бюджэце, перад атрыманнем дыплома паўстала пытанне аб размеркаванні. Да таго часу я ўжо паспеў ажаніцца, так што мяне адправілі ў той самы горад, што і маю жонку. Мне яшчэ пашанцавала, таму што маіх аднагрупнікаў у асноўным раскідалі па вясковых школах усёй Беларусі.

«Будзем сумленныя – гэта вельмі мала»

Прынялі мяне вельмі добра, усё паказалі і патлумачылі. Я вяду гурток краязнаўства ў вучняў пачатковай школы. У цэлым займацца з дзецьмі мне падабаецца. Я стараюся зацікавіць вучняў, звярнуць іх увагу да свайго гуртка, а не проста быць гаваркой галавой. Яшчэ з відавочных плюсаў – мой графік. Я працую тры дні на тыдзень некалькі гадзінаў, плюс чатыры гадзіны ў суботу, так што вольнага часу – процьма.

Але і заробак у мяне за першы месяц выйшаў 510 рублёў. Пры тым што мая жонка зарабляе блізу 600 рублёў. Будзем сумленныя – гэта вельмі мала.

Большая частка грошай – блізу 300 рублёў – сыходзіць на арэнду кватэры. Плюс камуналка абыходзіцца яшчэ рублёў на 50.

Прыкладна 15 рублёў кожны месяц даводзіцца выдаткоўваць на побытавую хімію – парашкі, чысцільныя сродкі і г. д., яшчэ блізу 25 рублёў аддаю на сродкі гігіены (шампуні, гелі для душа і да т.п.).

Паколькі я люблю займацца спортам, прыкладна раз на тыдзень гуляю ў футбол. Арэнда спартовай залы абыходзіцца нашай камандзе на 25 рублёў з чалавека.

Яшчэ 30 рублёў у мяне сыходзіць на праезд у грамадскім транспарце, і мабільная сувязь адымае рублёў 20. Астатнія грошы, якіх застаецца зусім няшмат, сыходзяць на забавы і непрадбачаныя выдаткі. У асноўным гэта паходы ў кіно, кавярні і паездкі на таксі.

Адпрацую два гады, а потым буду шукаць нешта іншае.

Вядома, такім раскладам справаў я незадаволены. Заробак маленькі, асноўная частка грошай ідзе на арэнду жылля, таму нават прадукты мы набываем за грошы жонкі. Вопратку я набываю нячаста, так што з гэтым, калі што, дапамогуць бацькі. Але калі без іх дапамогі, мне на яе проста не хопіць грошай!

Калі я вучыўся ва ўніверы і жыў на стыпендыю і на тое, што мне давалі з сабой бацькі, у мяне часам атрымлівалася нават сёе-тое адкласці. А цяпер таму, што даводзіцца здымаць жыллё, гэта зрабіць практычна немагчыма.

Радуе, што гэта толькі размеркаванне пасля ўніверсітэта. Адпрацую два гады, а потым буду шукаць нешта іншае. У планах асвоіць сякія-такія навыкі праграмавання, каб у будучыні мець добрую працу з годным заробкам.