Жыхарка Маладзечна цудам уратавалася падчас урагану.

Відэафакт.

У Сеціва патрапіў ролік, на якім жанчына цудам ухілілася ад кавалка «шыферу», які ляцеў на яе. сітуацыя адбылася ў Маладэчна 14 студзеня - Беларусь, нагадаем, у гэты дзень накрыў моцны вецер. Як выявілася, галоўная гераіня на відэа мае імя Ірына. З будынка яна выйшла, каб выратаваць ад стыхіі сваё аўто, але ў выніку цуд выратаваў яе саму. Пра тое, як гэта адбылося, расказвае блог «Отражение».

Ірыне 37 гадоў, яна спецыяліст продажаў у адной з прыватных фірм Маладэчна. У пятніцу жанчына, як звычайна, прыйшла на працу. Апоўдні ёй патэлефанавала мама, запрасіла да сябе на абед, але праз дрэннае надвор'е, дачка адмовілася.

- Дзесьці пасля 12.00 я ўбачыла ў акно, як з будынка побач ветрам знесла ліст «шыферу», а дакладней металічнага прафнасцілу. Упаў ён якраз туды, дзе мы ставім аўтамабілі, — вяртаецца да тых падзей суразмоўніца. - Я зайшла ў суседні кабінет, каб папярэдзіць пра гэта калег, а затым у надзеі адагнаць свой аўтамабіль, выскачыла на вуліцу. Мой выхад камера і зафіксавала.

Усё адбывалася ў долі секунды, таму, тое, што яе ледзь не знёс прафнасціл, Ірына, прызнаецца, адразу не заўважыла. А вось тое, што ён прызямліўся на яе бардовае аўто, жыхарку Маладэчна вельмі знервавала. Яна нават хацела выйсці на вуліцу яшчэ раз і ўсё ж такі адагнаць аўто. Спыніў яе кіраўнік фірмы. Папрасіў усіх, успамінае суразмоўніца, пакуль вецер не сціхне, заставацца ў будынку.

- Памятаю, стаяла ў калідоры, хвалявалася за аўто, - апісвае тое, што адбываецца ў той момант Ірына і прызнаецца, што яшчэ вялікія турботы яе накрылі пасля таго, як праз гадзіну супрацоўнікі фірмы паказалі ёй ролік інцыдэнту. - Я была ўзрушаная. Мусіць, тыя пары секунд, падчас якіх я пабегла папярэджваць калег, мяне і выратавалі.

Са слоў Ірыны, пасля надзвычайнага здарэння кіраўніцтва дазволіла ёй пайсці дадому. Прапановай, кажа, яна не скарысталася: спраў было шмат, і іх варта было завяршыць.

— У мяне трэсліся рукі, ногі, я заварыла каву, і ўзялася развязваць працоўныя пытанні. Потым выпіла яшчэ адзін кубак кавы, - цяпер ужо з усмешкай успамінае яна, як спрабавала ачуняць. - Адпрацавала як належыць да 17.00. Затым замовіла таксі і з'ехала дадому.

Сесці ў свой аўтамабіль, гаворыць, у той вечар не змагла.

- А дапамога лекараў вам не спатрэбілася?

- Не, я не пацярпела, толькі моцна спалохалася, - адказвае яна.

Дома Ірына перагледзела відэа яшчэ некалькі разоў і прыйшла да думкі, што пры жыцці кожны чалавек мусіць пакідаць нейкія ўказанні на выпадак, калі з ім здарыцца бяда.

- На сваім прыкладзе я зразумела: трагедыя можа адбыцца ў любы момант, таму ў запасе заўсёды варта мець нейкія распараджэнні адносна дзяцей, маёмасці, - разважае суразмоўніца і тут жа аджартоўваецца: сама яна тэстамент пакуль не складала. — На заўтра я супакоілася і ад гэтай ідэі крыху адышла.

Заснуць у ноч з пятніцы на суботу Ірына так і не змагла. Закрывала вочы - і бачыла лісты прафнасцілу, што падаюць. Толькі да абеду наступнага дня эмоцыі крыху сціхлі. Тады ж яна і паехала ў офіс за аўто. Аўто, прызнаецца, прыкметна пацярпела. У ім пакамячаныя дзверы, дах, капот, багажнік. Усё гэта пацягне немалыя выдаткі на рамонт, але галоўнае - сама жанчына жывая.

- Блізкія і знаёмыя, калі бачаць гэты ролік, віншуюць мяне з другім днём нараджэння, - кажа суразмоўца.

- А вы гэты дзень нараджэння неяк адзначылі?

- Так, у нядзелю схадзіла ў царкву і падала падзячную запіску, - адказвае Ірына.