Паляванне за бурштынавым пакоем: няўжо яго нарэшце знайшлі?

Пакой быў выразаны з бурштыну ўзростам, большым за 50 мільёнаў гадоў.

«У 1716 годзе прускі кароль Вільгельм I абмяняў у рускага цара па-майстэрску аздобленыя бурштынам панэлі для афармлення кабінета на наймітаў-волатаў. У канцы Другой сусветнай вайны, пасля таго, як у 1941 годзе нямецкія жаўнеры выкралі бурштынавы пакой з Санкт-Пецярбурга, ён знік у Кёнігсбергу (сучасны Калінінград)», - апавядае нямецкі таблоід Bild (пераклад - inopressa.ru).

«Цяпер яго, магчыма, адшукалі: на дне Балтыйскага мора, у 70 кіламетрах ад горада Усткі ў Польшчы, на глыбіні 88 метраў. У 2020 годзе польскія дайверы-аматары выявілі там абломкі нямецкага грузавога судна «Карлсруэ», патанулага ў красавіку 1945 года».

«З тых часоў былі здзейсненыя чатыры апусканні, якія правёў кіраўнік экспедыцыі Томэк Стачура са сваім дайвінг-клубам з Гдыні, Польшча», - паведамляе выданне.

«Я не фанатык, памяшаны на Бурштынавым пакоі, - кажа вытворца гідракасцюмаў Стачура. - Але я думаю, што ёсць 1-2% імавернасці таго, што ў шматлікіх зачыненых скрынях, якія мы ўбачылі падчас апошняга апускання з выкарыстаннем робатаў, напраўду знаходзіцца менавіта гэты пакой».

«У адной разбітай скрыні падчас апошняга апускання ўжо былі выяўленыя рама і адна прагнілая карціна. Гэта сведчыць аб тым, што ў іншых драўляных скрынях, магчыма, сапраўды захоўваюцца скарбы мастацтва», - гаворыцца ў публікацыі.

«На шматфункцыянальным працоўным судне Glomar Vantage, пабудаваным у 1984 годзе, якое звычайна выкарыстоўваецца пры будаўніцтве ветраных электрастанцый і нафтаправодаў, Стачура ў суботу адправіўся ў мора разам з 33 паплечнікамі. (...) Уладальнік судна, галандзец Клаас Вейж, настроены значна больш аптымістычна, чым Стачура. «Я мяркую, што імавернасць знайсці пакой складае больш за 90%, - кажа ён. - Інакш тут не рабілася б столькі намаганняў».

«Напраўду, такая магчымасць здаецца рэалістычнай - у адрозненне ад мноства легенд аб выкрадзеным нацыстамі золаце, якое нібыта захоўваецца ў закапаных цягніках. Бо падчас аперацыі «Ганібал» карабель «Карлсруэ» ў красавіку 1945 года адплываў з Кёнігсберга - недалёка ад таго месца, дзе ў сакавіку 1945 года ў апошні раз была заўважаны Бурштынавы пакой», - адзначае Bild.

«Ганібал» быў кодавым словам для распачатых у студзені 1945 года ўцёкаў з адрэзаных усходніх тэрыторый Нямеччыны ад надыходзячай Чырвонай Арміі. З 500-1000 караблёў і лодак, якія ў той час эвакуявалі грамадзянскіх асоб, жаўнераў і зброю на захад, 150 былі патопленыя савецкімі падводнымі лодкамі і крэйсерамі».

«Сярод іх былі круізнае судна «Вільгельм Густлаф» з 11 тысячамі чалавек на борце і «Карлсруэ» з 1,1 тысячы чалавек - і незвычайна цяжкім грузам».

«Гісторык Пётр Міхалік знаходзіцца на месцы правядзення апусканняў разам з археолагам, дасланым Польшчай. Ён кажа, што ў выпадку з «Карлсруэ» многія рэчы сыходзяцца ў адно: «На судне знаходзіўся вельмі цяжкі груз вагой 306 тон, яго абаранялі два мінныя тральшчыкі, так што груз, магчыма, быў каштоўным. Праз груз, замест таго, каб ісці з хуткасцю дзевяць вузлоў, як іншыя судны ў калоне з сямі караблёў, «Карлсруэ» ішоў з хуткасцю толькі сем вузлоў. Так што ён стаў лёгкай мішэнню для СССР», - перадае выданне.

«З панядзелка пачнуцца новыя апусканні да патанулага судна», - паведамляецца ў публікацыі.

Бурштынавы пакой быў выразаны з бурштыну ўзростам, большым за 50 млн гадоў.